Ο «Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ» και το «πείραμα» των 50$

Η νέα ταινία του Μπραντ Πιτ «Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ» της Paramount, που έκανε πρεμιέρα και στην Ελλάδα στις 27 Ιουνίου, διχάζοντας τους κριτικούς, δεν τα πάει καθόλου άσχημα στο αμερικανικό Box Office, αφού στην πρώτη μόλις εβδομάδα κυκλοφορίας της βρέθηκε στη δεύτερη θέση με 66.411.834 δολάρια, πίσω μόνο από το «Μonsters University» της Pixar (82.429.469 επίσης την 1η εβδομάδα) και μπροστά από την ταινία «Μan of Steel» («Σούπερμαν») της Warner Bros (41.287.206 στη 2η εβδομάδα κυκλοφορίας).

Λίγες ημέρες, ωστόσο, πριν από την επίσημη προβολή στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Paramount αποφάσισε να διεξαγάγει ένα ενδιαφέρον «πείραμα», που δεν αποκλείεται να είναι προάγγελος μιας πραγματικά εξωφρενικής αύξησης των τιμών του εισιτηρίου στους κινηματογράφους, κάτι που άλλωστε έχουν προαναγγείλει με τον τρόπο τους δύο «ιερά τέρατα» της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, οι Τζορτζ Λούκας και Στίβεν Σπίλμπεργκ.

Tι ακριβώς έκανε η Paramount; Διοργάνωσε ένα πείραμα μάρκετινγκ σε πέντε θέατρα, όπου υπήρξαν ειδικές προβολές της ταινίας «Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ» με αντίτιμο 50 δολάρια, το οποίο συμπεριελάμβανε γυαλιά 3D τα οποία κρατούσε ο θεατής, δωρεάν ποπ κορν και αναψυκτικά, μια αφίσα της ταινίας και την απόκτηση του DVD της ταινίας αμέσως μόλις αυτό κυκλοφορήσει. Η ίδια η Paramount ισχυρίζεται πως το πείραμα πήγε καλά, παρά το γεγονός ότι πολλοί φίλοι του κινηματογράφου θεώρησαν την τιμή υπερβολική.

Βέβαια, η αύξηση των τιμών είναι μια πρακτική που συνηθίζεται στην Αμερική, όπου, για παράδειγμα, ένα εισιτήριο στη δεύτερη σειρά των καθισμάτων στο Βroadway για το «Lucky Guy» του Τομ Χανκς κοστίζει 300 δολάρια ή μια θέση VIP σε μια συναυλία των Rolling Stones μπορεί να φτάσει τα 1.000 δολάρια, όπως και μια θέση στη Legends Suite στο Yankee Stadium, περιλαμβάνοντας ωστόσο προνόμια για τον θεατή, όπως μια δωρεάν ξενάγηση στην ανοιξιάτικη προετοιμασία της ομάδας.

Παρ' όλα αυτά, η ιδέα των 50 δολαρίων για μια ταινία διχάζει.

«Είναι ίσως το πιο τρελό πράγμα που έχω ακούσει», υποστηρίζει ένας 19χρονος φοιτητής από την Πενσιλβάνια, ενώ ένας άλλος σινεφίλ υποστηρίζει πως 50 δολάρια είναι το επίδομά του για έναν ολόκληρο μήνα.

Στη Νέα Υόρκη, ωστόσο, ο Άλεξ Λέιτον, ένας φαν του σινεμά, κάνοντας τον υπολογισμό ανάμεσα σε αυτά τα 50 δολάρια που καλείται να πληρώσει και αυτά που παίρνει ως αντάλλαγμα βρήκε την τιμή λογική. «Με το DVD και όλα τα υπόλοιπα μάλλον κερδίζω παρά χάνω, πληρώνοντας 50 δολάρια», λέει χαρακτηριστικά.

Αυτή ακριβώς είναι και η αίσθηση που θέλει να περάσει στο κοινό η Paramount.

«Οι τίτλοι των ΜΜΕ δεν αντιπροσωπεύουν πραγματικά το μέγεθος της προσφοράς μας», λέει χαρακτηριστικά η Μέγκαν Κόλιγκαν, πρόεδρος του στούντιο της εγχώριας διανομής και εμπορίας της εταιρείας. «Αυτοί οι άνθρωποι δεσμεύτηκαν απέναντί μας και εμείς με τη σειρά μας τους προσφέραμε μια μεγάλη εμπειρία».

Στην «εμπειρία» αυτή συμμετείχαν, όπως προαναφέραμε, μόνο πέντε θέατρα σε όλη τη χώρα που έδωσαν την ευκαιρία σε όσους πλήρωσαν τα 50 δολάρια να παρακολουθήσουν την ταινία 2 ημέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία της. Το «μεγα-εισιτήριο» που αγόρασαν, πέρα από τις δωρεάν παροχές, τους έδωσε την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την ταινία μαζί με φίλους τους, που πλήρωσαν το εισιτήριο στην κανονική του τιμή, μέσα σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα που περιελάμβανε επίσης DJ και φωτογραφικούς θαλάμους.

Η Κόλιγκαν είπε πως από τα πέντε θέατρα, χωρητικότητας 250 θέσεων κατά μέσο όρο το καθένα, στα τέσσερα έγινε sold out, ενώ το πέμπτο είχε πληρότητα 80% και τόνισε πως «ήταν μια διασκεδαστική, θετική εμπειρία για όλους».

Η συγκεκριμένη προσφορά μπορεί και να είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητη, αν δεν ερχόταν λίγες ημέρες μετά την ομιλία των Στίβεν Σπίλμπεργκ και Τζορτζ Λούκας, οι οποίοι σε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας έκαναν πραγματικά «ολέθριες» προβλέψεις για τις τιμές των εισιτηρίων, με τον Λούκας να εκτιμά πως μπορούν να καταλήξουν πράγματι σε 50, 100 ακόμα και 150 δολάρια. Αρκετά διαφοροποιημένος ήταν ο Σπίλμπεργκ, που τόνισε πως στον επόμενο «Ιron Man» μπορεί το εισιτήριο να κοστίζει 25 δολάρια, ενώ στον επόμενο «Lincoln» μπορεί να κοστίζει 7 δολάρια.

Είναι αυτές οι προβλέψεις ρεαλιστικές; Σύμφωνα με τον Τομ Άνταμς, αναλυτή και διευθυντή των αμερικανικών ΜΜΕ για την IHS Electronics & Media, οι εκτιμήσεις του Λούκας είναι υπερβολικές. «Απλά δεν βλέπω τι θα μπορούσε να προσθέσει κανείς στην εμπειρία του κινηματογράφου που να φτάσει να αξίζει τόσο πολύ», τόνισε.

Υποστήριξε, ωστόσο, ότι η διαφοροποιημένη τιμολόγηση είναι όχι μόνο ρεαλιστική, αλλά ενδεχομένως και αναγκαία: «Κάθε προϊόν στην κινηματογραφική βιομηχανία δεν κοστίζει το ίδιο και νομίζω ότι οι θεατές είναι αρκετά έξυπνοι για να καταλάβουν πως μια ταινία όπως το "Avatar" κοστίζει πολύ περισσότερο από μια ρομαντική κομεντί. Και επίσης βλέπουμε στις 3D ταινίες πως η ευελιξία των τιμών είναι δυνατό να μας προσφέρει και μια διαφορετική εμπειρία θέασης».

Στην Paramount επιμένουν πως το πείραμα των 50 δολαρίων δεν έχει να κάνει με τις προβλέψεις του Τζορτζ Λούκας, αλλά με την ανάγκη να βρεθούν νέοι, δημιουργικοί τρόποι να επικοινωνήσουν την κινηματογραφική εμπειρία τόσο στις αίθουσες όσο και στο σπίτι.

«Όλο αυτό είναι απλώς τμήμα της ανάγκης μας να παίρνουμε ρίσκα και να αναπτύσσουμε νέες στρατηγικές για το πώς θα κάνουμε μπίζνες», λέει η Κόλιγκαν. «Δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι κάναμε πριν από 10 χρόνια και να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα».

