Ανάλυση και αξιολόγηση του 0-0 ανάμεσα σε Αχαρναϊκό και Απόλλωνα Σμύρνης
Η χαρά της μονομαχίας ή, πιο σωστά, της λασπομαχίας ήταν το ματς Αχαρναϊκός - Απόλλων Σμύρνης 0-0 την Τετάρτη (17/12) στο Μενίδι, όπου στη διάρκεια του 90λεπτου οι ουρανοί άνοιξαν και έριξαν κατά διαστήματα… καρέκλες.
Εκεί, λοιπόν, σε ένα άτεχνο και γενικά μέτριο ματς, κάθε ομάδα είχε από ένα ημίχρονο κυριαρχίας. Οι μεν «κυανόλευκοι» ήταν καλύτεροι στο πρώτο ημίχρονο, οι δε «πράσινοι» πήραν τα ηνία στο δεύτερο 45λεπτο.
Και οι δύο ομάδες, ωστόσο, έδωσαν μαθήματα πάθους, με τους παίκτες να μη φοβούνται να βάλουν τα πόδια τους στη… φωτιά ούτε να λερώσουν φανελάκια και σορτσάκια.
Έτσι, η αναμέτρηση απέκτησε μια άγρια ομορφιά, με το ενδιαφέρον να παραμένει αμείωτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα της λήξης.
Η «Ελαφρά Ταξιαρχία» δημιούργησε δυο-τρεις σοβαρές προϋποθέσεις για γκολ με βασικό πρωταγωνιστή τον Ανγκούλο (στο 5’ και στο 28’) και πατούσε καλύτερα στο βαρύ αγωνιστικό χώρο μαρκάροντας ψηλά.
Τα δεδομένα, όμως, άλλαξαν στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού. Σε αυτό το διάστημα ο Απόλλων χάλασε την αρχικά πολύ καλή εικόνα του, αλλά κράτησε την αγωνιστικότητά του… Από την άλλη, ο Αχαρναϊκός έδειξε με το ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου αποφασισμένος να φτάσει στο τρίποντο. Έτσι, οι παίκτες του Γιώργου Βαζάκα κράτησαν μπάλα, βρήκαν διαδρόμους και άσκησαν πίεση στα καρέ των φιλοξενούμενων, οι οποίοι όμως στάθηκαν όρθιοι.
Οι Μενιδιάτες μέτρησαν ευκαιρίες με τη σειρά τους, με κορυφαία όλων τη διπλή με τον Γέσιτς στο 74’, αλλά το γκολ δεν ήρθε παρά τη δεδομένη οπισθοχώρηση της ομάδας του Αλέκου Βοσνιάδη και της σταδιακής και ολοφάνερης κούρασης, ειδικά μετά τη συμπλήρωση μίας αγωνιστικής ώρας…
Αυτό το Χ με μια πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί γκέλα για τον Απόλλωνα Σμύρνης, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Αυτός ο πόντος σε μια δύσκολη έδρα και κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες είναι θετικό αποτέλεσμα, ειδικά για μια ομάδα που άλλαξε προπονητή και μέσα σε τρεις ημέρες έπαιξε δύο αγώνες.
Ο Αχαρναϊκός, από τη μεριά του, μπορεί να μην αξιοποίησε το διπλό στο Αίγιο, αλλά απέδειξε πως είναι ένα αξιόμαχο σύνολο και σκληρό καρύδι για κάθε αντίπαλο, ειδικά μέσα στο σπίτι του.
Έτσι, είναι απόλυτα φυσιολογικό ότι αμφότεροι οι προπονητές δεν… χαλάστηκαν από τη λευκή ισοπαλία.
Ο κορυφαίος Κοτσώνης και ο σίγουρος Παγούδης
Η προσωποποίηση του πάθους στο Μενίδι ήταν ο Κοτσώνης. Ο κεντρικός αμυντικός του Απόλλωνα ήταν ο κορυφαίος όχι μόνο των «κυανόλευκων» αλλά και του γηπέδου, μαχόμενος με αυταπάρνηση.
