19/03/2024
editorial | Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020 - 14:05

Να είναι περήφανοι οι Απολλωνιστές!

Η «Ελαφρά Ταξιαρχία» εκκινεί στη Σούπερ Λίγκα 1 έχοντας πετύχει τον απόλυτο άθλο και τη σπουδαιότερη άνοδο στην ιστορία της * Άλλη ομάδα θα είχε διαλύσει, αλλά ο Μονεμβασιώτης απέδειξε ότι είναι ηγέτης αυτόφωτος και ισχυρός

a-sports-dimitriou-dimitrisΤου ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Σας αιφνιδιάζω ίσως, αλλά θα πάω κόντρα στο ρεύμα με λόγο και αιτία:

Κυριακή 4 Οκτώβρη 2020 με το ρολόι καρφωμένο στις 18.15 και το πρόγραμμα της Σούπερ Λίγκας 1 να γράφει «Γ. Καμάρας: Απόλλων Σμύρνης - ΑΕΛ», για την 4η αγωνιστική, μα πρώτη επί της ουσίας για τους «κυανόλευκους»!

Αλήθεια, πόσο ήθελε, πόσο λαχταρούσε ο Απόλλων Σμύρνης αυτή τη στιγμή… Δεν μπορώ να σας το περιγράψω εύκολα με λέξεις, μα θα το προσπαθήσω. Κι όταν λέμε Απόλλων Σμύρνης, εννοούμε τη διοίκηση του και τους αγνούς, πιστούς φιλάθλους του. Αυτούς που ήταν, είναι και θα είναι για πάντα «Ελαφρά Ταξιαρχία» μέχρι να… αποχαιρετήσουν τη γήινη υπόσταση τους. Για τους Απολλωνιστές, που ξέρουν και παραδέχονται τη διαφορετικότητα τους σε πλήθος και κουλτούρα, αλλά, που δεν… μασάνε, όπως βροντοφώναζαν κάποιοι πιτσιρικάδες όταν ακολουθούσαν τη «χρυσή» ευρω-ομάδα του 1995, που πλέον είναι λίγο - πολύ μεσήλικες!

Αυτόν τον κόσμο (φυσικά και τον μεγαλύτερο ηλικιακά), που στο διάβα των ετών συνέχισε να αγαπάει όλο και περισσότερο την ομάδα της καρδιάς του. Με ανιδιοτέλεια, χωρίς προσωπολατρίες, χωρίς να θέλει να αλλάξει θέση μέσα στο γήπεδο. Αυτούς (και αυτές - γιατί υπάρχουν και Απολλωνίστριες), που πάντα γούσταραν να είναι οπαδοί, φίλαθλοι και μόνο!

Αυτοί που αγωνιούν, κλαίνε, πανηγυρίζουν, τραγουδούν, ονειρεύονται, αγχώνονται, ξενυχτούν, παθιάζονται και… γκρινιάζουν όχι για να «εκδικηθούν» ή να συγκρίνουν, αλλά γιατί απλά, φυσικά και αληθινά στεναχωριούνται όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Όλοι αυτοί -και δεν είναι… καθόλου λίγοι στη Ριζούπολη- σκάνε ΞΑΝΑ χαμόγελο για τον Απόλλωνα Σμύρνης (ή λανθασμένα Αθηνών όπως για τις ανάγκες κυρίως του ΠΡΟΠΟ καθιερώθηκε από τα τέλη του ’50 μέχρι εκεί κοντά στο 2000 όταν ορθότατα τονίστηκε εκ νέου η μητέρα πατρίδα - η γενέτειρα πόλη από την αφετηρία στα 1891).

Για αυτή την επιστροφή της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» στη φυσική της θέση, στην κορυφαία κατηγορία, εκεί που στη βαθμολογία όλων των εποχών, παρά την χειρότερη 20ετία της ιστορίας της, κατάφερε να παραμείνει ακόμα και σήμερα ως η 9η καλύτερη ομάδα της Ελλάδας με βάση τη συνολική κατάταξη από καταβολής Α’ Εθνικής!

Για αυτή την επάνοδο, που ήταν η πιο δύσκολη, η πιο περίεργη και η πιο αγωνιώδης από οποιαδήποτε άλλη…

Ο Απόλλων Σμύρνης είχε ανέβει στο παρελθόν άλλες έξι φορές στην μεγάλη κατηγορία, αυτή ήταν η έβδομη και έχει πολλές μοναδικότητες.

Η επιτυχία είναι ανεπανάληπτη στο συγκεκριμένο επίτευγμα, γιατί η ομάδα ανέβηκε για πρώτη φορά μέσω διαδικασίας διπλών μπαράζ, τα οποία μάλιστα ελέω της μονόπλευρης συμφεροντολογικής διοικητικής μονοφαγίας της SL1 και της αδυναμίας της ΕΠΟ να την αποτρέψει ο Απόλλωνας υποχρεώθηκε να παίζει την… ύπαρξη του μετά από ποδοσφαιρική αγωνιστική απραξία σχεδόν έξι μηνών (170 ημέρες για την ακρίβεια) ελέω κορωνοϊού! Και μάλιστα, με ομάδα, που επανα-συγκροτήθηκε δέκα μέρες σκάρτα πριν τα μπαράζ με την Ξάνθη, όταν είχε μείνει με 12 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στο πρώτο και 13 στο δεύτερο, εκ των οποίων οι πέντε ήταν «τελειωμένοι», δεν υπολογίζοντας ή είχαν ήδη κλείσει άλλου.

Να ήταν όμως μόνο αυτό…

Αυτή η σχεδόν τραγική κατάσταση ήταν η ουρά μιας σεζόν (η περσινή), κατά την οποία ο Απόλλων Σμύρνης ήταν παντού ο… δακτυλοδεικτούμενος, παντού μόνος και συνήθως ο ένας με όλους τους άλλους απέναντι του! Γιατί κάπως έτσι εξελίχθηκαν οι καταστάσεις στη SL2 και όχι μόνο…

Η «Ελαφρά Ταξιαρχία», που είχε δεχθεί από το ξεκίνημα ένα τεράστιο πλήγμα, που όμοιο της δεν βίωσε καμία άλλη ΠΑΕ στις τρεις επαγγελματικές κατηγορίες. Ήταν η μία και μοναδική στις 40 που δεν είχε τηλεοπτικό συμβόλαιο!

Οι 39 είχαν και λες και ήταν ο… ψωριάρης βρέθηκε στην απέξω. Κι να φανταστεί κάποιος ότι μόνο ο Απόλλων Σμύρνης είχε διετές συμβόλαιο - εξασφαλισμένο – υπογεγραμμένο με την ΕΡΤ (όλα αυτά αποδείχθηκαν στην πράξη θεωρίες χωρίς αντίκρισμα).

Η Δημόσια Τηλεόραση, ωστόσο, μονομερώς και ετσιθελικά πέταξε απέξω την «κυανόλευκη» ΠΑΕ προκαλώντας της ανυπολόγιστη ζημία αρκεί να αναλογιστεί παράλληλα ο οποιοσδήποτε ότι η ομάδα εξαιτίας της μη τηλεοπτικής στέγης έχασε και όλους τους χορηγούς – διαφημίσεις της.

Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, ότι ο Απόλλωνας είχε ξεκινήσει με μειονέκτημα και στην πορεία της σεζόν κοντραρίστηκε με όλους και εντός της Ένωσης SL2-FLσε σημείο, που υπήρξαν αποφάσεις στις οποίες μειοψηφούσε μόνος!

Άλλη ομάδα, λοιπόν, θα είχε διαλύσει και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Αντί όμως να συμβεί αυτό, που ήταν φυσιολογικό όχι απλά διεσώθη, αλλά ανέβηκε! Και αυτό το πιστώνεται ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, Παναγιώτης Μονεμβασιώτης, ο γιος του Έκτορας και όλη η διοίκηση της ομάδας. Μάτωσε οικονομικά ο πρώτος και απέδειξε στην πράξη πόσο ισχυρός οικονομικός παράγοντας είναι, που ο Απόλλωνας έχει την τύχη και την ευτυχία να τον έχει στο τιμόνι του, καθώς οι προδιαγραφές (και έχει αποδειχθεί στο παρελθόν) είναι χαλαρά για να βολοδέρνει η ομάδα ανάμεσα σε τρίτο-τέταρτη κατηγορία ή στα τοπικά χωρίς έναν ηγέτη – επιχειρηματία τέτοιου βεληνεκούς.

Αυτό, όμως, που δεν είναι γνωστό είναι το πόσο έντονα έζησε ο Π. Μονεμβασιώτης αυτή την άνοδο, όταν η αγωνία είχε φτάσει στο κόκκινο πριν από τα μπαράζ… Να τον καλείς στο τηλέφωνο για να μάθεις κανά νέο και να μην μπορεί να συγκρατηθεί από το άγχος του και να ξεσπά σε λυγμούς! Έτσι γίνεται αντιληπτό και το ξέσπασμα χαράς μετά το δεύτερο μπαράζ με την Ξάνθη, που στο κάγκελο με μια χούφτα ανθρώπων φώναξε τους ποδοσφαιριστές, που κατευθύνονταν προς τη φυσούνα, έκαναν εκεί έναν ανθρώπινο κύκλο για να δώσει ο ίδιος με ένταση το σύνθημα για να ακουστεί δυνατά το «Α-Π-Ο-Λ-Λ-Ω-Ν»!

Είναι πολύ τυχερός ο Απόλλων Σμύρνης, λοιπόν, που έχει την οικογένεια Μονεμβασιώτη στο τιμόνι και είναι αποδεδειγμένα ανεξάρτητος. Δεν είναι ουρίτσα κανενός, λειτουργεί αυτόνομα, αυτόφωτα και βλέπει άπαντες τους παραδοσιακούς μεγάλους με το ίδιο μάτι. Εξάλλου δεν τον βοήθησε ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο ΠΑΟΚ (δεν αναφέρω τον Παναθηναϊκό που δεν έχει δύναμη στα κέντρα αποφάσεων καν). Αντιθέτως τον… χτύπησαν! Άρα όποιος τον χρεώνει κάπου είναι ανόητος ή απλά δεν ξέρει ή απλά κάνει προπαγάνδα.

Και φυσικά ο Απόλλων Σμύρνης προς επιβεβαίωση των παραπάνω λειτούργησε ως ανεξάρτητος και στη μεταγραφική περίοδο, αυτή της επανόδου του: Δεν πήρε δανεικούς που του πάσαραν ή του πρότειναν οι δύο «Δικέφαλοι». Άρα: Όσοι δεν ήξεραν, τώρα γνωρίζουν και πλέον δεν δικαιολογούνται για τίποτα άλλο.

Για όλα αυτά λοιπόν: Οι Απολλωνιστές να είναι περήφανοι για την ομάδα τους και τον ηγέτη τους! Και μιλώ για όλους όσους χάρηκαν για την άνοδο, καθώς στη χαρά δεν περισσεύει κανείς. 

Σας τα λέω και σας τα υπογράφω αυτά, καλό μήνα σε όλους, καθώς ήρθε και ο Οκτώβρης του 2020 πια...

Μοιραστείτε το: