Το νέο μεταγραφικό απόκτημα των «ερυθρολεύκων» μίλησε για τη ζωή του στη Βραζιλία, τον ιδιαίτερο λόγο που ήρθε στην Ελλάδα και τη στήριξη της μητέρας του
Είναι ένα από τα νέα πρόσωπα στην προετοιμασία του Ολυμπιακού και δηλώνει ότι... ήρθε για να μείνει.
Έστω και με... καθυστέρηση, όπως αναφέρει στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε από το Ζέεφελντ, ο Λεονάρντο Κούτρης ντύθηκε στα ερυθρόλευκα και πλέον ονειρεύεται να σηκώσει τρόπαια, όπως οι παίκτες που έβλεπε από μικρός.
Ο 22χρονος άσος μίλησε για τον τελειομανή Χάσι, τους στόχους του με τη νέα του ομάδα, αλλά και για τη ζωή του στη Βραζιλία.
Παράλληλα, αποκάλυψε τον συγκινητικό λόγο που τον έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την αμέριστη στήριξη της μητέρας του, αλλά και για τους παίκτες που ξεχωρίζει και τα ενδιαφέροντά του.
Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξή του:
Έχετε συμπληρώσει δέκα μέρες προπονήσεων στο Ζέεφελντ. Αρχικώς θα θέλαμε να μοιραστείς μαζί μας τις πρώτες εντυπώσεις σου από τη νέα σου ομάδα.
«Αρχικά ήταν ένα πρωτόγνωρο γεγονός για εμένα. Ήρθα στη μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, τα πάντα είναι διαφορετικά, το επίπεδο πολύ πιο υψηλό. Καμία σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες που ήμουν. Θεωρώ ότι οι εγκαταστάσεις και όλος ο τρόπος που λειτουργούμε είναι εξαιρετικός. Εχουμε τα απαραίτητα για να δουλέψουμε. Μέρα με τη μέρα βελτιωνόμαστε, μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον, ο προπονητής μαθαίνει εμάς και πιστεύω ότι κάναμε μία καλή προετοιμασία. Δόξα τω Θεώ δεν είχαμε τραυματισμούς, αν εξαιρέσεις το συμβάν με τον Ρέτσο που ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Θεωρώ ότι σιγά-σιγά η ομάδα θα βελτιώνεται».
Έχοντας παρακολουθήσει τις προπονήσεις και το μοναδικό φιλικό που έχετε δώσει εώς τώρα, είναι υψηλότατος ο βαθμός προσαρμογής σου στην ομάδα και πολύ καλή η παρουσία σου στις προπονήσεις. Εσύ πώς νιώθεις;
«Από την πρώτη στιγμή που τελείωσε το θέμα και άνηκα στην οικογένεια του Ολυμπιακού, στις διακοπές μου που ήταν λίγες, προσπάθησα να δουλέψω όσο καλύτερα μπορούσα, γιατί ήξερα ότι το επίπεδο ήταν διαφορετικό. Ήθελα να είμαι προετοιμασμένος στο 100%. Δούλεψα και με το σώμα μου, και με την αντοχή μου, και με την μπάλα για να έρθω όσο το δυνατόν πιο έτοιμος. Και νομίζω ότι σιγά-σιγά γίνομαι ολοένα και καλύτερος, μέρα με τη μέρα βελτιώνομαι και πιστεύω ότι θα έχω ακόμα να δώσω και να δείξω τι μπορώ να προσφέρω».
Ποια είναι η εντύπωση που έχεις σχηματίσει για τον κ. Χάσι;
«Είναι ένας τελειομανής άνθρωπος. Είναι ένας άνθρωπος που θέλει να γίνονται όλα σωστά, δεν θέλει να αφήνει κάτι στην τύχη. Θέλει να γίνονται όλα όπως θέλει αυτός. Είναι απαιτητικός. Θέλει να δουλεύουμε πάντα στο 100%, να μην αφήνουμε ούτε λεπτό το μυαλό μας από την προπόνηση ή το παιχνίδι. Αυτό είναι καλό, γιατί μας έχει όλους σε ετοιμότητα, θέλει να πάρει το 100% από κάθε παίκτη και πιστεύω για αυτό είναι απαιτητικός. Θέλει πάντα να πετυχαίνει το τέλειο, γιατί με αυτόν τον τρόπο βελτιωνόμαστε».
Έχουμε διαπιστώσει ότι και από τα ακραία μπακ ζητάει πολλά πράγματα στο κομμάτι της ανάπτυξης του παιχνιδιού. Καλείσαι να παίζεις όλη τη γραμμή. Είναι έτσι τα πράγματα;
«Ναι, έτσι είναι. Κυρίως δεν θέλει ποτέ να σηκώνουμε την μπάλα, μόνο σε έκτακτη περίπτωση που πιέζεσαι αρκετά. Θέλει κάτω την μπάλα, θέλει ανάπτυξη από πίσω, θέλει να ανοίγουμε αρκετά και τα στόπερ και ειδικά οι ακραίοι μπακ. Αυτό που θέλει από εμάς είναι να είμαστε ανοικτά στη γραμμή και να περιμένουμε όταν η μπάλα είναι από την απέναντι πλευρά, να ανεβαίνει το μπακ, να περιμένει να πάρει την μπάλα στο ύψος της μεσαίας γραμμής και τότε να ανέβει. Μας θέλει φουλ μπακ».
Όλη αυτή η διαδικασία αφομοίωσης των όσων σας ζητάει ο προπονητής, θα γίνει την κατάλληλη στιγμή; Και το ρωτάμε γιατί σε ένα μήνα ξεκινούν οι επίσημες υποχρεώσεις.
«Εννοείται. Μέρα με τη μέρα βάζει το στίγμα του στην ομάδα. Θεωρώ ότι είμαστε ακόμα στην αρχή. Τώρα τελειώνει το πρώτο στάδιο προετοιμασίας και έχουμε άλλο ένα. Θα γίνουν και οι προσθήκες. Πιστεύω ότι σιγά-σιγά η ομάδα θα βελτιώνεται».
Ότι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρθηκε για εσένα, το μάθαμε εμείς γύρω στα τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου. Κάπου εκεί το έμαθες και εσύ;
«Ναι, υπήρξε από τότε το ενδιαφέρον. Υπήρξε πάντως και ένα ενδιαφέρον από τον Γενάρη, απ' ό,τι μου είπε ο μάνατζέρ μου, αλλά δεν προχώρησε. Κάπου εκεί ήταν. Πριν από το παιχνίδι που έπαιξα με τον ΠΑΣ στο Καραϊσκάκη στο τέλος του πρωταθλήματος. Μετά από αυτό το ματς έγιναν οι τελικές συζητήσεις».
Η ιστορία σου θυμίζει κάτι από το “κάλλιο αργά παρά ποτέ”; Και το ρωτάμε αυτό, γιατί το όνομά σου είχε ακουστεί όταν έπαιζες ακόμα στον Εργοτέλη. Το 2013 είχε έρθει στον Ολυμπιακό ο Μπουχαλάκης και το 2014 ακούστηκε για εσένα. Ισχύει κάτι τέτοιο;
«Ναι, ισχύει. Όμως εγώ το έμαθα αργότερα, δεν το ήξερα τότε, γιατί ήμουν πολύ μικρός. Το έμαθα αργότερα. Το ότι δεν έγινε τότε, ήταν θέλημα Θεού και έγινε μετά. Ήταν το τάιμινγκ καλό που ήρθα στον Ολυμπιακό».
Και σου βγήκε και σε καλό πάντως γιατί είχες καλές εμφανίσεις στον Εργοτέλη. Βέβαια, στον Εργοτέλη έζησες και ένα περίεργο περιστατικό σε ένα ματς στην Λάρισα με τους τραυματιοφορείς στο “AEL FC Arena” να σε πετούν στο έδαφος. Το βίντεο έκανε τον γύρο του κόσμου. Είχες γίνει και θέμα στην Αμερική. Πώς το βίωσες όλο αυτό;
«Ήταν ένα περίεργο σκηνικό. Δεν το κατάλαβα εκείνη τη στιγμή πώς είχαν γίνει τα πράγματα. Γύρισα μετά στο ξενοδοχείο και την επόμενη μέρα άρχισαν από το πρωί και με έπαιρναν τηλέφωνα. Κι έλεγα “τι έγινε ρε παιδί μου;”. Δηλαδή έγινε τόσο μεγάλο το θέμα που δεν το περίμενα ούτε εγώ. Ήταν ένα σκηνικό που δεν ήταν ωραίο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά ήταν ένα αστείο γεγονός γιατί κι εγώ γέλασα όταν το είδα μετά».
