Ο Σταύρος Κουράκος σκιαγραφεί την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΟΥΡΑΚΟΥ
Ήταν θέμα χρόνου, για τους παίκτες του Ολυμπιακού, να ζήσουν για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μία αγωνιστική περίοδος που ξεκίνησε με απόλυτο φαβορί τους ερυθρόλευκους, με την ποδοσφαιρική δικαιοσύνη να μην αργεί να επιβληθεί.
Οι Πειραιώτες, παρότι μετά από το περσινό lockdown δεν είχαν την δυνατότητα να ξεκουραστούν παρά μόνο λίγες μέρες τον Αύγουστο, κατάφεραν να παίζουν συνεχόμενα παιχνίδια κάθε 3-4 μέρες για 8 μήνες, ανεβάζοντας την απόδοσή τους στα κόκκινα, σε Ελλάδα και Ευρώπη, πετυχαίνοντας παράλληλα πολύ γρήγορα τους στόχους τους.
Η μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος επτά αγωνιστικές πριν από το τέλος της περιόδου αποτελεί ρεκόρ και έχει εξήγηση. Ο Πέδρο Μαρτίνς φρόντισε να κρατήσει τον βασικό κορμό της ομάδας που τα δύο προηγούμενα χρόνια τον αποζημίωσε και με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις πέτυχε την συνοχή και την ομοιογένεια. Αυτό ήταν το ζητούμενο και αυτό φρόντισε να «σφραγίσει» ο Πορτογάλος τεχνικός.
Φυσικά, το έχουμε ξαναγράψει και το έχουμε πει και τηλεοπτικά αρκετές φορές, η στήριξη ενός προπονητή ήταν το πρώτο ζητούμενο, κάτι που το κατάλαβε ο Βαγγέλης Μαρινάκης όταν την πρώτη σεζόν του Μαρτίνς στον πάγκο των ερυθρόλευκων, παρότι δεν είχαμε επιτυχίες και παρότι κάποιοι του έλεγαν να αλλάξει προπονητή, αυτός φρόντισε να τον διατηρήσει στην θέση του και να τον ενισχύσει κιόλας, με ποιοτικές μεταγραφές, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Η σταθερότητα που επέδειξε ο Ολυμπιακός όλη την σεζόν έχει να κάνει με τις πολλές λύσεις που είχε σε κάθε θέση, με την βεβαιότητα της ανωτερότητας η οποία ήταν εμφανής σε κάθε ματς και με τον στόχο να τον κάνει ορατό ο Μαρτίνς, από την πρώτη στιγμή, ζητώντας την προσοχή όλων στην κατάκτηση του 46ουπρωταθλήματος. Ο ίδιος αρκετές φορές χρειάστηκε να βγάλει «λαγούς» από το «καπέλο» του, αλλάζοντας θέσεις σε παίκτες αλλά και χρησιμοποιώντας συστήματα που έμοιαζαν παράλογα. Όμως σε κάθε περίπτωση δικαιώθηκε και είναι ο πρώτος παράγοντας της επιτυχίας των ερυθρόλευκων.