Και συνεχίζουμε με τους διακριθέντες. Από τους φιλοξενούμενους πολύ καλό παιχνίδι έκανε ο Βάντερσον (οτιδήποτε δημιουργικό περνούσε από τα πόδια του - σε κανονικό γήπεδο θα είχε πετύχει σπουδαία πράγματα), ενώ σημαντική ήταν η συμβολή τόσο του Πίτκα (ήταν σωστός όποτε έπρεπε) όσο και του Φαρινόλα (έδωσε μεγάλες μάχες, αν και ρίσκαρε τη δεύτερη κίτρινη).
Από εκεί και πέρα, θετικότατος στα καθήκοντά του δίπλα στον Κοτσώνη ήταν ο Κύργιας, ενώ σημαντικές βοήθειες έδωσε και ο Γκόλιας στο αριστερό άκρο της άμυνας. Προσπάθησαν όσο μπορούσαν οι Ηρακλής, Χατζής ως αμυντικά χαφ και βελτιωμένος ήταν ο Χατζηζήσης. Αντίθετα, εξακολουθεί να μην είναι στα καλά του ο Ανγκούλο και φυσικά ο Γκονζάλες. Τέλος, τόσο ο Κυβελίδης όσο και ο Σέτι δεν έδωσαν κάτι με τη χρησιμοποίησή τους.
Ο Αχαρναϊκός, από την πλευρά του, είχε ως πρώτο του παίκτη τον Παγούδη, ο οποίος ειδικά στο α’ ημίχρονο, που ο Απόλλων είχε επιθετική λειτουργία, ενέπνεε σιγουριά κάτω από τα δοκάρια. Κινητικός ήταν ο Μανουσάκης, ο οποίος προκάλεσε αρκετά προβλήματα από τα πλάγια στον Απόλλωνα, αλλά και ο Καλαμιώτης, που κέρδισε μάχες στη μεσαία γραμμή. Μέσα στους παίκτες που ξεχώρισαν και ο Νιάρος στο αριστερό άκρο της άμυνας, ενώ ο Γέσιτς, αν και θετικός, δεν έδωσε το κάτι παραπάνω με βάση τις δυνατότητές του.
Γενικά οι «πράσινοι» δεν είχαν υστερήσαντες, με εξαίρεση τη μετριότητα του Ταμπάκη, αφού ήταν πολύ καλά κλεισμένος από τους «κυανόλευκους»…
Με θεματάκια ο διαιτητής Ντοκάκης (Χανίων) έχοντας βοηθούς τους Δημόπουλο και Πρέντζα (Δυτ. Αττικής).
Ο ρέφερι είχε διαφορετική συμπεριφορά στα δύο ημίχρονα και έδωσε δικαιώματα. Οι Μενιδιάτες φωνάζουν για πέναλτι του Γκόλια στο 35’ όταν έδιωξε με το χέρι (αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί), ωστόσο, επειδή το σουτ του Καλαμιώτη που επιχειρείται είναι εξ επαφής, ο διαιτητής έκρινε ότι είναι ακούσιο. Από εκεί και πέρα, για τη φάση της ακύρωσης του γκολ του Ταμπάκη σε κοντινή προβολή στο 50’ ως οφσάιντ, άποψη μπορεί να έχει μόνο ο επόπτης που ήταν στην ίδια ευθεία, αν και περισσότερο φάνηκε για επιθετικό φάουλ πάνω στον Πίτκα.
Κίτρινες: 78' Νιάρος - 44' Φαρινόλα, 81' Ηρακλής.
ΑΧΑΡΝΑΪΚΟΣ (Γιώργος Βαζάκας 7): Παγούδης 7,5, Νιάρος 6,5, Ιωαννίδης 6, Μωυσιάδης 6, Ζώνας 6, Εμέκα 6, Καλαμιώτης 6,5 (88’ Παπατόλιος -), Ιορδανίδης 6, Μανουσάκης 7, Γέσιτς 6, Ταμπάκης 4 (69’ Καλογερόπουλος 5).
ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ (Αλέκος Βοσνιάδης 7): Πίτκας 7, Χατζηζήσης 5, Γκόλιας 6, Κύργιας 6,5, Κοτσώνης 8, Χατζής 5,5 (79’ Σέτι 4), Ηρακλής 5,5, Φαρινόλα 7, Βάντερσον 7,5, Γκονζάλες 4 (69’ Κυβελίδης 3), Ανγκούλο 5 (88’ Ενρίκο -).