Ισχύει ότι σε έπαιρναν τηλέφωνο ακόμα και από το εξωτερικό για να δώσεις συνέντευξη;
«Ναι, ισχύει. Είχα τηλέφωνα από το εξωτερικό και κυρίως από την Βραζιλία. Ήξεραν ότι επειδή έχω ρίζες από την Βραζιλία και για αυτό με πήραν τηλέφωνα».
Υπάρχει ανταγωνισμός, ήρθες στον Ολυμπιακό, καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν πολλοί παίκτες, πολλές δυσκολίες. Το έβαλες αυτό στο μυαλό σου προτού υπογράψεις στον Ολυμπιακό;
«Εννοείται ότι μόλις έγινε αυτό το βήμα στην καριέρα μου, ήξερα σε ποια ομάδα πήγαινα. Είχα προετοιμάσει τον εαυτό μου ψυχολογικά, γιατί ο Ολυμπιακός έχει άλλες απαιτήσεις, παίζεις στο υψηλότερο επίπεδο. Προετοίμασα λοιπόν τον εαυτό μου γιατί ο ανταγωνισμός στον Ολυμπιακό είναι μεγάλος και πρέπει να αποδείξεις ότι μπορείς να προσφέρεις. Οπότε πριν καν ξεκινήσω τις προπονήσεις και μετά, ήθελα να είμαι καλά με τον εαυτό μου ψυχολογικά για να είμαι έτοιμος».
Πόσες μέρες πήγες τελικά διακοπές; Γιατί είχαμε ακούσει ότι ξεκουράστηκες λίγο...
«Μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα, έκατσα λίγο στα Γιάννενα για να τελειώσω τις δουλειές που είχα, να μαζέψω το σπίτι κλπ. Πήγα μετά στην Ρόδο για δέκα μέρες και μετά ξεκίνησα να δουλεύω σιγά-σιγά».
Πριν έρθεις στον Ολυμπιακό μίλησες με κάποιον, με παιδιά που είναι τώρα στο ρόστερ ή πρώην παίκτες, έτσι ώστε να σε κατατοπίσουν και να σε προετοιμάσουν;
«Ναι, μίλησα με τον Ανδρέα (σ.σ. Μπουχαλάκη) που τον ξέρω από τον Εργοτέλη. Είχα μιλήσει και με τον Πραξιτέλη Βούρο που ειναι καλός μου φίλος. Είχα επικοινωνία με παιδιά από τον Ολυμπιακό για να έχω μία ιδέα στο μυαλό μου για το πώς δουλεύει ο σύλλογος».
Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η ζωή σου. Γεννήθηκες στην Βραζιλία, ήρθες στην Ελλάδα όταν ήσουν 7 ετών. Στα 7 σου άρχισες να μιλάς π.χ. ελληνικά;
«Ναι. Εγώ γεννήθηκα στην Βραζιλία. Αρχικά δεν είχα σκοπό να γυρίσω στην Ελλάδα. Είχα έρθει ένα καλοκαίρι στην Ρόδο που έμενε η αδερφή της μητέρας μου για διακοπές, αλλά και για να γνωρίσω τον πατέρα μου. Δεν είχα γνωρίσει τον πατέρα μου έως τα 7 μου χρόνια. Είχα έρθει για αυτόν τον σκοπό εδώ. Εν τέλει μας άρεσε και μείναμε μόνιμα στην Ρόδο».
Το μικρόβιο του ποδοσφαίρου όμως το κουβαλούσες από την Βραζιλία.
«Ναι, ναι... Όλη η οικογένειά μου στο Σάο Πάολο ασχολείται με το ποδόσφαιρο μια ζωή. Και για να σας δώσω να καταλάβετε, η μητέρα μου με έγραψε σε μία ακαδημία στην Βραζιλία για να παίξω μπάλα όταν ήμουν 3 ετών! Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ήρθα στην Ελλάδα και την Ρόδο, ήταν να γραφτώ σε μία ακαδημία».
Στην Βραζιλία έπαιζες στις παραλίες;
«Πρώτη φορά έπαιξα ποδόσφαιρο στην ζωή μου ήταν σε παραλία. Όχι ακριβώς παραλία, γιατί στην πόλη που ζούσαμε ήταν μακριά η παραλία, αλλά σε γήπεδα με άμμο, όπως έχουμε εδώ στην Ελλάδα τα γήπεδα 5Χ5».
Το πρότυπό σου για τη θέση που αγωνίζεσαι;
«Ο Μαρσέλο. Έχω ως πρότυπο τον Μαρσέλο, αλλά ως είδωλο, ως πρότυπο αθλητή και ποδοσφαιριστή έχω τον Ζανέτι».
Βέβαια είναι Αργεντινός όμως.
«Μ’ αρέσει ως άνθρωπος, ως προσωπικότητα».
Θυμάσαι δηλαδή τα χρόνια που έζησες στην Βραζιλία;
«Ναι, θυμάμαι πολλά πράγματα. Θυμάμαι έπαιζα πολύ μπάλα έξω από το σπίτι με τους φίλους μου. Αυτό ήταν το πρώτο μας μέλημα, να παίζουμε ποδόσφαιρο, αλλά όχι μέχρι αργά γιατί ήταν επικίνδυνα στο Σάο Πάολο».
Έμενες σε δύσκολη περιοχή;
«Όχι τόσο, αλλά γενικά προσέχεις εκεί. Πέντε-έξι το απόγευμα έμπαινες στο σπίτι, δεν μπορούσες να κάτσεις έξω».
Πάντως μέχρι τα 7 σου ήσουν σε ακαδημία στην Βραζιλία. Πώς λειτουργούν εκεί οι ακαδημίες και βγάζουν ένα σωρό ποδοσφαιριστές;
«Δεν είναι ότι κάνουν κάτι το διαφορετικό, αλλά δίνουν στο παιδί να καταλάβει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι. Το πρώτο πράγμα που σου λένε είναι να το ευχαριστηθείς. Για αυτό οι Βραζιλιάνοι είναι άρρωστοι με την μπάλα. Δεν το βλέπουν ως επάγγελμα, αλλά ως παιχνίδι. Για να διασκεδάσουν παίζουν, για να γελάσουν».
Στην Ελλάδα όταν ξεκίνησες σου μετέφεραν την χαρά του παιχνιδιού ή σε έβαλαν σε άλλη διαδικασία;
«Στις μικρές ηλικίες αυτό σου μεταφέρουν πρώτα. Όσο μεγαλώνεις αρχίζεις και καταλαβαίνεις κάποια άλλα πράγματα, σου περνούν άλλα πράγματα. Όσο μεγαλώνεις πιο πολύ και το βλέπεις μετά το ποδόσφαιρο επαγγελματικά, το βιώνεις διαφορετικά».
Στη Νίκη Ρόδου ξεκίνησες, έτσι δεν είναι;
«Ναι, στη Νίκη Ρόδου από τότε που ήρθα στην Ελλάδα έως τα 16 μου που πήγα στον Εργοτέλη».
Ποιος σε ανακάλυψε από τον Εργοτέλη;
«Ήταν ένας που δούλευε στα γραφεία του Εργοτέλη στην Ρόδο και ήξερε τον προπονητή μου και τον ενημέρωσε ότι έχει κάτι δοκιμές ο Εργοτέλης. Πήγα λοιπόν τον Δεκέμβριο του 2010, δοκιμάστηκα, τους άρεσα και μου είπαν “έλα στην ομάδα”. Τότε όμως δεν ήθελα να πάω, γιατί δεν μου άρεσε στα μέσα της χρονιάς να αλλάζω σχολείο. Και το αφήσαμε και πήγα το καλοκαίρι».
Πήγες λοιπόν 16 ετών στο Ηράκλειο. Μόνο σου πήγες ή με τη μητέρα σου;
«Με τη μητέρα μου. Όπου πάω, έρχεται και η μητέρα μου».
Άκουσες τις συμβουλές της ακόμα και όταν ήρθε η πρόταση από τον ΠΑΣ. Είναι ο μάνατζέρ σου κατά κάποιο τρόπο δηλαδή.
«Ναι, όντως (γέλια). Ναι, ό,τι έχω πετύχει αυτή τη στιγμή, το οφείλω στη μητέρα μου και πάντα θα παίρνω τις συμβουλές της».
Για τον Ολυμπιακό τι σου είπε;
«Για τον Ολυμπιακό τι να μου πει; (γέλια). Μόλις έμαθε το ενδιαφέρον, δάκρυσε από την χαρά της. Το να έχεις ένα μοναχογιό, να ασχολείται με το ποδόσφαιρο και να σε θέλει η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, δεν είναι λίγο. Μου είπε κατευθείαν “μπράβο σου, το άξιζες, προχώρα”. Αυτά».
