«Δεν πρέπει να κοιτάζουμε τι κάνει ο Ολυμπιακός», τόνισε ο Πορτογάλος άσος σε συνέντευξή του *Τι είπε για Φερνάντο Σάντος, Πάμπλο Γκαρσία, την πρώτη γνωριμία με τη Θεσσαλονίκη και την… ΑΕΚ
Κάποια στιγμή γνώριζε πως θα επιστρέψει εκεί όπου καθιερώθηκε σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια έκανε καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο αγωνιζόμενος στην Μπουντεσλίγκα επί πέντε χρόνια και έξι μήνες. Δεν έγιναν και λίγα αυτό το διάστημα. Εξάλλου, ο Πορτογάλος κατόρθωσε ν’ αποκομίσει εμπειρίες στο Τσάμπιονς Λιγκ για να καθιερωθεί ως στέλεχος την νυν πρωταθλήτριας Ευρώπης, Εθνικής Πορτογαλίας.
Ο πολύπειρος άσος παραχώρησε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη σαββατιάτικη (16/9) επανέκδοση της εφημερίδας «Έθνος». Στη Θεσσαλονίκη όλα πάντως του φαίνονται λες και έγιναν… χθες έχοντας καταγράψει μία τετραετία ως στέλεχος των νυν Κυπελλούχων Ελλάδας δηλώνοντας μεταξύ άλλων ερωτευμένος τόσο με τον σύλλογο όσο και την πόλη.
Αναλυτικά:
Πώς θα έρθει ο τίτλος του πρωταθλητή για τον ΠΑΟΚ;
«Η λέξη πρωτάθληµα δεν είναι για πρώτη φορά τόσο έντονα στην «καθηµερινότητα» του ΠΑΟΚ, όµως η διαφορά σε σχέση µε τις προηγούµενες είναι πως πλέον βρίσκεται «επιτακτικά» στα χείλη όλων και κυρίως του Ιβάν Σαββίδη. Και όπου πρωτάθληµα, εδώ και χρόνια µπαίνει δίπλα η λέξη Ολυµπιακός, µε τον Αντελίνο Βιεϊρίνια να στέκεται στον τρόπο µε τον οποίο θεωρεί πως θα µπορέσει ο ΠΑΟΚ να διαχωρίσει αυτές τις λέξεις.
«Αυτό είναι το µεγάλο λάθος του ΠΑΟΚ και το έχω κάνει και εγώ… Δεν πρέπει να κοιτάζουµε τι κάνει ο Ολυµπιακός. Πρέπει να δούµε το τι πρέπει να κάνουµε για φτάσουµε τον Ολυµπιακό και να τον περάσουµε. Δεν µου φτάνει να τον φτάσουµε. Γύρισα στον ΠΑΟΚ για να περάσουµε τον Ολυµπιακό. Για να κερδίσεις το πρωτάθληµα πρέπει πρώτα να το πιστέψεις εσύ. Και αν δεν υπάρχουν τίποτα περίεργα πράγµατα, µπορούµε να το κερδίσουµε».
-Για τις αλλαγές στο ελληνικό πρωτάθλημα: «Ελπίζω πως κάτι έχει αλλάξει σε αυτά τα 5,5 χρόνια που λείπω από το ελληνικό πρωτάθληµα. Είχα πει ότι ήθελα να γυρίσω στον ΠΑΟΚ σε τέτοια ηλικία ώστε να τον βοηθήσω να κερδίσει τίτλους. Εχει ήδη κερδίσει έναν τίτλο, πέρυσι το Κύπελλο, χωρίς εµένα. Αν παίξουµε µε όλες τις οµάδες χωρίς να υπάρχει κανένα “παιχνίδι” εκτός αγωνιστικού χώρου, “face to face”, έχουµε ελπίδες να κερδίσουµε το πρωτάθληµα».
-Για την πρώτη του γνωριμία με τον ΠΑΟΚ: «Ξέρω τις απαιτήσεις του κόσµου. Ήρθα από ένα µεγάλο πρωτάθληµα, είµαι πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά δεν κερδίζεις πρωτάθληµα µε έναν παίκτη. Ούτε καν µε έντεκα.
Το κερδίζεις µε όλους, και µε τους 30. Ξέρω καλά τι σηµαίνει να είσαι στον πάγκο και να περιµένεις. Πρέπει, όµως, ο καθένας µας να περιµένει τη στιγµή του, την ευκαιρία του. Ο κόσµος περιµένει πολλά από µένα. Θα πρέπει να περιµένει πολλά από την οµάδα. Δεν υπάρχουν µόνο Βιεϊρίνια, Μακ, Πρίγιοβιτς, Μαουρίσιο, Zαµπράνο, Καντουρί. Είµαστε οµάδα. Αν όλοι δουλέψουµε για έναν στόχο, ο κάθε παίκτης θα βγάζει τον καλύτερό του εαυτό. Όσο θέλουν οι φίλαθλοι ένα πρωτάθληµα, άλλο τόσο το θέλω και εγώ. Εχουµε τις δυνατότητες να πιστέψουµε ότι µπορούµε να κερδίσουµε το πρωτάθληµα».
-Για το γεγονός πως νόμιζε ό, τι θα υπέγραφε στην ΑΕΚ το 2008: «Εκείνος µε τον οποίο µίλησα στο τηλέφωνο, το καλοκαίρι του 2008, ήταν ο Φερνάντο Σάντος. Ήµουν σε διακοπές και µου τηλεφωνούν από τη διοίκηση της Πόρτο.
‘’Πρέπει αύριο να είσαι στα γραφεία, διότι ένας Πορτογάλος προπονητής που δουλεύει στην Ελλάδα θέλει να σου µιλήσει”. Φτάνω εκεί, και µιλάω στο τηλέφωνο µε τον Σάντος, χωρίς να ξέρω ποιος είναι. Στο τέλος µε ρώτησε “ξέρεις µε ποιον µιλάς;”. Του απάντησα όχι και τότε µου συστήθηκε… Εγώ γνώριζα πως ο Σάντος ήταν προπονητής της ΑΕΚ. Το 2007, στην Πόρτο είχα συµπαίκτη τον Μπρούνο Αλβες. Εκείνος µου είχε πει πολλές ιστορίες για την Ελλάδα και την ΑΕΚ. Μόλις βγήκα από την τηλεφωνική συνάντηση µε τον Σάντος, πήρα τηλέφωνο τον Αλβες και του είπα: “Μπρούνο, θα πάω να παίξω στην Ελλάδα…”.
Οταν ο Αλβες µε ρώτησε για την οµάδα που θα πήγαινα, του είπα ότι θα πάω στην ΑΕΚ. Εκείνος χάρηκε και µου µίλησε και για την οµάδα αλλά και για την Αθήνα, µου έλεγε τα καλύτερα λόγια. Οταν µε ρώτησε ποιον θα έχω προπονητή, του είπα “τον Φερνάντο Σάντος”. Τότε ήταν που µου είπε πως ο Σάντος δεν ήταν στην ΑΕΚ, αλλά στον ΠΑΟΚ…
Το 2007 είχε γυρίσει στην Μπενφίκα, απ' όπου έφυγε και πήγε ξανά στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω πού. Νόµιζα ότι είχε πάει ξανά στην ΑΕΚ. Ο Αλβες µού είπε και κάποια πράγµατα για τον ΠΑΟΚ και µόλις έφτασα στη Θεσσαλονίκη και βρέθηκα στον ΠΑΟΚ, αυτό ήταν: έρωτας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη προπόνηση. Ήµουν στα αποδυτήρια µε Κοντρέρας, Βερόν, Κονσεϊσάο και όλους τους υπόλοιπους. Ένιωθα τους τοίχους να τρέµουν.
Όταν τους ρώτησα όλους “τι γίνεται, ρε παιδιά; Τι είναι αυτό;”, µου είπαν “περίµενε να δεις το τι θα γίνει έξω...”. Βγαίνω έξω και βλέπω όλη τη σκεπαστή θύρα να είναι κατάµεστη. Έµεινα! Είπα “πού ήρθα; Φαντάσου τι θα γίνεται στα παιχνίδια…”. Και τότε άρχισε να γράφεται η ιστορία. Η πρώτη στιγµή ήταν εκείνη που µε έκανε να αγαπήσω την οµάδα… ;Oσο ήµουν στην οµάδα, ήµουν παίκτης και όταν έφυγα, έγινα οπαδός. Αγάπησα τον ΠΑΟΚ από την πρώτη προπόνηση».
-Για τις αναμνήσεις του τόνισε: «Ο Σάντος γνώριζε από ψυχολογία. Με έβριζε»!
Δεν χρειάζεται να µιλήσεις πολλή ώρα µε τον Αντρέ Βιεϊρίνια για να καταλάβεις πως ο ποδοσφαιρικός «πατέρας» του είναι ο Φερνάντο Σάντος. Απλώς να τον ρωτήσεις γι' αυτό το «κάτι» που έχει ο Πορτογάλος τεχνικός και όλα θα πάρουν τον δρόµο τους...
«Στον ΠΑΟΚ ο Σάντος είχε διαλέξει παίκτες που είχαν τα χαρακτηριστικά που ήθελε. Υπήρχαν νέα παιδιά, υπήρχαν παίκτες µε εµπειρία, υπήρχαν παίκτες που είχαν παίξει σε µεγάλα πρωταθλήµατα. Από τη στιγµή που ο πρόεδρος µε το τεχνικό τιµ µπορούσαν να φέρουν αυτούς τους παίκτες, αυτό που έµενε ήταν να δουλέψουν αυτοί οι ποδοσφαιριστές για τον Σάντος.
