19/03/2024
editorial | Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021 - 09:50

Η Ισπανία έδειξε το δρόμο της Κεντρικής Διαχείρισης των Τηλεοπτικών από το 2015!

Το 50% των κερδών κατανέμεται ισόποσα στις ομάδες * Η διαφορά του μεγαλύτερου από το μικρότερο συμβόλαιο δεν υπερβαίνει 4,5 φορές * Ενιαίο όλο το ποδόσφαιρο

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Όταν στην Ελλάδα παίζουν την… κολοκυθιά οι «μεγάλοι» και βρίσκουν πάντα τρόπους να ξεφεύγουν της Κεντρικής Διαχείρισης των Τηλεοπτικών Δικαιωμάτων, σε προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη πιστοποιούν τις δικές μας παθογένειες… 

Η Ισπανία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα καθώς ήθελε και βρήκε λύση για να αναβαθμίσει το ποδοσφαιρικό προϊόν, να μειώσει τις οικονομικές αποστάσεις των ομάδων και έτσι να βοηθήσει τον υγιή ανταγωνισμό, ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον…

Αυτό έγινε με το Βασιλικό διάταγμα 5/2015 της 30ης Απριλίου 2015, όπου μετά από αίτημα των θεσμοθετημένων οργάνων του ποδοσφαίρου υπήρξε κρατική παρέμβαση για να θεραπευτούν οι στρεβλώσεις και μια μεγάλη ένταση μιας δεκαετίας ανάμεσα σε συλλόγους (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα). Έτσι προέκυψε το διάταγμα, που προέβλεπε τα έκτακτα μέτρα της εμπορικής εκμετάλλευσης των οπτικοακουστικών μέσων, κοινώς τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Εκεί λοιπόν, το ποδόσφαιρο εντάχθηκε ενιαίο ως οντότητα με τα πρωταθλήματα της πρώτης, της δεύτερης κατηγορίας και τις διοργανώσεις του Κυπέλλου και του Σούπερ Καπ. 

Η διανομή των εσόδων στο 90% του συνολικού ποσού πηγαίνει στη πρώτη κατηγορία και το 10% στη δεύτερη, ενώ υπάρχει πρόβλεψη για ενίσχυση τόσο του ερασιτεχνικού μέχρι και του γυναικείου ποδοσφαίρου με συγκεκριμένα υπο-ποσοστά στην πορεία.

Η δε σύμβαση με τον πάροχο δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία χρόνια, όπως ρητά αναφέρεται.

Τα σημεία κλειδιά του επιτυχημένου μοντέλου της Κεντρικής Διαχείρισης των Τηλεοπτικών Δικαιωμάτων είναι όμως δύο: Αφενός ότι σε ποσοστό 50% η κατανομή γίνεται ισόποσα στην πρώτη κατηγορία (αντίστοιχα κατά 70% στη δεύτερη) και αφετέρου ότι η διαφορά του μεγαλύτερου με το μικρότερο συμβόλαιο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 4,5 φόρες κι αν μάλιστα το συνολικό ποσό της αποζημίωσης από τα τηλεοπτικά το ένα δισεκατομμύριο ευρώ τότε σταδιακά η διαφορά αυτή πρέπει να πάει στις 3,5 φορές!

Φανταστείτε ότι στην Ελλάδα ο πρώτος Ολυμπιακός έχει συμβόλαιο 11 εκατ. ευρώ και ο τελευταίος ένα αντίστοιχο στο 1,3 εκατ. ευρώ, διαφορά που αγγίζει το 1 προς 10 δηλαδή! 

Η Ισπανία προέβλεψε με το Βασιλικό διάταγμα και πως θα γίνει η κατανομή στο υπόλοιπο 50% που δεν θα είναι ισόποσο, όταν εδώ ουσιαστικά τη μεγαλύτερη ζημιά την κάνουν αυτοί που έπονται του πρωταθλητή (δηλαδή ο 2ος , ο 3ος και ο 4ος), ο οποίος δικαιωματικά – αγωνιστικά θα πρέπει να εισπράττει τα περισσότερα. Κι αυτό διότι οι άλλοι τρεις που ακολουθούν θέλουν να παίρνουν δυσανάλογα ποσά για να είναι κοντά στον πρώτο, αλλά να έχουν ταυτόχρονα χαοτικά υψηλότερη αποζημίωση από όλες τις άλλες ομάδες. 

Σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το Βασιλικό διάταγμα επί της Κεντρικής Διαχείρισης των Τηλεοπτικών Δικαιωμάτων στην Ισπανία για την κατανομή του υπόλοιπου 50% για να αντιληφθείτε τις διαφορές με την Ελλάδα, όπου Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ τσακώνονται μόνιμα για να αμφισβητήσουν ποιος είναι πιο εμπορικός από τον άλλον με δεδομένο ότι μέσα σε αυτό τον «πόλεμο» δεν συμμετέχει ο Ολυμπιακός επειδή κατά γενική ομολογία ως πρωταθλητής συνήθως είναι ο πιο εμπορικός όλων. 

Σας παραθέτουμε λοιπόν τα κριτήρια του περαιτέρω καταμερισμού των εσόδων στην Ισπανία:

«β) Το υπόλοιπο ποσό μετά την αφαίρεση του στοιχείου που αναφέρεται στο γράμμα α) θα διανεμηθεί μεταξύ των συλλόγων και των οντοτήτων κάθε κατηγορίας με μεταβλητό τρόπο. Κάθε μισό αυτού του ποσού θα διανέμεται σύμφωνα με καθένα από τα ακόλουθα κριτήρια:

Για την εφαρμογή αυτών των κριτηρίων, το ποσό που θα διανεμηθεί θα κατανεμηθεί σε κάθε μία από τις εξεταζόμενες περιόδους, σύμφωνα με τα κριτήρια στάθμισης που καθορίστηκαν στην προηγούμενη παράγραφο. Το ποσό που διατίθεται για κάθε σεζόν θα κατανέμεται μεταξύ των συμμετεχόντων ως εξής: 

- 1η θέση: 17%. 

- 2η θέση: 15%. 

- 3η θέση: 13%. 

- 4η θέση: 11%. 

- 5η θέση: 9%. 

- 6η θέση: 7%. 

- 7η θέση: 5%. 

- 8η θέση: 3,5%. 

- 9η θέση: 3%. 

- 10η θέση: 2,75%. 

- 11η θέση: 2,5%. 

- 12η θέση: 2,25%. 

- 13η θέση: 2%. 

- 14η θέση: 1,75%. 

- 15η θέση: 1,5%. 

- 16η θέση: 1,25%. 

- 17η θέση: 1%. 

- 18η θέση: 0,75%. 

- 19η θέση: 0,55%. 

- 20η θέση: 0,25%.

Σε περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει περισσότερους ή λιγότερους από 20 συμμετέχοντες, αυτά τα ποσοστά πρέπει να προσαρμοστούν σύμφωνα με τις διατάξεις της επόμενης ενότητας, με σεβασμό στην προοδευτικότητα βάσει των αποτελεσμάτων».

Γίνεται κατανοητό ότι η Ισπανία έδειξε το δρόμο και βρήκε λύση αναβαθμίζοντας το ποδόσφαιρο της και αποδίδοντας δικαιοσύνη με τη βοήθεια του κράτους δίνοντας ευκαιρίες σε όλους. Έτσι το ποδόσφαιρο στο πεδίο των τηλεοπτικών δικαιωμάτων δεν χτίστηκε στη βάση να εισπράττουν μόνο οι «αιώνιοι» αντίπαλοι Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Αντίθετα εδώ οι «μεγάλοι» σε συνεργασία με ΕΠΟ και Πολιτεία καπελώνουν τους πάντες για να κερδίζουν συνεχώς περισσότερο εις βάρος της πλειοψηφίας των ομάδων. Έτσι μετατρέπουν τις 10 από τις 14 ομάδες της τωρινής Σούπερ Λίγκας 1 επί της ουσίας σε κομπάρσους μιας κακόγουστης παράστασης.  

Και βέβαια ο πάροχος ή οι πάροχοι (όπως θα συμβεί φέτος με Nova και Cosmote tv) επί της αρχής έχουν προσυνεννοηθεί να κρατήσουν χαμηλά το κόστος και να κάνουν παιχνίδι μόνο με τις εμπορικές ομάδες καθώς χωρίς νομοθετημένη την Κεντρική Διαχείριση μπορούν να κινούνται όχι απλά ελεύθερα, αλλά ασύδοτα. Στην πραγματικότητα όμως χωρίς Κεντρική Διαχείριση των Τηλεοπτικών Δικαιωμάτων δεν έχει καμία αξία και λόγο ύπαρξης η Σούπερ Λίγκα 1 ως διοργανώτρια γιατί απλούστατα έτσι δεν είναι συνεταιρισμός! Μήπως, λοιπόν, οι μικρομεσαίοι πρέπει να το πάρουν χαμπάρι αυτό και να δράσουν…  

Μοιραστείτε το: