Ο Βέλγος τερματοφύλακας μίλησε για τον Ολυμπιακό, το πώς έφυγε από την Οστάνδη και το Μουντιάλ της Ρωσίας
Αποκτήθηκε το καλοκαίρι και δεν άργησε πολύ να κερδίσει τη θέση του στην ενδεκάδα ο Σίλβιο Προτό, ο οποίος μίλησε στη βελγική «L' Avenir» για τις πρώτες του εντυπώσεις από την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό.
Μεταξύ άλλων ο έμπειρος τερματοφύλακας αναφέρθηκε και στον Βαγγέλη Μαρινάκη και την επικοινωνία που είχαν οι παίκτες μαζί του. Σε αυτή ο πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» τους εξήγησε ότι δεν έχει κανέναν λόγο για να ντρέπεται.
Αρχικά είπε: «Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ήρθε στα αποδυτήρια να μας εξηγήσει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ντρέπεται και τον εμπιστεύομαι απόλυτα", ήταν η τοποθέτηση του Βέλγου γκολκίπερ».
Ο Προτό ξεκαθάρισε και πώς έφυγε από την Οστάνδη το καλοκαίρι για να πάει στον Ολυμπιακό: «Δεν γ@@α την Οστάνδη. Αλλά είχα πάει στην ομάδα ως ελεύθερος και δεν το έβρισκα σωστό να πληρώσει ο Ολυμπιακός 1,5 εκατ. ευρώ για την μεταγραφή μου. Ευτυχώς, στο τέλος η λογική επικράτησε. Αλλά κάνουν το ίδιο πράγμα τώρα στον Φρανκ Μπεριέ και είναι κρίμα».
Όσον αφορά την φυγή του από την Άντερλεχτ και μια πιθανή επιστροφή του εκεί: «Έφυγα από την Άντερλεχτ για τον Σβίλαρ, αλλά δεν μετανιώνω. Δεν θα κριτικάρω τον Σβίλαρ, μπορεί να πετύχει τα πάντα στην Μπενφίκα. Αν επιστρέψω ποτέ στο Βέλγιο, θα είναι μόνο για την Άντερλεχτ.
Είμαι οπαδός της ομάδας, περνάει μια δύσκολη περίοδο αλλά είναι σε ένα ζόρικο γκρουπ στο Champions League και είμαι σίγουρος ότι θα παλέψει για το πρωτάθλημα. Οι ΗΠΑ παραμένουν ένα όνειρο για εμένα».
Ο Προτό υποστήριξε ότι σοκαριστικός δεν ήταν ο αποκλεισμός της Ιταλίας, αλλά ο τρόπος που ολοκλήρωσε την διεθνή του καριέρα ο Μπουφόν: «Η απουσία της Ιταλίας από το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο δεν στην ουσία έκπληξη αν αναλογιστεί κανείς το επίπεδο της ομάδας τους τελευταίους μήνες. Αυτό που με σοκάρει είναι το τέλος της διεθνούς καριέρας του Μπουφόν. Υπήρξε το ίνδαλμα μου».
Ο 34χρονος γκολκίπερ θα είναι στο πλευρό του Βελγίου στην διοργάνωση του 2018: «Θα τους υποστηρίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν ξεχνώ πως η οικογένεια μου ζει χάρη στο Βέλγιο. Αν δεν είχαν έρθει στη χώρα οι πρόγονοι μου, δεν θα είχαν ούτε το απαραίτητο φαγητό για να ζήσουν».
