Ο εμβληματικός ηθοποιός, παραγωγός και σκηνοθέτης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 103 ετών * Το συγκινητικό μήνυμα του γιου του, Μάικλ
Μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του κινηματογράφου και όχι μόνο δεν είναι πια εδώ. Ο Κερκ Ντάγκλας έφυγε την Τετάρτη (5/2) από τη ζωή σε ηλικία 103 ετών.
Ηθοποιός, παραγωγός και σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, ερμήνευσε ρόλους που έμειναν ως κλασικοί, όπως στην ταινία «Σπάρτακος» το 1960 σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ.
Συχνά έπαιζε τον ρόλο του σκληρού, ενώ είχε πρωταγωνιστήσει σε πάνω από 100 ταινίες διαφόρων ειδών.
Η δράση του ήταν σπουδαία και εκτός καμερών, καθώς πρωταγωνίστησε επίσης στην προσπάθεια να σπάσει η λεγόμενη «μαύρη λίστα» στο Χόλιγουντ, ο αποκλεισμός, δηλαδή, ηθοποιών, σκηνοθετών και σεναριογράφων διότι συνδέονταν με το κομμουνιστικό κίνημα ή θεωρούνταν συμπαθούντες και συνοδοιπόροι τη δεκαετία του 1950.
Ο θρύλος της έβδομης τέχνης είχε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας από τη δεκαετία του 1990 και μετά. Υπέστη εγκεφαλικό το 1996 και καρδιακή προσβολή το 2001.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο επίσης διάσημος γιος του, Μάικλ Ντάγκλας, αναφέροντας: «Με τεράστια θλίψη τα αδέλφια μου και εγώ ανακοινώνουμε ότι ο Κερκ Ντάγκλας μας άφησε σε ηλικία 103 ετών. Για τον κόσμο, ήταν ένας θρύλος, ένας ηθοποιός της χρυσής εποχής των κινηματογραφικών ταινιών, ένας ανθρωπιστής η δέσμευση του οποίου στη δικαιοσύνη και στις υποθέσεις στις οποίες πίστευε τον μετέτρεψαν σε πρότυπο και πηγή έμπνευσης για όλους μας.
Αλλά για μένα και τα αδέρφια μου, τον Τζόελ και τον Πίτερ, ήταν απλά ο πατέρας, για την Κάθριν ήταν ένας υπέροχος πεθερός, για τα εγγόνια και τα δισέγγονά του ήταν ένας αγαπητός παππούς και για την γυναίκα του Άννα ήταν ένας υπέροχος σύζυγος.
Ο Κέρκ έζησε καλά τη ζωή του και αφήνει πίσω του μια κληρονομιά στον κινηματογράφο που θα κρατήσει στις γενιές που θα ακολουθήσουν, και μια ιστορία ως επιφανής φιλάνθρωπος που εργάστηκε προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους και να φέρει ειρήνη στον πλανήτη.
Επιτρέψτε μου να κλείσω με τα λόγια που του είπα στα τελευταία του γενέθλια και που πάντα θα παραμείνουν αληθινά. Μπαμπά σε αγαπώ πάρα πολύ και είμαι τόσο περήφανος που είμαι γιός σου».
