Ατομικό ο Πούγγουρας για προληπτικούς λόγους * Το μήνυμα του ΠΑΟΚ για τα 18 χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών
Στις προπονήσεις επέστρεψαν την Τετάρτη (4/10) οι παίκτες του ΠΑΟΚ κι ενώ είχε προηγηθεί ένα διήμερο ξεκούρασης.
Φυσικά, απόντες ήταν οι διεθνείς και γι' αυτό επιστρατεύθηκαν έξι ποδοσφαιριστές της Κ20.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έδωσε έμφαση στην τακτική, ενω είδε τον Λεβέκ να συμμετέχει σε ένα μέρος του κανονικού προγράμματος, κάτι που δείχνει ότι ο Γάλλος αριστερός μπακ είναι κοντά στο να επιστρέψει σε φουλ ρυθμούς.
Από την πλευρά τους, Κάμπος και Λημνιός ακολούθησαν ειδικό ατομικό πρόγραμμα, ενώ ο Πούγγουρας κινήθηκε για προληπτικούς λόγους σε ατομικούς ρυθμούς εξαιτίας ενόχλησης στο ισχίο.
Την Πέμπτη (5/10) οι «ασπρόμαυροι» θα προπονηθούν στις 10.00 και στις 18.00 στις εγκαταστάσεις της Νέας Μεσημβρίας.
Στο μεταξύ, η 4η Οκτωβρίου ήταν ημέρα μνήμης για τους κυπελλούχους Ελλάδας, αφού συμπληρώθηκαν 18 χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών, τότε που έξι οπαδοί της ομάδας σκοτώθηκαν σε τροχαίο ατύχημα κατά την επιστροφή τους από την Αθήνα.
Από πλευράς ΠΑΟΚ, λοιπόν, αναφέρονται τα εξής: «Ο χρόνος δεν προσπερνάει, σταματά…
Η μοίρα που ορίζει τις τύχες μας δεν είναι πάντα δίκαιη. Ειδάλλως δεν θα είχε πάρει από κοντά μας τα έξι νέα παιδιά που έσβησαν στα Τέμπη ένα θλιβερό, ολοσκότεινο ξημέρωμα. Ο ΠΑΟΚ δεν ξεχνά ποτέ τα μέλη της οικογένειάς του. Μας βλέπουν από εκεί ψηλά, άλλωστε. Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε…
Κανείς από την οικογένεια του ΠΑΟΚ, 18 χρόνια τώρα, δεν έχει αφήσει έξι ονόματα να ξεχαστούν στο πέρασμα του χρόνου…Χαράλαμπε, Δημήτρη, Χριστίνα, Αναστάσιε, Γιώργο, Κυριάκο η αγάπη σας για τον ΠΑΟΚ σας έφερε εδώ, σας άφησε εδώ, συνέχισε παραπέρα και αποτέλεσε παράδειγμα αφοσίωσης και πίστης στα τέσσερα γράμματα για όσους κάθονται δίπλα στις θέσεις σας, θυμούνται τις εκδρομές σας και δακρύζουν όταν γυρίζουν σ΄εκείνο το δύσκολο βράδυ του Οκτωβρίου του ‘99.Η αγαπημένη συνήθεια, ο εθισμός στην λατρεία του Δικεφάλου, σας οδήγησε να ανεβείτε τις σκάλες του διώροφου πούλμαν που θα σας πήγαινε στο ΟΑΚΑ για το ματς με τον Παναθηναϊκό στις 3 Οκτωβρίου. Και πήγατε, φωνάξατε, πανηγυρίσατε το γκολ του Νάγκμπε για το 1-1 και βολευτήκατε για το ταξίδι της επιστροφής.
Τα ξημερώματα το λεωφορείο είχε πια ησυχάσει, η κούραση ήταν μεγάλη, όπως κάθε φορά που “τρώγατε” εκατοντάδες χιλιόμετρα σε μια μέρα, μόνο και μόνο για να είστε εκεί, δίπλα στον ΠΑΟΚ, να του δείχνετε τι θα πει αφοσίωση, να “εκπαιδεύετε” με την αυταπάρνησή σας όποιον νέο έμπαινε στην οικογένειά μας…Η αλλαγή του οδηγού δεν έγινε αντιληπτή, ήταν όμως μοιραία… Σε μια αδέξια προσπέραση δύο μόλις χιλιόμετρα από τα διόδια των Τεμπών, ο έλεγχος χάθηκε και το λεωφορείο του συνδέσμου Κορδελιού βρέθηκε στο κενό…Έχουν διατυπωθεί χιλιάδες “γιατί”, έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες αναμνήσεων από όσους γλίτωσαν από το τρομερό δυστύχημα στα Τέμπη.Για τον ίδιο τον ΠΑΟΚ εξάλλου η μνήμη είναι βασικό συστατικό της διατήρησης του χαρακτήρα και των αξιών που ένωσαν τόσες χιλιάδες ψυχών να φωνάζουν τα ίδια συνθήματα, να χειροκροτούν το ίδιο έμβλημα, να θυσιάζουν και να θυσιάζονται…Προστέθηκε άλλο ένα σύνθημα από τότε παιδιά. Θα το τραγουδούσατε κι εσείς, αν δεν ήταν για εσάς: “Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε…”. Απερίγραπτο ρίγος… Να νιώθετε περήφανοι που εκείνη τη στιγμή γίνονται πραγματικά όλοι ένα…
Πόσο παρακαλέσαμε όλοι να γυρνούσε ο χρόνος πίσω. Όσο κι αν προσευχηθήκαμε δεν το καταφέραμε. Δεν παραιτηθήκαμε όμως. Ορκιστήκαμε ότι δεν θα αφήσουμε το χρόνο να σας προσπεράσει. Δεν σας θυμόμαστε μόνο αυτή τη μέρα. Σας θυμόμαστε και εμπνεόμαστε πάντα.Ο χρόνος σταμάτησε στις 04.10.1999… Εκείνη τη μέρα ο ΠΑΟΚ ολόκληρος θρήνησε. Από εκείνη τη μέρα ολόκληρος ο ΠΑΟΚ είναι “λειψός”. Όσα κι αν πετύχουμε, όσα κι αν σας αφιερώσουμε, πάντα θα προσευχόμαστε να μπορούσατε να ήσαστε μαζί μας…».
