O «κίτρινος» Ρενάτο Λέκκα είναι εδώ (!) και εξηγεί τι συνέβη και οι Θεσσαλονικείς έχασαν από τον Παναθηναϊκό, παρά το γεγονός ότι ήταν καλοί
Το αποτέλεσμα του Άρη απέναντι στον Παναθηναϊκό την Κυριακή, στη Θεσσαλονίκη είναι αυτό που λέμε: Έκπληξη! Και δεν είναι έκπληξη μόνο λόγω της ποδοσφαιρικής ανωτερότητας του φετινού Άρη, αλλά βάσει της εικόνας που είχαν οι δύο ομάδες στο γήπεδο. Από τη μία ο Άρης των είκοσι τελικών που χθες δεν είχε τον τρόπο να βάλει γκολ και από την άλλη ο Παναθηναϊκός που με μόλις δύο φάσεις σε όλο το ματς παίρνει ένα σημαντικό αποτέλεσμα για τη συνέχεια, μιας και τον βάζει εν μέρει στο παιχνίδι της διεκδίκησης της 4ης θέσης.
Το πρόβλημα κάτω από το χαλί
Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνει προσπάθεια υπονόμευσης της φετινής πορείας του Άρη, ωστόσο τα καλά αποτελέσματα της ομάδας έκρυβαν το μεγάλο πρόβλημα που είχαν οι "οι κιτρινόμαυροι". Και αυτό δεν είναι άλλο από την έλλειψη φορ. Έχω γράψει και άλλες φορές ότι θα κινδυνεύσουμε να φανούμε γραφικοί με το ζήτημα αυτό, αλλά αυτήν είναι η πραγματικότητα. Ο Άρης όσο κέρδιζε ίσως να μην ήθελε, να μην τον ένοιαζε ή να φοβόταν να το αντικρίσει ότι δεν έχει παίκτη που να μπορεί να βάλει το... γκολ. Να έχει καλή σχέση με τα δίκτυα. Ένας καλός φορ μπορεί να σε βγάλει από τη δύσκολη θέση σε μία κακή μέρα. Ένας καλός φορ μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ομάδα που έχει αξιώσεις και θέλει να κάνει πρωταθλητισμό και δεν έχει καλό σεντερ φορ δε μπορεί να ελπίζει σε πολλά.
Η μεγάλη εικόνα
Ακόμα και ήττα προσφέρει πολλά στο να κατανοήσεις ένα αποτέλεσμα. Οι παλιότεροι το λέγανε «μαθαίνεις από τα λάθη σου», ή νεότεροι το λένε «διδακτική ήττα». Όποιο και να διαλέξει κανείς το σίγουρο είναι ότι ο Άρης δεν άξιζε να χάσει χθες. Δεν άξιζε ούτε την ισοπαλία. Είχε την απόλυτη κατοχή, την πίεση, τις φάσεις. Μιλάμε για μία ντουζίνα ευκαιρίες στις οποίες καμία η μπάλα δεν μπήκε στα δίκτυα. Σε όλες τις φάσεις έβρισκε απέναντί του τον Διούδη ή την ατυχία του. Ένα γκολ να είχε μπει σε οποιοδήποτε λεπτό και το αποτέλεσμα θα ήταν τελείως διαφορετικό. «Ούτε με αίτηση» έμπαινε γκολ! Και άντε με την ΑΕΚ να δεχθώ ότι ο Άρης ήταν κακός. Την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό, διάολε δεν ήταν! Η ομάδα έψαξε αντίδραση και την βρήκε μόνο που της έλειπε το γκολ.
Ο παράγοντας Μπερτόγλιο
Φτάνω στο συμπέρασμα - όπως είναι λογικό - ότι η απουσία του Μπερτόγλιο είναι καθοριστικής σημασίας. Ο Αργεντίνος είναι το άλφα και ωμέγα του φετινού Άρη, καθώς είναι ο μόνος παίκτης που χτυπάει από τον άξονα αλλά λειτουργεί και σαν συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη μεσαία και επιθετική γραμμή. Παίκτης - πολυμηχάνημα που μέσα στα προσόντα του έχει και αυτό του σκοραρίσματος. Πρώτος σκόρερ του Άρη μαζί με τον Γκάμα στα 5 γκολ. Σε όλα τα τελευταία ματς η απουσία του είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.
Να πάρει αποτέλεσμα
Την στροφή την έκανε αλλά αποτέλεσμα δεν πήρε. Γι' αυτό στο ματς της Τετάρτη με τον Αστέρα για το κύπελλο πρέπει να πάρει σκορ πρόκρισης για την επόμενη φάση του κυπέλλου αλλά να ξεκινήσει και τις νίκες του στο πρωτάθλημα, αρχή γενομένης το Σάββατο με τον Απόλλωνα Σμύρνης στην Αθήνα. Το έργο του Άρη δεν είναι εύκολο. Φέτος έχει κάνει μία πορεία η οποία είναι αξιοζήλευτη και σημαντική. Η μέχρι στιγμής πορεία του δεν πρέπει να τσαλαπατηθεί από λανθασμένες εκτιμήσεις. Είναι επιτακτική ανάγκη να πάρει φορ. Και άργησε εγκληματικά πολύ και αυτό φαίνεται στις 15 πρώτες μέρες του Γενάρη. Να ανασυνταχθεί χωρίς να γκρεμίσει τίποτα.
Υ.Γ: Η κριτική στον Άκη Μάντζιο είναι καλοδεχούμενη και από τον ίδιο. Ωστόσο, τι μπορεί κανείς να του προσάψει για την αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό; Ότι δεν έκανε αλλαγές νωρίς; Ότι ευθύνεται για το αποτέλεσμα; Ότι δεν έκανε rotation; Για το μόνο που θα τον κατηγορήσω προσωπικά είναι για το γεγονός ότι δεν πιέζει αρκετά τη διοίκηση για την μεταγραφή φορ.
Υπομονή γιατί έχει δρόμο πολύ ακόμα!
* Ο Ρενάτο Λέκκα είναι αρχισυντάκτης στο Action 24 και δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Το Ποντίκι»
