Αυτό είπε ο υφυπουργός Αθλητισμού για τη Σούπερ Λίγκα
Απίστευτα πράγματα... Την άποψη ότι ο αριθμός των ομάδων στη Σούπερ Λίγκα θα πρέπει να μειωθεί σε όλες και όλες δέκα (!) εξέφρασε ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης.
Μιλώντας την Τετάρτη (23/8) στη Νοva, o πολιτικός προϊστάμενος των σπορ υποστήριξε ότι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν αντέχει περισσότερους συλλόγους στη μεγάλη κατηγορία λόγω οικονομικών προβλημάτων, γι' αυτό και είναι απαραίτητο να λιγοστέψουν οι ομάδες, μόνο που προφανώς το παράκανε με την εκτίμηση ότι μόνο δέκα θα πρέπει να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα.
Συγκεκριμένα, ανέφερε: «Ξεκίνησε μια συζήτηση. Αργά ή γρήγορα θα οδηγηθούμε εκεί. Εάν θέλετε να είμαστε ειλικρινείς, εγώ πιστεύω ότι δέκα ομάδες σηκώνει, δεν βγαίνει οικονομικά. Δέκα ομάδες που θα έχουν γήπεδο, εγκαταστάσεις, κόσμο και μια σοβαρή Φούτμπολ Λιγκ».
Από εκεί και πέρα, είπε:
Για τη νέα σεζόν: «Είχαμε σοβαρότατα προβλήματα. Το θέμα είναι ότι έγινε μια προσπάθεια από όλες τις πλευρές και από μας ως πολιτική ηγεσία να μπορέσουν να μπουν κάποιοι στέρεοι κανόνες και να γίνει η αρχή για να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα. Νομίζω ότι αυτό το καταφέραμε. Ελπίζω ότι αυτό το καταφέραμε. Το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ κρίσιμο και από τη σοβαρότητα όλων μας και κυρίως των ανθρώπων του ποδοσφαίρου θα φανεί αν τελικά πετύχαμε κάτι ή απλά μείναμε στις διακηρύξεις».
Για τους τέσσερις «μεγάλους»: «Θα έλεγα ότι κρατάω μικρό καλάθι. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα καλό σημείο αλλά δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα. Τα προβλήματα είναι πολύ μεγάλα κυρίως στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, έχουν αντίκτυπο και στο ερασιτεχνικό, το οποίο έχει αφεθεί στην τύχη του και για μας είναι εξαιρετικά κομβικό και θέλουμε να βοηθήσουμε την ΕΠΟ να δουλέψει πάνω στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο με υποδομές. Φαίνεται ότι το κλίμα είναι κάπως καλύτερο αλλά πάντοτε κρατάω μικρό καλάθι. Το σίγουρο είναι και αυτό θέλω να περνάει από τούτο εδώ το υπουργείο, από αυτή τη γενική γραμματεία ότι εμείς τους αντιμετωπίζουμε όλους με τον ίδιο τρόπο. Προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις και είμαστε δίπλα σε όποια θεσμική αλλαγή είναι προς το καλό του αθλήματος και προς το καλό του ποδοσφαίρου και του ερασιτεχνικού αλλά και του προϊόντος, που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Δεν πρόκειται να κάνουμε χάρες σε κανέναν, δεν πρόκειται να κάνω τα στραβά μάτια, θα στηλιτεύσουμε ό,τι προβληματικό μπορεί να υπάρξει. Δεν θα γίνουν ανεκτές από την πολιτική ηγεσία, ούτε χαλιφάτα, ούτε εμιράτα, ούτε νέες καταστάσεις, που παραπέμπουν σε σκιώδεις εποχές. Για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο η πολιτεία μπορεί να φτάσει μέχρι ένα σημείο.
Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό προϊόν. Είναι κάτι που τα περιθώρια παρέμβασής σου, ορθά, είναι περιορισμένα. Εσύ θες να υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες από κει και μετά αν οι ίδιοι οι παίκτες δεν ενδιαφέρονται για το πώς μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες σε παγκόσμιο επίπεδο δεν μπορεί να φέρει χρήματα και να δημιουργήσει πλούτο και θέσεις εργασίας, εάν οι ίδιοι δεν ενδιαφερθούν γι' αυτό, εσύ δεν μπορείς να τους το επιβάλεις. Είδαμε τα προηγούμενα χρόνια της ευμάρειας να πέφτει πακτωλός χρημάτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πού πήγαν όλα αυτά; Έγιναν επενδύσεις; Δεν έχουμε γήπεδα, δεν έχουμε προπονητικά κέντρα, όλες οι ομάδες, πέραν των τεσσάρων μεγάλων, και αυτές ανά διαστήματα και ανά ιδιοκτήτη πολλές φορές δεν είναι στάνταρ όλες σε πολύ υψηλό επίπεδο, φυτοζωούν και πολλές φορές ξεκινάμε τα πρωταθλήματά μας, φέτος μάλλον αυτό δεν υπάρχει τουλάχιστον στη Σουπερ Λιγκ, γνωρίζοντας ότι στο τέλος της χρονιάς δεν θα είναι όσες ομάδες ξεκινάνε. Εάν οι ίδιοι δεν καθίσουν να πάρουν σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον του ποδοσφαίρου, φοβάμαι ότι θα μας προλάβουν οι εξελίξεις, φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να πάρουμε αποφάσεις με το πιστόλι στον κρόταφο και αυτό πάλι δεν θα είναι προς όφελος του ποδοσφαίρου. Είναι η κατάλληλη στιγμή για να δείξουν όλοι σοβαρότητα και να πάρουν τις αποφάσεις που χρειάζεται για την επόμενη μέρα».
Για τον περσινό τελικό Κυπέλλου: «Νομίζω ότι αυτή την πολύ άσχημη μέρα για τον ελληνικό αθλητισμό κατάλαβαν όλες οι πλευρές την σοβαρότητα της ασθένειας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ήταν, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ένα σημείο καμπής στην όλη ιστορία και των σχέσεών μας με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ αλλά και των σχέσεων με όλους τους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από εκείνο το σημείο και μετά αρχίζει και αλλάζει η όλη κατάσταση και η όλη συνεννόηση με τις διεθνείς ομοσπονδίες και μολονότι είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία από τις πρώτες μέρες, που ανέλαβα, καταφέραμε να οικοδομήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης, ένα κλίμα κατανόησης και αλληλοσεβασμού και το πιο σημαντικό για μας ήταν να δείξουμε ότι δεν υπάρχει κάποια εμμονή είτε κάποια ιδεοληψία απέναντι στα προβλήματα αλλά να καταδείξουμε ότι υπάρχει ένα καθεστώς ανομίας και ένα καθεστώς προβληματικό. Δεν μπορεί καμία ελληνική νομική οντότητα να είναι πέρα και πάνω από τον ελληνικό νόμο. Αναγνωρίζοντας βέβαια τα πλαίσια του αυτοδιοίκητου στο μέτρο όπως που αυτό είναι αυτοδιοίκητο. Πάνω σε αυτό χτίσαμε μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ. Πάνω σε αυτό βαδίσαμε, προχωρήσαμε και πάνω σε αυτό οργανώνεται και η επόμενη μέρα του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Για την αλλαγή στις σχέσεις με ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ: «Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Είπαμε ότι ο τελικός είναι το σημείο καμπής. Ήδη όμως είχε οικοδομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης και ήδη είχε γίνει κατανοητό το βάθος και το εύρος του προβλήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Προφανώς κάναμε κι εμείς υποχωρήσεις. Δεν θέλω να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Το θέμα της απλής αναλογικής, που ήταν κομβικό για μας, κάναμε ένα βήμα πίσω προκειμένου να κερδίσουμε το καθεστώς ευνομίας του ελληνικού ποδοσφαίρου αφενός και αφετέρου κάποια ζητήματα τα οποία μολονότι δεν είναι εκ φύσεως πολιτικά είναι κομβικά για την εξέλιξη του ποδοσφαίρου. Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης είναι ότι πλέον ο ελληνικός αθλητικός νόμος, τα βασικά του σημεία, διέπει και την ΕΠΟ όπως είναι κατανοητό οτιδήποτε άλλο θα ήταν προβληματικό, έγιναν αντιληπτά τα προβλήματα, αντιληπτές οι διαφορές και το κυριότερο είναι ότι καταφέραμε για πρώτη φορά να δείξουμε το πρόβλημα, που υπάρχει στη σχέση εξάρτησης μεταξύ διαιτησίας, διοικητικού συστήματος και παραγοντικού συστήματος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Πάρθηκαν λοιπόν οι αποφάσεις και από τα όργανα του ποδοσφαίρου, οι οποίες είναι στη σωστή κατεύθυνση, σας θυμίζω ότι για πρώτη φορά η επιτροπή διαιτησίας απαρτίζεται από διαιτητές και όχι από παράγοντες. Μένει όμως να δούμε στην πράξη και να μην πανηγυρίζουμε εκ των προτέρων πώς θα λειτουργήσει αυτό το σχήμα, είναι ένα πολύ μεγάλο στοίχημα αλλά το χτύπημα στη βασική δομή εξάρτησης μεταξύ παραγόντων, ΠΑΕ και διαιτησίας είναι το κομβικό για να μπορέσουμε να χτίσουμε αξιοπιστία και να φύγουν οι όποιες σκιές.