Το πλεονέκτημα του «μεγα-εισιτηρίου» είναι σαφές για το στούντιο. Kατ’ αρχάς, μπορεί να αποκτήσει πελάτες που θα αγοράσουν το DVD την ίδια στιγμή που θα παρακολουθήσουν την ταινία, κάτι που σημαίνει σίγουρα χρήματα, αφού, σε διαφορετική περίπτωση, θα το αγοράσουν αρκετά αργότερα και μόνο αν πραγματικά αγαπήσουν την ταινία.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι πως αυτοί που θα παρακολουθήσουν την ταινία θα λειτουργήσουν ως «όχημα» μέσω των social media μιλώντας για αυτή και ουσιαστικά διαφημίζοντάς τη, δύο ημέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία της. Είναι σαν να έχεις πέντε θέατρα γεμάτα με κριτικούς κινηματογράφου, που στη συνέχεια ανεβάζουν τα σχόλιά τους, μόνο που σε αυτή την περίπτωση οι κριτικοί είναι φαν που έχουν την προδιάθεση να αγαπήσουν την ταινία.

Κι αν τα παραπάνω αποτελούν πλεονεκτήματα για το στούντιο (μην ξεχνάμε πως η Paramount συνεργάζεται με τη Regal Entertainment Group, ένα από τα μεγαλύτερα κυκλώματα κινηματοθεάτρων στις ΗΠΑ), υπάρχουν άραγε πλεονεκτήματα και για τον θεατή; Παίρνουν στα χέρια τους το DVD πολύ νωρίτερα από τον υπόλοιπο κόσμο, κάτι που δεν είναι μικρό πράγμα, ανάλογα βέβαια με την ταινία και τον θαυμαστή. Μπορεί επίσης αυτή η πρακτική να λειτουργήσει καλύτερα για τα sequels μεγάλων ταινιών.

«Δεν θα το κάνω για αυτή την ταινία, αλλά θα το κάνω ενδεχομένως για το επόμενο επεισόδιο "Star Wars" ή "Lord of the Rings"», λέει ο Άλεξ Λέιτον, που προσθέτει: «Εννοείται, βεβαίως, ότι θα ελέγξω και τις οnline κριτικές για να σιγουρευτώ πως είναι καλή η ταινία».

Σε αυτό, πάντως, που είναι κατηγορηματικός είναι στο θέμα του DVD: «Σίγουρα δεν θα το κάνω για το DVD, αλλά περισσότερο για την εμπειρία. Υπάρχουν πιο εύκολοι τρόποι για να παρακολουθήσω μια ταινία σε απευθείας σύνδεση, αν έχω το χρόνο να το κάνω».

Ίσως, τελικά, η Paramount θα έπρεπε να προσθέσει στην προσφορά και ένα... δείπνο με τον Μπραντ Πιτ. Είναι βέβαιο ότι τότε θα καμφθούν και οι τελευταίοι ενδοιασμοί των θεατών...

Λίγα λόγια για την ταινία «World War Z»: Bασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μαξ Μπρουκς, αν και παρουσιάζει μεγάλες αποκλίσεις απ’ αυτό. Η υπόθεση αφορά στην εξάπλωση μιας παγκόσμιας επιδημίας που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Το «Ζ» στον τίτλο του έργου έχει διπλή σημασία, αφού αναφέρεται τόσο στα ζόμπι όσο και στο τέλος του κόσμου (το Ζ είναι το τελευταίο γράμμα του αγγλικού αλφάβητου).

Τα ζόμπι, ωστόσο, κάνουν ελάχιστα την εμφάνισή τους, αφού η ταινία «παίζει» κυρίως με τους φόβους των ανθρώπων και αναλώνεται πρωτίστως σε σκηνές πανικού και μαζικής καταστροφής, με τον Μπραντ Πιτ να είναι ο αδιαφιλονίκητος σταρ της, καθώς εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και είναι αυτός που προσπαθεί να βρει τον ξενιστή, ώστε να αποτρέψει την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους. Στην ταινία πιστώνουν τις εξαιρετικές σκηνές του πρώτου μέρους (σε σχέση με το κάπως αδύναμο δεύτερο), ενώ της χρεώνουν πως στην προσπάθεια των παραγωγών της να βγει κατάλληλη (ώστε να συμπεριλάβει το εφηβικό κοινό, για να μεγαλώσει τα κέρδη της) έχουν εκλείψει οι βίαιες σκηνές που απαιτούνταν για να είναι πιο ολοκληρωμένο θρίλερ.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ EΠΙΣΗΜΟ TRAILER