Editorial
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ -ακόμα κι αν δεχθούμε ότι είχε καλές προθέσεις- τα έκανε… μαντάρα προκαλώντας πολλά δεινά στην καθημερινότητά μας μέσα σε μόλις ένα οκτάμηνο, με αποκορύφωμα την τραπεζική ανωμαλία.
Ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε πάρα πολλά τον περασμένο Ιανουάριο και έκανε λίγα, αλλά μικρός ήταν και ο χρόνος που είχε μπροστά του εν μέσω ενός ασφυκτικού ευρωπαϊκού περιβάλλοντος.
Έπαιξε και έχασε απέναντι στους εταίρους, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί επί της ουσίας να γίνει και αυτός… μνημονιακός με την τρίτη κατά σειρά δανειακή σύμβαση με ακόμα πιο επαχθείς όρους.
Αυτή ήταν και η αφορμή, εξάλλου, για να υπάρξει η διάσπαση και η δημιουργία του κόμματος Λαφαζάνη, ο οποίος όμως δεν εξήγησε ποτέ το δικό του σχέδιο για εθνικό νόμισμα και για αυτόν το λόγο δεν έπεισε με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία ξέμεινε από αρχηγό (φαινόμενο που δεν είναι τωρινό, αφού ο Αντώνης Σαμαράς θα έπρεπε να έχει απομακρυνθεί πολύ πριν από το δημοψήφισμα του Ιουνίου) και επιστράτευσε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.
Στέλεχος μέσα από τα σπλάχνα του κόμματος και σε γενικές γραμμές χωρίς να έχει δώσει αφορμές με συμπεριφορές και πρακτικές τύπου Βουλγαράκη και σία… Το πάλεψε όσο μπορούσε με έναν αέρα μαγκιάς στο λόγο του, αλλά μέχρι εκεί…
Και όσο κι αν οι δημοσκοπήσεις παρουσίασαν όλο το προηγούμενο διάστημα τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου ως ντέρμπι, η κάλπη την Κυριακή βγάζει καθαρό νικητή και ηττημένο. Είναι ολοφάνερο και δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από λογική και μη φανατισμό…
Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τη δεύτερη -και τελευταία, αν δεν βελτιωθεί- ευκαιρία και η Ν.Δ. χάνει από… αυτογκόλ!
Η «γαλάζια» παράταξη έκανε παιδικά λάθη, για τα οποία μπορείς να γράψεις βιβλίο. Ένα παράδειγμα θα σας αναφέρω από πραγματική ιστορία... Φανταστείτε ότι στη Συγγρού «έδιωχναν» ανθρώπους που ήθελαν να τους βοηθήσουν! Παράλληλα, προσπαθούσαν να κατασκευάσουν «σκάνδαλα» της τελευταίας εβδομάδας με σημαιοφόρο τον κομιστή της διαπλοκής. Και φυσικά, με γκάφες και τέτοιους συμμάχους δεν πείθεις τους υποψιασμένους αναποφάσιστους και μοιραία χάνεις…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μεταλλάχθηκε σε χρόνο-ρεκόρ από τη στιγμή που έγινε κυβέρνηση από αριστερό σε κεντροαριστερό (το πολύ πολύ) κόμμα, θα πάρει την ευκαιρία του, αλλά ο Τσίπρας καλείται άμεσα να διώξει τα βαρίδια που έχουν μείνει στην Κουμουνδούρου, ώστε να αποδείξει στην πράξη ότι δεν είναι το νέο ΠΑΣΟΚ αυτής της δεκαετίας…
Όσο για τη νέα κυβέρνηση, εφόσον οι -όντως χρήσιμοι- ΑΝ.ΕΛ. είναι στη Βουλή, όλα θα κυλήσουν ομαλά με τη συνέχεια του προηγούμενου σχήματος. Σε αντίθετη περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί από την επομένη των εκλογών να πιστοποιήσει αν είναι διατεθειμένος να κάνει νέες ηθικές και ιδεολογικές εκπτώσεις.
Καλή ψήφο και κυρίως δύναμη, λοιπόν, για αυτά που μας περιμένουν βασικά από τη Δευτέρα, γιατί ενθουσιασμός δεν υπάρχει, παρά μόνο προβληματισμός όταν καλείσαι να επιλέξεις το λιγότερο κακό…
