Το μετέωρο και μοιραίο βήμα του Θ. Αγγελόπουλου

Συγκεκριμένα, ο εκλιπών παρασύρθηκε το απόγευμα από μοτοσικλέτα την οποία οδηγούσε ειδικός φρουρός (ήταν εκτός υπηρεσίας) τη στιγμή που επιχειρούσε να διασχίσει τον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας. Ο Αγγελόπουλος βρισκόταν εκεί για τα γυρίσματα της ταινίας που προετοίμαζε μαζί με το συνεργείο του.
Ο Αγγελόπουλος παρέμεινε τραυματισμένος (όπως και ο οδηγός της μοτοσικλέτας) επί τρία τέταρτα της ώρας στο μοιραίο σημείο, έχοντας τις αισθήσεις του και μάλιστα για να έρθει το ασθενοφόρο χρειάστηκε, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, να υπάρξει τηλεφώνημα και στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο! Ακολούθως, ο Αγγελόπουλος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο του Φαλήρου, όπου μερικές ώρες αργότερα έχασε τη μάχη με τη ζωή εξαιτίας βαριών κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων…   

Η ΖΩΗ ΤΟΥ
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους Έλληνες κινηματογραφιστές στο εξωτερικό. Γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα. Το 1961 μετέβη στη Γαλλία, όπου παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας, φιλμογραφίας και εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme.
Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με τη σκηνοθεσία.
Έχει αναγορευθεί σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου Ναντέρ στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ.
Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος".

ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
- «Η εκπομπή», βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968.
- «Αναπαράσταση», Α' βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1970, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική μνεία της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1971).
- «Μέρες του '36», βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972).
- «Ο θίασος», βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείου ρόλου, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας.
- «Οι κυνηγοί», βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο (1977), βραβείο της Ένωσης Τούρκων κριτικών (1977), επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.
- «Ο Μεγαλέξανδρος», Χρυσό Λιοντάρι το 1980 στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας.
- «Ταξίδι στα Κύθηρα», βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών (1984), κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α' ανδρικού ρόλου, α' γυναικείου ρόλου, σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέιρο (1984).
- «Τοπίο στην ομίχλη», μοιράστηκε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, βραβείο Φελίξ καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας (1988).
- «Το βλέμμα του Οδυσσέα», μεγάλο βραβείο κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, βραβείο της FIPRESCI (1995). Επίσης, οι κριτικοί του περιοδικού "Time" το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
- «Μια αιωνιότητα και μια μέρα», Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών (1998).
- «Τριλογία - Το λιβάδι που δακρύζει», βραβείο της FIPRESCI (2004).
- Xρυσό μετάλλιο του ιδρύματος Circulo de Bellas Artes (Mαδρίτη, 2008) για το σύνολο του έργου του.

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ
1968: "Η εκπομπή", μικρού μήκους
1970: "Αναπαράσταση"
1972: "Μέρες του ’36"
1975: "Ο θίασος"
1977: "Οι κυνηγοί"
1980: "Ο Μεγαλέξανδρος"
1983: "Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη"
1984: "Ταξίδι στα Κύθηρα"
1986: "Ο Μελισσοκόμος"
1988: "Τοπίο στην ομίχλη"
1991: "Το μετέωρο βήμα του πελαργού"
1995: "Το βλέμμα του Οδυσσέα"
1998: "Μια αιωνιότητα και μια μέρα"
2003: "Τριλογία - Ι. Το λιβάδι που δακρύζει"
2008: "Τριλογία - ΙΙ. H σκόνη του χρόνου".