Θρυλέων και Πάνθηρας βρυχώνται μαζί στην Ευρώπη!

ΑΠΕΤΥΧΙΑ παταγώδης στην ευχή του νεαρού Γιώργου Ιβάν Σαββίδη, για πρόκριση της «ασπρόμαυρης» Παρτιζάν Βελιγραδίου, σε βάρος του Ολυμπιακού… Ο Νο2 ηγέτης του ΠΑΟΚ, ο γιός του πολυεπενδυτή από το Ροστόφ, που πρωταγωνιστεί τουλάχιστο στο επιχειρηματικό «τερέν» της ελληνικής πραγματικότητας και με «πρωτεύουσα» της πολύπλευρης δράσης του την (κατά πολλούς) «κράτος εν κράτει» ποδοσφαιρική Τούμπα, σε άλλη μία από τις «ανφαίρ» τοποθετήσεις του, παραμονές των   δύο «προΤσαμπιονικών» συναντήσεων της Τρίτης (25/7), «ευχήθηκε» υπέρ των Παρτιζάν και ΤΣΣΚΑ Μόσχας (φυσικά και της άμεσα δικής του ομάδας)! «Πέτυχε», «εισακούστηκε», μόνο από την ρωσική ομάδα, η οποία νίκησε 2-0 στην ΟΑΚΑταστροφική «δήθεν έδρα» της άστεγης ΑΕΚ και κατά 99,9% πέρασε στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Προκειμένου για τη «ρωσική ρουλέτα» του Βελιγραδίου ο φίλαθλα ανώριμος κι ανιστόρητος και δυσανάλογα με την ηλικία και τα εδώ πεπραγμένα του εριστικός μαθητευόμενος παράγοντας- «αυτοκτόνησε». Άφρονη η σκέψη του και η εξ αυτής πεποίθηση-πρόβλεψη, πως η ομόχρωμη, αδελφοποιημένη του ΠΑΟΚ, Παρτιζάν θα στρίμωχνε στα σχοινιά τον πρωταθλητή Ελλάδος. Με υπερβολικό τρόπο πίστεψε στην δύναμη και στην αποτελεσματικότητα του «οι ασπρόμαυροι ενωμένοι-ποτέ νικημένοι»… Επιπλέον, πως ο υιός υποτίμησε σε ασυγχώρητο, για ενασχολούμενο με τα ποδοσφαιρικά κοινά, βαθμό το αντίστοιχο «Ολυμπιακός-Ερυθρός Αστέρας», οπότε και το «οι ερυθρόλευκοι Πειραιά και Βελιγραδίου ενωμένοι - σχεδόν ποτέ νικημένοι»! Τέλος πάντων, οι «ευχές» του Γιώργου απεικόνισαν με πλήρη ακρίβεια… τον ρυπαροπλαγκτό, που επέστρεψε στον Θερμαϊκό κόλπο και προκαλεί «δύσπνοια» σε όσους θέλουν (έστω και μόνο) να βολτάρουν περί το λιμάνι…

ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ, ότι η εκκίνηση των ελληνικών ομάδων στο εφετινό, καλοκαριάτικο, ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό «Γκραν Πρι», έχει «κυανέρυθρο» χρώμα! Έχει πάρα πολύ «Πανιώνιο»! Αφενός γιατί η 4η ομάδα, στην κατάταξη των πλέι οφ του περιττού και βασανιστικού «εξαήμερου πρωταθλήματος» συμφερόντων της άπληστης Νοβασπόρτ, με δύο νίκες έσυρε πρώτη τον χορό, θέτοντας με συνοπτικές διαδικασίες νοκ άουτ την σλοβένικη Γκόριτσα (είθε το ίδιο να συμβεί κατά της Μακάμπι). Αφετέρου δύο «δικοί της παίκτες», οι Μπεν και Σιώπης έκαναν πράματα και θάματα στο 3-1 επί της Παρτιζάν! Οι δύο δανεικοί, που επέστρεψαν, από την ζωογόνο Νέα Σμύρνη, στο πρωταθληματικό Φάληρο, ήταν από τους κορυφαίους στο Βελιγράδι. Προπάντων ο επιθετικός, που σημείωσε δύο «Νεϊμαρικής» επίκαιρης (πρόσφατης, με Μπαρτσελόνα σε διεθνές τουρνουά) κατασκευής γκολ κι έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στη νίκη-βεβαιότατη πρόκριση του Ολυμπιακού στην επόμενη προκριματική φάση για τους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

«ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ» τον γυρολόγο από τις γαλλόφωνες Κομόρες 28χρονο-από τον περασμένο μήνα στα 29- Μοχάμεντ Μπεν από το πέρασμα του από Βέροια, (τυπικά από Ολυμπιακό), Λεβαδειακό και Πανιώνιο. Ως δανεικός στην Πλατεία του «Ιστορικού» ανέλαβε ρόλο «συνηγέτη», μαζί με τον μπαλαδόρο Μασούντ, με κύρια αποστολή να είναι ο πρώτος αποδέκτης (συνήθως από τη δεξιά πλευρά) της μαγικής τροφοδότησης, από τον εγκεφαλικό διεθνή Ιρανό και μετά, με τις ταχύτατες διεισδύσεις του και την τελική μπαλιά να σερβίρει γκολ στον (πρώην) Ανσαριφάρντ και μετά στους Γεσίλ, Μασούρα. Όμως, στον αγώνα του Βελιγραδίου στον ρόλο του Μασούντ ήταν οι Μαρίν (5’) και Καρσελά(56’) . Από δημιουργός, ο Αφρικανός νησιώτης μετατράπηκε σε εκτελεστή. Με φανταστικής ομορφιάς γκολ, στα οποία προστέθηκε, κατά το φινάλε, του Εμενίκε. Ο Μπεν από λύση ανάγκης, ίσως και με ερωτηματικά, για το αν θα διατηρούταν κι εφέτος στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ, έβαλε, την Τρίτη, δύο θεμέλια για ενδεχόμενη «κυβερνητική» καριέρα στον ΟΣΦΠ! Έτσι είναι η μπάλα. Ο Μπεν μπορεί να αποτελέσει την ευχάριστη σούπερ-έκπληξη και να αποσπάσει τελικά αυτός τα βλέμματα, που αρχικά ήταν στραμμένα προς τον Ανσαριφάρντ, με τον οποίο ήταν συμπαίκτες και στον ιδανικό… «καλλιεργητή» παικτών, τον Πανιώνιο του Χρήστου Δάρρα και του Νίκου Ζαμάνη!

ΔΑΥΙΔ για φίλημα! Αν το σωματικό ανάστημα του είναι… σαν μία «σφεντόνα», η δύναμη της αγωνιστικής ψυχής του… «είναι Γολιάθ»! Για τον 23-24χρονο Μανώλη Σιώπη ο λόγος, που «φύτρωσε» στους Νέους του Ολυμπιακού (2012-13) και ήταν πολύ τυχερός γιατί στην πρώτη σεζόν του, ως δανεικός, πήγε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ψηλορείτη, εκεί, που οι «κοκκινοτρίφυλλοι» πλάτανοι, «επηρεάζουν» την ύπαρξη και τη νοοτροπία του ποδοσφαιρικού Πλατανιά! Με την εμπειρία 16 αγωνιστικών συμμετοχών στην χανιώτικη ομάδα, μετακόμισε στη Νέα Σμύρνη. Εκεί, με μόνιμο συμπαίκτη τον χαρισματικό αρχηγό Παναγιώτη Κόρμπο ο γενειοφόρος «λεοντόκαρδος της τσέπης» ωρίμασε. Και συμπληρώθηκε παικτικά, τόσο, ώστε πριν από την οριστική δικαίωση του, με την επιστροφή στον Ολυμπιακό, να πάρει το ευχάριστο μήνυμα μέσω της κλήσης του, από Τσάνα-Σκίμπε, στην Εθνική ομάδα! Ενδεκαδάτος και αναντικατάστατος στον θριαμβευτικό αγώνα του Βελιγραδίου, ο Μανώλης Σιώπης προβάλλεται πλέον και όσο ποτέ άλλοτε ως πρότυπο, για τους αθλητές, που είναι εξωτερικά βραχύσωμοι, αλλά εσωτερικά είναι «ψηλοί» σαν το κατάρτι του μεγαλύτερου πλεούμενου, που ελλιμενίζεται στον θρυλικό Πειραιά!

«ΕΤΥΧΕ» το αποθεωτικό «3-1» του Ολυμπιακού, μέσα στο Βελιγράδι, να καταγραφεί παραμονές της ταφής, στο Κοιμητήριο Ζωγράφου, του ποδοσφαιρικά παμμέγιστου Θανάση Μπέμπη! Του 90χρονου, που ακολούθησε μόλις μετά από λίγους μήνες, το «φευγιό» του δικού του «δημοσιογραφικού Ομήρου»! Του σχεδόν συνομήλικου του, Θεοδώρου Νικολαΐδη, που εμείς, προσωπικά, την ημέρα της κηδείας του και σε δηλώσεις, όπως μας ζητήθηκε από τους τηλεοπτικούς συναδέλφους (ΕΡΤ και Αντένα) τον αποκαλέσαμε «Δία της αθλητικής δημοσιογραφίας»! Ο Θίτα Νι (όπως τον ονοματίζαμε και κατά την σχεδόν 60χρονη επικοινωνία μας στην κορυφαία εφημερίδα-«Νικολαϊδικό πανεπιστήμιο») στις ανεπανάληπτες κριτικές του, για τους αγώνες του λατρεμένου του Ολυμπιακού, έχει αφιερώσει επικά κοσμητικά επίθετα για την αγωνιστική απόδοση του γιγαντιαίου Μπέμπη. Συνιστούν «ιστορικά ντοκουμέντα», για το ελληνικό ποδόσφαιρο, οι κριτικές του Θ.Ν. για το Μπέμπη, όπως και για όλη την ομάδα. Κυρίως για εκείνη των δεκαετιών ’50 και ’60, τότε, που η μπάλα γεννιόταν από τα ολοκάθαρα φύκια του θαλασσινού βυθού και το ποδόσφαιρο ήταν καταγάλανο σαν την επιδερμίδα του Αιγαίου!

ΖΩΗΡΗ συγκίνηση, για τους παλαιούς, αυτή η σύμπτωση του θανάτου του Θανάση Μπέμπη και του θριαμβευτικού «3-1 μέσα στο Βελιγράδι», κόντρα στη ντοπαρισμένης συμπεριφοράς και «ξενοκίνητης» Παρτιζάν… Γιατί ο χαρακτήρας αυτού του ματς ήταν εκείνος, που ταίριαζε απόλυτα στο αγωνιστικό DNA του «Πινόκιο»! Ο λεπτοσώματος και με «Μιμι-Δομάζιο» ανάστημα , Θανάσης Μπέμπης, «επιζητούσε», όσο ο,τιδήποτε τίποτε άλλο, το να παίζει σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και με τους αντιπάλους του να συγχέουν το ποδοσφαιρικό παπούτσι με το «χασαπομάχαιρο»! Τότε ενεργοποιούσε τα πελώρια ψυχικά χαρίσματα του, θέριευε .Τότε το κόκκινο της φανέλας του, γινόταν πυρόχρωμη λάβα ηφαιστείου και τον ενέπνεε για την ανάληψη του ρόλου του απόλυτου ηγέτη! Τι είδους και πόσου περιεχομένου ηγέτης ήταν; Θα επικαλεστούμε «το ζύγι», που ονομάζεται «Μίμης Δομάζος»! Ο μεγαλύτερος μεγάλος, που έχει φορέσει την «τρίφυλλη» φανέλα (…και για λίγο της έβαλε δικεφαλοαετίσιες φτερούγες και με συμπαίκτες τους Μπάγεβιτς, Μαύρο οδήγησε την Μπαρλική ΑΕΚ στην κατάκτηση πρωταθλήματος), έχει παραδεχτεί δημόσια: «Πρότυπο μου ο Θανάσης Μπέμπης. Αυτόν προσπάθησα να μιμηθώ»! Δήλωση-ομολογία του «στρατηγού» Δομάζου, η οποία αμέσως μετά τα Θεοδωρο-Νικολαϊδεια «Φωτικά» θούρια, είναι το καρφίτσωμα παντοτινής και αστραπολάμψης αξίας παράσημων στην αγωνιστική «ερυθρόλευκη» φανέλα του Αθαν(ατο)άσιου Μπέμπη!

ΗΤΑΝ μια πολύ ξεχωριστή βραδιά, αυτή κατά την Τρίτη 25 Ιουλίου. Με την «ερυθρόλευκη» ομάδα να παίζει, σε εχθρικό περιβάλλον, «και για τον Θανάση Μπέμπη»! Για την «κιτρινόμαυρη» να αγωνίζεται και για «το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια», με δεδομένο εκ των προτέρων, ότι η ΤΣΣΚΑ και ανώτερη, από πολλές απόψεις είναι και ασύγκριτα (μέσα   δυνατών φιλικών και ρωσικού πρωταθλήματος παιχνιδιών) πιο έτοιμη. Ο Ολυμπιακός απέσπασε «το 12άρι»…της Γιουροβίζιον (Τσάμπιονς Λιγκ). Η ΑΕΚ σαν να μη πήγε στον τρισκατάρατο, γι’ αυτήν, ΟΑΚΑ (εκεί ο τάφος «υποβιβασμός στην Β’ και Γ’ Εθνική». Η ΑΕΚ σαν να μη εμφανίστηκε στο Μαρούσι, «να ξεχάστηκε» στα Γρανιτσοχαλάσματα, κατά την επίσκεψη, που προηγήθηκε, με την ευκαιρία της οριστικοποίησης της «θεϊκής είδησης», για την εξασφάλιση της αδείας οικοδόμησης της «Αγιάς Σοφιάς»! Ήτοι Ολυμπιακός και ΑΕΚ δύο άκρα αντίθετα, κατά την έναρξη της εφετινής ευρωπαρουσίας τους. Η μνήμη του Θανάση Μπέμπη τιμήθηκε. Του «Νίκος Γκούμας» όχι…

ΘΥΜΑΣΤΕ τα όσα γράψαμε-αναλύσαμε, με το νι και με το σίγμα, στο «Α-Ω», με το οποίο ξεκινήσαμε προθερμαντικά την φιλική συνεργασία μας με το «Α-Sports» του διακεκριμένου συναδέλφου μας Δημήτρη Δημητρίου, κατά την περασμένη εβδομάδα. Για την ΑΕΚ, στο φιλικό-γενική πρόβα με την βελγική Γάνδη (1-1) κι ενόψει ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Θα συμφωνείτε, ότι σας προετοιμάσαμε κατά 100% για ό,τι από την Χιμενεθιάδα θα βλέπατε την Τρίτη… Για το ποδόσφαιρο «η μπάλα όλο   πίσω», για «τον Ανέστη σε ρόλο τερματοφύλακα-τροφοδότη ομάδας πόλο», για «ελβετικο-τυρίσια» άμυνα (με χειρότερη τρύπα τον Τσιγκρίνσκι, που μάλλον ήλθε η στιγμή να αποσπαστεί στην ομάδα του Στέλιου Σεραφείδη), για βραδυκίνητη μεσαία γραμμή, για χαντάκωμα στα άκρα του Μάνταλου, για παντελή ατροφοδοσία των προωθημένων κυνηγών, για πλήρη αποδοσφαιρική παιδεία (με τη μπάλα στα πόδια) του Ανέστη και προπάντων: για έλλειψη παίκτη ηγέτη, τροφοδότη, «εγκεφάλου», έστω παραδειγματικά του επιπέδου Μασούντ ή Μπίσεσβαρ ή Βιγιαφάνιες. Επιμένουμε, ότι η ΑΕΚ πριν από κάποιον αντι-Ανέστη (π.χ. τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη, που έκανε προσφυγή κατά του ΠΑΣ Γιάννινα, όχι τόσο για την εκκρεμότητα των 2.000 και κάτι ευρώ, όσο για την περιθωριοποίηση του, με την άδοξη επάνοδο του, ύστερα από το μηδενικό πέρασμα του από την Τούμπα… ), ΠΡΕΠΕΙ «από… χθες κι όλας» να αποκτήσει ένα μπαλαδόρο-δημιουργό. Ένα «Βασίλη Τσιάρτα». Αν ο πανίσχυρος Μαϊστόροβιτς, σκέφτεται κι ενεργεί φιλοπατριωτικά (=με τους Σουηδούς Αϊντάρεβιτς, Γιόχανσον στην 11δάτη τριάδα των χαφ), τότε η ΑΕΚ σίγουρα θα υποστεί και χειρότερα από τη διπλοδαγκωματιά της ρωσικής αρκούδας!