Το πίστευε ότι θα έφτανες σε μία μεγάλη ομάδα;
«Ναι, το πίστευε πάρα πολύ».
Της είχες πει ότι θα παίξεις στην καλύτερη ομάδα της χώρας;
«Ναι, γιατί από μικρός ήθελα να ασχοληθώ με την μπάλα. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Πίστευα, ήξερα τις δυνατότητές μου και βήμα-βήμα και με πολλή δουλειά ήξερα ότι οι κόποι μου θα ανταμειφθούν. Ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό και εύκολα είπα το “ναι”».
Τι θα ήθελες να ζήσεις με τη φανέλα του Ολυμπιακού;
«Θα ήθελα να κατακτήσω τίτλους. Τι άλλο; Μόνο αυτό... Να σηκώσω τρόπαια, όπως έβλεπα μικρός πολλούς παίκτες να σηκώνουν τρόπαια, έτσι ήθελα να το κάνω κι εγώ και να ήμουν στις θέσεις τους».
Είχες πάει στο γήπεδο μικρός για να παρακολουθήσεις ποδόσφαιρο;
«Ναι, είχα πάει πολλές φορές στο γήπεδο για να δω ματς και του Ολυμπιακού, αλλά και άλλων ομάδων. Θυμάμαι και σε μία φιέστα του Ολυμπιακού είχα πάει όταν ήμουν πολύ μικρός και έλεγα “μακάρι να σηκώσω κι εγώ ένα κύπελλο”».
Τα όνειρα πολλές φορές γίνονται πραγματικότητα όμως.
«Έτσι είναι. Αν το θες πάρα πολύ και το κυνηγάς, ο Θεός είναι μεγάλος και μπορεί να γίνουν».
Πιστεύεις στον Θεό...
«Πολύ...».
Μας έχει κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό που είπες για τη μητέρα σου. Συνήθως οι μαμάδες κυνηγούν τους γιους για το σχολείο. Εσένα όμως σε στήριξε.
«Ισχύει αυτό που λες. Το μόνο που ήθελε η μάνα μου, γιατί κατάλαβε ότι με αυτό ήθελα να ασχοληθώ, να κάνω αυτό που μ' αρέσει. Ποτέ δεν μου είπε “μην πας στην προπόνηση, κάτσε να διαβάσεις”. Ηξερε ότι αυτό ήθελα να κάνω. Αυτό που μου έλεγε ήταν να προσέχω ,να τελειώσω το σχολείο και να συνεχίσω την μπάλα. Ποτέ δεν μου απαγόρευσε το ποδόσφαιρο. Πάντοτε ήταν δίπλα μου, ακόμα και στα εκτός έδρας παιχνίδια που έδινα».
Τελικά, ο Λεονάρντο Κούτρης ποιος είναι; Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου στον κόσμο;
«Μπορώ να δώσω τα πάντα, για τη φανέλα που φοράω. Είμαι ένας παίκτης που μ' αρέσει να προσφέρω. Ξέρω τι μπορώ να κάνω, μ' αρέσει το ποδόσφαιρο και θέλω πάντα να δίνω το 100%. Τίποτα λιγότερο, τίποτα παραπάνω».
Οι αδυναμίες σου ποιες είναι;
«Οι αδυναμίες μου ήταν αμυντικές, γιατί εγώ ξεκίνησα εξτρέμ στον Εργοτέλη. Ηταν εισήγηση του μάνατζέρ μου να γυρίσω πίσω και να γίνω μπακ. Με είχε δοκιμάσει σε ένα φιλικό με την Εθνική στον Άγιο Κοσμά πριν από τέσσερα χρόνια και τότε έπαιξα μπακ. Μου άρεσε η ιδέα, γιατί έχεις πιο πολύ χώρο. Εμένα μ' αρέσει να έχω χώρο μπροστά μου, να τρέχω, να βρίσκω την μπάλα στον χώρο. Δεν μ' αρέσει να παίζω με πλάτη. Μετά και στον Εργοτέλη με δοκίμαζε ο Σίνισα Γκόγκιτς ως μπακ και σιγά-σιγά προσπαθούσα να βελτιώσω τις αμυντικές μου αδυναμίες, γιατί αυτό ήταν το δύσκολο. Οταν παίζεις πιο μπροστά είναι διαφορετική η άμυνα που πρέπει να κάνεις. Σιγά-σιγά δούλεψα πολύ πάνω σε αυτό και με τον κ. Πετράκη που του οφείλω πολλά, γιατί πάντα μετά την προπόνηση δούλευα πάνω στις αδυναμίες μου. Πιστεύω ότι το έχω βελτιώσει σε πολύ υψηλό βαθμό, αλλά έχω κι άλλα περιθώρια τόσο στο αμυντικό, όσο και στο επιθετικό».