Επιμένω να μιλάω για σκιές και να μη χρησιμοποιώ βαρύγδουπους όρους, που μπορεί να χρησιμοποιούν τα αντίπαλα στρατόπεδα μεταξύ τους, δεν έχει σημασία τι συμβαίνει, όσο υπάρχουν σκιές δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Έτσι κι αλλιώς έχουμε ένα άρρωστο κλίμα κι ένα άρρωστο οπαδικό κλίμα, που διέπει στο σύνολό του τον ελληνικό ποδοσφαιρικό κόσμο. Εκεί πάνω θα πρέπει να δουλέψουμε, εκεί πάνω θα πρέπει να χτίσουμε, να αλλάξουμε τις βάσεις και σε συνδυασμό με πρωτοβουλίες, που πρέπει να πάρουμε, εκπαιδευτικές θα έλεγα για να μπορέσουμε να δώσουμε στις μικρότερες γενιές, στις μη χαμένες ακόμη γενιές, γιατί κάποιες γενιές χάθηκαν με αυτό το στείρο οπαδισμό, να δώσουμε ένα διαφορετικό παράδειγμα για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον αθλητισμό».
Για τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ: «Είναι μια αβλεψία, που νομικά κατά τη γνώμη μου είναι σαν να μην υφίσταται. Το άρθρο 14 μιλάει για τη βία στις εξέδρες ανάμεσα στους οπαδούς, για αντικειμενική ευθύνη, για τη φιλοξενούμενη ομάδα κλπ. Είναι σαφές ότι χρειάζεται μια μικρή αλλαγή στη διατύπωση. Μίλησα και με τον κύριο Γραμμένο και είδα και τις τοποθετήσεις του, αυτό θα διορθωθεί άμεσα. Τι έγινε; Σταμάτησε, ορθά κατά τη γνώμη μου, ο διαχωρισμός ανάμεσα σε εκτεταμένα και μεμονωμένα επεισόδια. Ήταν μια λεπτή γραμμή, που την όριζε στο τέλος αυτός που όριζε και το φύλλο αγώνα ή ο παρατηρητής, ενώ νομίζω ότι αυτά πρέπει να τα ορίζει ο δικαστής με βάση τα πραγματικά γεγονότα που καταγράφονται από το αποδεικτικό υλικό.
Ενδεχόμενα χρειάζεται μια απλή αλλαγή εκεί, αλλά νομίζω είναι σαφές. Υπάρχει αντικειμενική ευθύνη και τιμωρία, υπάρχουν διατάξεις που προβλέπουν τιμωρίες. Επίσης μην ξεχνάμε μια ιδιαίτερη αυστηροποίηση με το άρθρο 15 για όλα τα άλλα, λέιζερ, καπνογόνα, οτιδήποτε. Είναι μια μεγάλη αυστηροποίηση λογική και εφικτή να τηρηθεί, με δεδομένο ότι δεν μπορώ να καταλάβω πώς Τετάρτη και Πέμπτη τα γήπεδα είναι εκκλησία και το Σάββατο και την Κυριακή αυτό αλλάζει. Να είμαστε σοβαροί, εκεί θα κριθεί το δικαστικό σύστημα, η κατάχρηση με τους αθλητικούς δικαστές και η ίδια η ΕΠΟ, αν θα καταφέρει να τηρήσει τους νέους κανόνες που θεσπίστηκαν. Κι αν δείξουν πυγμή και ισονομία, νομίζω θα βγούμε κερδισμένοι».