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ σημείο, κατά το κείμενο μας την περασμένη Παρασκευή (21/7), ότι η άδεια θα αποτελούσε «γεγονός» από τη Δευτέρα, οπότε η βραδιά με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα αποκτούσε χαρακτήρα «ΑΕΚο-παληγεννεσίας»! Ενημερώσαμε έγκαιρα και με ακρίβεια. Παράλληλα με την κριτική της πλήρους αλήθειας, που κάναμε για την λίαν προβληματική ΑΕΚ, στο μετά πολλής δυσκολίας 1-1 με την Γάνδη, η οποία στο β’ ημίχρονο εξασθένησε κι αποδιοργανώθηκε, λόγω πολλών   αλλαγών. Είχαμε διακρίνει και το τονίσαμε, πως ο Καταλανός τεχνικός βρίσκεται υπό σύγχυση, ως προς τη βασική 11άδα, δικαιωθήκαμε και ως προς αυτό με την άτακτη ισπανική οπισθοχώρηση του Μανόλο! Με Μπακάκη αριστερό μπακ, που πάνω του ο αντίπαλος κόουτς, Βίκτορ Γκοντσαρένκο, έστησε το 98% του παιχνιδιού του! Ήταν: Η μπάλα   στον Ακινφέεφ, που αντίθετα από τον Ανέστη, ήταν καταπληκτικός τροφοδότης-τερματοφύλακας! Από τον Ακινφέεφ η μπάλα σχεδόν όλες   τις φορές (!) στη δεξιά πλευρά, με αποδέκτη τον ψηλόσωμο Σενίκοφ, που εξείχε κατά μισό σώμα από τον Μπακάκη (=εύψυχο και φιλότιμο μεν, αλλά «λίγο» σε αυτό, το καίριας σημασίας, ματς-απ). Ο Σενίκοφ από το   δεξί επιθετικό ή μεσοεπιθετικό άκρο, σε ρόλο «πιλότου» είχε κυριαρχήσει ολοκληρωτικά «στους αιθέρες» κι από αυτόν συνεχιζόταν η ανάπτυξη, το ξεδίπλωμα «της ρωσικο-βραζιλιάνικης αεροπορίας»! Ούτε (προπάντων) ο ανύπαρκτος Ουκρανός στόπερ , ούτε οι αριστεροπτέρυγοι Αϊντάρεβιτς, Μάνταλος έδιναν «πόδι ή κεφάλι βοηθείας» στο μαχητικό μαν(αλλά…) Μπακάκη. Και με τον «Μανώλη», από τον πάγκο, να μη παίρνει χαμπάρι γρι…

«ΚΕΝΟ αέρος» για τον Χιμένεθ, στην πρώτη προΤσαμπιονικού επιπέδου πτήση του, ως προπονητής. Δυστυχώς για τους 30.000 «κιτρινόμαυρους» θεατές, ο «πιλότος» της ομάδας τους καταλήφθηκε   από το σύνδρομο της απώλειας προσανατολισμού. Δεν είδε τι γινόταν με   τους Ακινφέφ-Σανίκοφ, σε βάρος του βραχύσωμου Μπακάκη. Δεν είδε το «κάτω του μηδενός» του Τσιγκρίνσκι (με βαριά ευθύνη και για τα δύο γκολ). Δεν είχε την ιδέα να αλλάξει τον Ουκρανό και να χρησιμοποιήσει τον Τσόσιτς, έστω με λιγότερο ύψος από τον Ουκρανό, αλλά με μυαλό και με σωστή γνώση του χώρου (= επιπλέον θα κατηφόριζε κάθετα, μία ή δύο φορές, για να μεταβίβαζε τη μπάλα στον Λιβάγια ή στον Αλμέϊδα). Δεν είδε την για άλλη μία φορά τραγική αποτυχία του «πίσω η μπάλα», που ως το 20’ γινόταν μόνο προς τα μπακ, αλλά από το 20’ και μετά με εναρκτήριο τον Βράνιες και προς τον εντελώς άμπαλο Ανέστη. Σωστά-σοφά ο Βασίλης Τσιάρτας είπε, κατά τη συνάντηση του με τον καταξιωμένο δημοσιογράφο, Αλέξη Σπυρόπουλο, όταν συναντήθηκαν τυχαία, πριν από την έναρξη και τον ρώτησε «τι προβλέπεις;». Και ο «ελ μάγος» του απάντησε, ως γνώστης και όχι ως προφήτης κι αφού είχε μάθει τη σύνθεση της ομάδας: «Όταν αμύνεσαι, κατά κανόνα πεθαίνεις»…

ΛΕΓΑΝΕ πολλοί από τον Ολυμπιακό, για το ποιο, άραγε, θα ήταν το ευρωπαϊκό ξεκίνημα του Μπέσνικ Χάσι, στο Βελιγράδι. Η πραγματικότητα, πως υπήρχε ένα μούδιασμα ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ως και ανησυχία. Όμως, ο νεοφερμένος κόουτς, κατά πως ακούσαμε, αλλά και διαβάσαμε, στην κριτική απεσταλμένων, πήρε «άριστα»! Του αναγνωρίστηκε, πως είχε εξαιρετική συμβολή στην κατάκτηση του θριάμβου. Πως ήταν θαρραλέος και παρουσιάστηκε στο «Παρτιζάν Στέϊντιουμ», με στόχο τη νίκη, ούτε καν την ισοπαλία. Παρά την απουσία του ασθενήσαντα Κώστα Φουρτούνη, αλλά και ότι η ομάδα είναι σε διαδικασία χτισίματος. Το εντελώς διαφορετικό κλίμα επικρατούσε στην πλειονότητα των «Ενωσιτών» για τον Μανόλο Χιμένεθ. Όμως, θαρρείς και ότι σε αναστάσιμη ημέρα, λόγω οικοδομικής άδειας, «λειτούργησαν» οι τρισκατάρατες Γρανιτσομπουλντόζες και όχι οι δημιουργικές Μελισσανιδικές του Γκαρτζούλα. Με τον Χιμένεθ τεχνικά «λιωμένο»… κάτω επί τις ερπύστριες του Γκρεμογρανίτσα!

ΜΙΛΗΣΕ ο Χιμένεθ, ότι δύο αμυντικά λάθη έγραψαν την ιστορία του αγώνα ΑΕΚ-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 0-2. Ασφαλώς χρεώνει το πρώτο στον Χριστοδουλόπουλο, γιατί στο 45’ δεν έδιωξε τη μπάλα στο πλάγιο άουτ, αλλά στο κόρνερ. Το δεύτερο λάθος δεν είμαστε σίγουροι, πως το χρέωσε στον Τσιγκρίνσκι, του οποίου ο παίκτης με, επίσης, κεφαλιά, ύστερα από κόρνερ (= 1-7 στο σύνολο) παραβίασε την εστία του Ανέστη. Ο Καταλανός έριξε την ευθύνη στους παίκτες. Όχι στον πραγματικό υπ’ αριθμό 1, δηλαδή στον εαυτό του. Είπε, ότι σε όλη την προετοιμασία δούλεψε πάνω στα «στημένα», ξέροντας, ότι η ΤΣΣΚΑ είναι ιδιαίτερα   ψηλόσωμη ομάδα. Φανταστείτε, δηλαδή, αν ο «Μανώλης» δεν είχε   δουλέψει για τα κόρνερ και τα φάουλ… Για να μη το συνεχίσουμε στο πιο πέρα. Δηλαδή το πόση ανταπόκριση είχε η διδασκαλία του, προς τους παίκτες, οι οποίοι παραχωρούσαν για ψύλλου τσίμπημα στην αρκούδα, κόρνερ (=γιατί τα φάουλ ήταν 10-16, αλλά χωρίς να απειλείται ο Ακινφέεφ, ο από το 2006 ως αυτή την Τρίτη με τόσα ευρωπαϊκά γκολ στο παθητικό του… όσες και οι τρύπες των δικτύων της εστίας του)!

ΝΟΥΛΑ σε όλα του ο «Ευρω-Χιμένεθ» κατά την ημέρα-ιστορικό σταθμό, που η ΑΕΚ λαχταρούσε για το «νταμπλ» = οικοδομική άδεια και νικηφόρα επιστροφή στο περιβάλλον του Τσάμπιονς Λιγκ, ύστερα από δεκάχρονη απουσία. Ο Καταλανός σερβίρισε «ρώσικη σαλάτα», για αρχική 11άδα. Στη διάρκεια του αγώνα καταλήφθηκε από βαθύ λήθαργο. Η ΤΣΣΚΑ έπαιζε όλο με τη μπάλα στα ύψη, για την αξιοποίηση της αθλητικότατης ομάδας της, αλλά η κοντόσωμη ΑΕΚ ουδέποτε πήρε εντολή για «υποβρύχιο» αντιπερισπασμό. Ολωσδιόλου και πάλι αναεπιθετική ομάδα, με «νεκρούς» τον άξονα (=αφού δεν υπάρχει «Τσιάρτας») και την αριστερή πτέρυγα. Κανένα, σχεδόν, πάτημα στην ρωσική περιοχή. Δεν επιτίθεται πια η άλλοτε ομάδα με την παροιμιώδη παράδοση για τους σαρωτικούς κυνηγούς της. Για τους γκολτζήδες της. Βρε, εδώ αποκτήθηκε ο κορυφαίος γηγενής σκόρερ του τελευταίου πρωταθλήματος, ο Γιακουμάκης, και ο Χιμένεθ τον υποτίμησε όσο και οι Τσάνας-Σκίμπε. Ούτε στην 18άδα το κοπέλι, που προτίμησε, με τόσα όνειρα καριέρας, την ΑΕΚ, αντί για άλλες μεγάλες ομάδες. «Χρήστο Αραβίδη» θα κάνει ο Μανόλο, τον Γιακουμάκη, για να (εξ)υπηρετεί ατζεντο-μανατζερικά συμφέροντα με ενοφερμένους… Από τους οποίους κανένας ούτε Γεσίλ,ούτε Άλτμαν, ούτε Πρίγιοβιτς κ.ά.

ΞΑΦΝΙΑΣΕ δυσάρεστα και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος. Στο 19’ ο Λιβάγια στη μοναδική σούπερ-ενέργεια του, στο ματς, έστειλε μαγική πάσα στον Έλληνα άσο, ο οποίος ήταν στην «απόλυτη» θέση του για το σουτ, με το οποίο θα παραβίαζε την ρωσική εστία. Αδιανόητη κι «ασυγχώρητη» για την αξία και την πείρα του αντίδραση. Αντί για σουτ σε χρόνο ντετέ, μισογύρισε το κεφάλι του προς τα αριστερά, για επισήμανση της απόστασης, που βρισκόταν ο ένας, από τους δύο αντίπαλους του, που τον είχαν στη μέση. Ολέθρια αυτή η κίνηση. Γιατί τα κλάσματα δευτερολέπτου ήταν… «σαν ένα 45λεπτο», για τους αντίπαλους, από τους οποίους ο Σενίκοφ πρόλαβε και τον εμπόδισε! Ήταν η κατάχρυση -και μοναδική, φευ…- ευκαιρία της παθητικότατης και μετριοκάκιστης ΑΕΚ, για γκολ. Το άλλο χοντρό λάθος του Λάζαρου (=που «οπτικά» ήταν ο μοναδικός δραστήριος ή υποφερτός επιθετικά «Ενωσίτης»), ότι τέλειωνε το α’ ημίχρονο και αντί για πλάγιο άουτ δώρισε το κόρνερ του 1-0 στους Ρώσους. Καλά, δεν είχε ακούσει τις συμβουλές του Μανόλο, για τα «στημένα»; Ούτε ο ίδιος είχε διαβάσει μέσα σε ολόκληρο ημίχρονο τι γινόταν με τους Ρώσους… «Τσεντσέκο»; 

ΟΜΩΣ με αφορμή τα πιο πάνω για τον Λάζαρο, άλλη μια πολύ δυσάρεστη διαπίστωση για την τωρινή «κιτρινόμαυρη» ομάδα, η οποία μας απασχόλησε κατά πολύ και σε αυτό το «Α-Ω», γιατί τόφεραν έτσι οι συγκυρίες. Ότι μέσα στις τελευταίες ημέρες συνέπεσε να μας διευκολύνουν, ως προς την παρακολούθηση αγώνων και μάλιστα με την άμεση παρουσία μας στο γήπεδο, τα ματς του δικέφαλου αετού στο «αποδοσφαιρικό» ΟΑΚΑ (στην ΕΝΘΕΤΗ ΦΩΤΟ μαζί με τον ένθερμο ΑΕΚτζή Δημήτρη Χαλκιά). Δεν μπορέσαμε, λόγω χρονικής σύμπτωσης να δούμε, αυτό από την τηλεοπτική μετάδοση, (και) το Παρτιζάν-Ολυμπιακός, βέβαια για το «1-3» έχουμε κάνει ουσιαστική αναφορά στο ξεκίνημα του 24γραμμου. Η αρνητική επισήμανση για την Ένωση, ότι δεν διαθέτει στο αγωνιστικό τερέν «παίκτη προπονητή»! Ήτοι ένα ποδοσφαιριστή, που θα παίρνει πρωτοβουλίες, ανάλογα με το κριτήριο, το ένστικτό, την εμπειρία του. Ένα ηγέτη, που την θετική έννοια «αντικαθιστά» τον κόουτς, επί του προκειμένου, που «θα συμπληρώνει» τον Χιμένεθ. Αποδείχθηκε, πως ο περιβραχιοφέρων Μάνταλος δεν διαθέτει αυτό το χάρισμα. Τζίφος και με τον Λάζαρο. Αν ο Ούγκο Αλμέϊδα ήταν στα ντουζένια του, θα έκανε. Ίσως κατάλληλος να είναι ο Όγκνιεν Βράνιες, που σηκώνει το βαρύ «4» του Στέλιου Μανωλά, στην φανέλα του. Και που είναι δημοφιλής ανάμεσα στους οπαδούς. Έχει, όμως, για ντεζαβαντάζ, τις «εύκολες» κάρτες.

ΠΟΛΛΗ συζήτηση, κυρίως στον κύκλο των τεσσάρων αθηναϊκών ομάδων, που αγωνίζονται στις δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις, για την υπέροχη γραμμή, που τήρησε η ΠΑΕ ΑΕΚ, απέναντι στην «προκλητική»   συμπεριφορά του υιού Σαββίδη, με τις ευχές του προς την ΤΣΣΚΑ (και Παρτιζάν). Ο Γιώργος Ι.Σ. δεν θα ερέθιζε σε τόσο βαθμό τους «ερυθρόλευκους» και τους «κιτρινόμαυρους», αν η ΤΣΣΚΑ ήταν της Γεωργίας. Δηλαδή από την γενέτειρα του πατέρα του (δεν γνωρίζουμε, αν και του ίδιου). Με την ομάδα της Μόσχας ήταν αλλιώς. Έστω κι αν ο Λούμπος Μίχελ σε τελευταία συνέντευξή του, σε ΜΜΕ της πατρίδας του, ονομάτισε συγκεκριμένα σε Ρώσο τον Ιβάν! Είναι δυνατό ο Σλοβάκος κουμανταδόρος του ποδοσφαιρικού τμήματος του ΠΑΟΚ να έχει τέτοιο θάρρος ή θράσος ή και το δικαίωμα να καθορίζει σε Ρώσο το αφεντικό του και να αγνοεί το Ρωσοπόντιος ή το Έλληνας ομογενής; Φαίνεται, πως ο Λούμπος έχει επεκταθεί πολύ πιο πέρα από όσο… «τα ντου», στα οποία επιδίδεται (έναντι ποινών-χάδι…), στους αγωνιστικούς χώρους των ελληνικών γηπέδων, με στόχο τους διαιτητές. Σίγουρα θα του είναι πιο ευνοϊκές οι συνθήκες, κατά την προσεχή σεζόν, με τον Κύρο Βασσάρα να επιστρέφει στα διαιτητικά πράγματα και για αρχιδιαιτητή τον Πορτογάλο παλαίμαχο Περέϊρα, που μάλλον είναι της ίδιας σειράς με τον Λούμπος…

ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ εκτίμηση, για την ευρωεκκίνηση του ΠΑΟΚ στην Ουκρανία και του Παναθηναϊκο να φιλοξενεί τη Γκαμπάλα το βράδυ της Πέμπτης (27/7), ότι έχουν εύκολο έργο, σε σχέση με εκείνο του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. Για δύο νίκες η αισιοδοξία. Έτσι θα έχει αντίκρισμα και το παράπονο του Σάββα Θεοδωρίδη, ότι μόνο ο Ολυμπιακός κερδίζει και βάζει βαθμούς στο ελληνικό σακούλι (=ο Πανιώνιος;). Στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για τον ΠΑΟΚ, πως πραγματοποιεί το βάπτισμα πυρός ο Στανόγεβιτς. Προπονητής, που… κατά τη μόνιμη κακή συνήθεια της Τούμπας αμφισβητείται με το «καλησπέρα». Προκειμένου για το «Απόστολος Νικολαϊδης) μεγάλο ενδιαφέρον για το αγωνιστικό αποτέλεσμα, αλλά και για τις πιθανές αποδοκιμασίες κατά του Γιάννη Αλαφούζου, από τους θεατές-οπαδούς.

ΣΤΟ τεράστιο αγωνιστικό τερέν των ΜΜΕ, οι Βαγγέλης Μαρινάκης και Ιβάν Σαββίδης πήραν τη μπάλα στα πόδια τους. Βγήκαν από τα αποδυτήρια πήγαν στην «σέντρα», έτοιμοι για το εναρκτήριο λάκτισμα και στο πολύ σημαντικό επιχειρηματικό παιχνίδι. Με την «φανέλα» του ΔΟΛ ο «ερυθρόλευκος» πρόεδρος, με του Πήγασου ο «ασπρόμαυρος». Αυτό το συγκλονιστικό νέο , αυτή η πριν από λίγες δεκαετίες απίστευτη πραγματικότητα, θα έχει αντίκτυπο και για το δικό μας χώρο. Για το επάγγελμα του αθλητικού συντάκτη, που διέρχεται την χειρότερη κρίση, από καταβολής του. Ήδη έχουν κυκλοφορήσει ονόματα συναδέλφων, για ένταξη τους π.χ. στα «Νέα». Μακάρι όσοι περισσότεροι να βγουν από το τωρινό θεοσκότεινο τούνελ.

ΤΟ μπάσκετ θεωρείται, από τα ομαδικά σπορ, ότι συγγενεύει με το ποδόσφαιρο. Δεν είναι έτσι ακριβώς. Υπάρχει και το πόλο… Με την ευκαιρία, που μας δίνεται και παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες τους αγώνες των ελληνικών εθνικών ομάδων (ανδρών και γυναικών) στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, η βεβαιότητα, ότι το πόλο και το ποδόσφαιρο ταιριάζουν σε μεγάλο βαθμό. Βασικά χάρη στην εξέλιξη, που καταγράφεται και στην αγωνιστική τακτική, που εφαρμόζεται. Ιδιαίτερα το «η μπάλα πίσω στον τερματοφύλακα και από αυτόν το ξεδίπλωμα της επίθεσης» είναι σαν να βλέπεις, μέσω πόλο, την… δύστοκη, προβληματική, ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ . Ή την προχθεσινή ΤΣΣΚΑ Μόσχας-αλλά με τον Ανκιφέεφ να μην έχει σχέση με τον απαίδευτο ή ανεπίδεκτο μάθησης, Ανέστη…

ΥΠΗΡΞΕ ένα ματς πόλο, που «δεν λέει» να βγει από τα μάτια, από την σκέψη μας. Το Ελλάδα-Ισπανία 10-10 και στα πέναλτι 2-4. Υπολειπόντουσαν 5΄΄ για τη λήξη, η ομάδα μας προηγούταν 10-9 και ήταν «μία ανάσα» από την πρόκριση στην 4άδα… Μέσα σε νερό, που χωρούσε-δεν χωρούσε σε… δακτυλήθρα κι όμως πρόλαβαν κι έγιναν τα ακόλουθα τραγικά ελληνικά λάθη: α) αποβολή, με φάουλ, της απερίσκεπτης Πλευρίτου (οπότε η Ισπανία ευνοήθηκε με το «παίκτρια περισσότερη») και β) η άμυνα δεν μπόρεσε να αποτρέψει το αντίπαλο   σουτ και η τερματοφύλακας δέχτηκε το μοιραίο γκολ της ισοφάρισης στην κλειστή γωνία της εστίας της. Θέμα, όμως , κι αυτό: η τεχνική ηγεσία της εθνικής δεν έπρεπε «κάτι να είχε κάνει», για να απέτρεπε το «μοιραίο γεγονός»; Κατά την έκφραση ακόμη και… «μέσα στην πισίνα» να είχαν πέσει ο κόουτς και η συνεργάτιδα του, για «να τράνταζαν (νοερά) τις έξι αθλήτριες από τους ώμους»;

ΦΥΣΙΚΑ (!), αν με τον ίδιο εντελώς άδοξο τρόπο, που έχασε η εθνική γυναικών, στο παγκόσμιο του πόλο, συνέβαινε με ποδοσφαιρική ομάδα, θα είχε γυρίσει ο κόσμος ανάποδα! Και θα είχαν υπάρξει σοβαρότατες επιπτώσεις, προπάντων παραιτήσεις. «Το καλό» για την ηττημένη της Βουδαπέστης, ότι το πόλο δεν έχει την απήχηση και δεν ασχολούνται τόσοι Έλληνες φίλαθλοι, όσοι με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ανεξάρτητα με το ότι το πόλο είναι από τα σπορ, που έχει προσφέρει πολλά στον ελληνικό αθλητισμό και του αναγνωρίζεται τουλάχιστο από εκείνους, που πρέπει. Μη ξεχνάμε, ότι η λεβεντομάδα των Ανδρών δίνει στις 21.30 της Πέμπτης (27/7) αγώνα-με μετάλλιο να προβάλλει πολύ κοντά στον ορίζοντα της πισίνας - κόντρα στην ισχυρότατη «γηπεδούχο» Ουγγαρία.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, με αφορμή τηλεπεριγραφές, που έχουν γίνει αυτό το καλοκαίρι, να εκφράσουμε την κάθετη αντίθεση μας για την χρησιμοποίηση - μάλιστα κατά κόρον - του ονόματος «η Ελλάδα», προκειμένου για αγωνιζόμενη εθνική ομάδα. Μερικές φορές το «οι Έλληνες» λέγεται και για ομάδες συλλόγων! Προφανώς ο τάδε ή ο δείνα περιγραφέας αποσκοπεί στο να δώσει βαρύτητα στη συνάντηση, που μεταδίδει κι έτσι καταφεύγει στη «διεύρυνση»… Τουλάχιστο στα δικά μας αυτιά αυτό, το… «η Ελλάδα», φτάνει ως μια παρατραβηγμένη κι άστοχη υπερβολή. Και το «η Ελλάδα» είναι σωστό, αλλά και καλαίσθητο, να βρίσκεται αποκλειστικά στη διάθεση θεμάτων εθνικής υφής. Οι σπορτοκάστερς ας αρκεστούν στο «η εθνική ομάδα» ή στο (τυχαίο παράδειγμα) «Πανιώνιος» ή «Κ20 του μπάσκετ».

ΨΗΛΑ ανέβηκε για άλλη μία φορά ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, στην κορυφή της μπασκέτας… Με τη νέα ευρωπαϊκή πρωτιά ομάδας μας, συγκεκριμένα της Κ19 στο εντός έδρας πρωτάθλημα στην Κρήτη, ο μόνιμος διοικητικός, Ομοσπονδιακός, ηγέτης της ελληνικής καλαθοσφαίρισης αύξησε:1) τους αγωνιστικούς τίτλους, που έχουν κατακτηθεί από εθνικά μας συγκροτήματα, επί ημερών του και 2) τις παρουσίες του στις επίσημες επισκέψεις στο Προεδρικό Μέγαρο και στο Μαξίμου. Η τελευταία φορά του, η τωρινή, με την πρωταθλήτρια ομάδα των Νέων-Ανδρών. Τι κι αν τον αποκαλούν «σουλτάνο» ή «μονοκράτορα», αν όχι και «δικτάτορα»; Βάσει των γεγονότων, των αριθμών, των πράξεων, δικαιούται να θεωρεί τον εαυτό του ως τον πιο πετυχημένο Έλληνα Ομοσπονδιακό παράγοντα όλων των σπορ και όλων των εποχών!

ΩΜΕΓΑ, ότι ο Πανιώνιος, που παίζει με τη Μακάμπι στο Ισραήλ, αλλά χωρίς τον πιο κομβικής σημασίας παίκτη του, τον Μασούντ, είναι το φαβορί για τη νέα πρόκριση. Κι ας λέει ο προπονητής του, για λόγους πολιτικής, πως η Μακάμπι έχει τον πρώτο λόγο. Ο Μιχάλης Γρηγορίου έχει προλάβει, ως διάδοχος του Βλάνταν Μιλόγεβιτς, να μάθει το περιεχόμενο της ομάδας του και τη νοοτροπία, που επικρατεί στη Νέα Σμύρνη. Κατά βάθος-και κατά ύψος ο φιλόδοξος τεχνικός, που προέρχεται από την «αντεπίθεση» του, μέσω Κέρκυρας, μετά το «ένα βήμα πίσω», κατά το πέρασμα του από το Περιστέρι, υπολογίζει-πιστεύει-αισιοδοξεί, πως η Πλατεία του επιφυλάσσει το ίδιο βάθρο διάκρισης με εκείνο, που ανέβασε τους Ουζουνίδη και Μιλόγεβιτς!

-ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ: Το «Α-Ω» με τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δημοσιεύεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο a-sports.gr, ως εκ τούτου αναδημοσιεύσεις (copypaste) δεν επιτρέπονται. Διότι αυτό δεν λέγεται προβολή, αλλά λογοκλοπή