Και ο Σάντος πάνω απ' όλα ήξερε τον τρόπο που έπρεπε να φερθεί στους παίκτες εκτός αποδυτηρίων. Γνώριζε τον τρόπο που έπρεπε να µιλήσει σε κάθε παίκτη.
Αυτή είναι η µεγάλη διαφορά του Σάντος µε άλλους προπονητές. Δεν µπορείς να µιλήσεις σε όλους τους παίκτες µε τον ίδιο τόνο.
Δεν µπορείς να φωνάζεις σε όλους. Εµένα ο Σάντος µε έβριζε. Ηταν ο τρόπος µε τον οποίο ήξερε ότι θα µε κάνει να πάρω µπροστά. Στον ΠΑΟΚ δεν ήµασταν όλοι φίλοι. Οταν, όµως, µπαίναµε στο γήπεδο τα δίναµε όλα για να βοηθήσει ο ένας τον άλλον. Αυτή ήταν η διαφορά τότε. Υπήρχαν παιχνίδια που δεν παίξαµε καλά, αλλά µέχρι το τέλος “σκιζόµασταν”.
Τα δύο - τρία χρόνια που παίξαµε µαζί ήταν από τις καλύτερες χρονιές. Ασχέτως αν ο Σάντος έχει κερδίσει µόνο ένα Κύπελλο στην Ελλάδα, από τη δουλειά που έκανε σε όλες τις οµάδες που ήταν φαίνονται πολλά».
Στο μεταξύ, τόνισε πως δύσκολα θα επέστρεφε στο μέλλον εάν κάτι τέτοιο δε συνέβαινε τώρα: «Η αναφορά του Αντελίνο Βιεϊρίνια στον Ιβάν Σαββίδη δεν είναι τυπική αλλά ουσιαστική και εξηγεί τον λόγο: «Θέλω να ευχαριστήσω τον Σαββίδη και την οικογένειά του για όλα όσα έχει κάνει στον ΠΑΟΚ αυτά τα χρόνια. Αν δεν µε έφερνε φέτος, θα ήταν δύσκολο να γυρίσω στον ΠΑΟΚ.
Και έχει φέρει και άλλους σπουδαίους παίκτες. Ένας ποδοσφαιριστής µπορεί να κερδίσει ένα, δύο, τρία παιχνίδια. Οι οµάδες κερδίζουν το πρωτάθληµα. Ο Σαββίδης έχει φτιάξει µια καλή οµάδα. Θα χρειαστεί χρόνος, διότι ήρθαν αρκετοί παίκτες στο τέλος των µεταγραφών. Πιστεύω πως µπορούµε να κάνουµε κάτι καλύτερο από αυτό που έχει πετύχει η οµάδα τα τελευταία χρόνια».
Όταν του ζητήθηκε να θυµηθεί τον αδικοχαµένο πρώην συµπαίκτη του στη Βόλφσµπουργκ, Τζούνιορ Μαλάντα, που έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχηµα τον Ιανουάριο του 2015, ο Βιεϊρίνια χαµήλωσε το βλέµµα…
«Είναι δύσκολο να µιλάω γι’ αυτό. Ανατριχιάζω. Ηταν η χειρότερη µέρα της ζωής µου. Τρία παιδιά ήταν στο αυτοκίνητο και µόνο εκείνος σκοτώθηκε. Λες και ήταν γραφτό. Αυτό µας ένωσε. Εκείνη τη σεζόν τερµατίσαµε δεύτεροι και πήραµε το Κύπελλο. Είµαι σίγουρος ότι σε κάποια µατςείχαµε και τη δική του βοήθεια…».
-Για τον ήσυχο Πάμπλο Γκαρσία: «Η αναφορά του στη «φουρνιά του 2008» έριξε στην κουβέντα τα ονόµατα των τότε συµπαικτών του και στην ατµόσφαιρα των αποδυτηρίων που ήταν γεµάτα έντονες προσωπικότητες, µε τον Αντελίνο Βιεϊρίνια να εξηγεί: «Τα αποδυτήρια δεν ήταν όπως µπορεί να τα φαντάζονται κάποιοι. Ο Γκαρσία ήταν ο πιο ήσυχος παίκτης στα αποδυτήρια. Στον αγώνα, ναι, ήταν άλλο... Από χρόνια που ήµουν στον ΠΑΟΚ, αυτό που µου λείπει ήταν ο τρόπος µε τον οποίο δουλέψαµε. Και δουλέψαµε για έναν σκοπό: για να κερδίζουµε. Για να κάνουµε κάτι διαφορετικό...».