Έτσι όπως σε βλέπουμε τόσες μέρες στο Ζέεφελντ, θυμίζεις λίγο από Γεωργάτο. Και φανταζόμαστε τον έχεις παρακολουθήσει και κάτι θα ήθελες να πάρεις από τον Γρηγόρη.
«Ναι, ήταν ένας εκπληκτικός παίκτης με τρομερό αριστερό πόδι και έστελνε την μπάλα όπου ήθελε. Τον έχω παρακολουθήσει. Το έχω ακούσει πολλές φορές αυτό. Είναι τιμή μου να με παρομοιάζουν με τον Γεωργάτο ως προς τις σέντρες κυρίως. Είναι πολύ κολακευτικό να ακούς τέτοια λόγια και να σε συγκρίνουν με έναν τόσο μεγάλο παίκτη, προσπαθώ να βελτιωθώ για να γίνω όσο καλύτερος μπορώ στην καριέρα μου».
Το ντεμπούτο σου στην Σούπερ Λίγκα ήταν...
«(γέλια)... ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Είχαμε χάσει 3-0 θυμάμαι, με είχε πάρει αποστολή ο κ. Πετράκης και μου είχε πει ότι θα παίξω. Οπότε είχα προετοιμαστεί κατάλληλα, αλλά θυμάμαι είχα μπει στο 71' και μετά από 7-8 λεπτά παρακαλούσα τον Θεό να λήξει το ματς. Είχα το άγχος της πρώτης φοράς, έπαιζα σε αυτό το γήπεδο, είχα το “μπούκωμα” από αυτή την ατμόσφαιρα. Βέβαια ένιωσα πολύ ωραία, γιατί το να κάνεις ντεμπούρο στη Σούπερ Λίγκα σε αυτό το γήπεδο είναι κάτι το διαφορετικό».
Θα είναι πλέον όμως το “σπίτι” σου.
«Εννοείται, αυτό είναι το όμορφο. Το ντεμπούτο που έκανα στη Σούπερ Λίγκα το έκανα στο Καραϊσκάκη».
Πώς το περιμένεις;
«Το περιμένω με πολλή αγωνία. Ήθελα να ζήσω από μικρός την ατμόσφαιρα του Καραϊσκάκη ως παίκτης του Ολυμπιακού και όχι ως αντίπαλος. Και το περιμένω πώς και πώς».
Αισθάνεσαι έτοιμος να σηκώσεις το βάρος της φανέλας;
«Πιστεύω ότι έχω προετοιμαστεί κατάλληλα και νιώθω έτοιμος. Έχω καταλάβει πού ήρθα, ξέρω πόσο βαριά είναι η φανέλα, ξέρω ότι μπορώ να σηκώσω την φανέλα και να προσφέρω».
Το Καραϊσκάκη για τον αντίπαλο πώς είναι;
«Η αλήθεια είναι πώς όταν πηγαίνεις πρώτη φορά είναι... τρομακτικό. Ειδικά όταν είναι γεμάτο και ο κόσμος φωνάζει όπως πρέπει για να ενθαρρύνει την ομάδα, είναι τρομακτικό. Είναι κλειστό, μαζεμένο γήπεδο και ακούγεται πολύ όμορφα το τραγούδι από την εξέδρα. Για τον αντίπαλο είναι κάπως περίεργο. Για τον Ολυμπιακό είναι πολύ όμορφο και χρειάζεται πάντοτε τον κόσμο».
Τι αίσθηση έχεις για το νέο πρωτάθλημα; Θα υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός γιατί θα τραβήξει αρκετά η σεζόν και με αγώνες πλέι οφ...
«Θα είναι ένα τελείως διαφορετικό πρωτάθλημα. Θα είναι από τα συναρπαστικότερα των τελευταίων ετών, γιατί θα είναι διαφορετικός ο τρόπος ανάδειξης του πρωταθλητή. Επίσης πέφτουν τέσσερις ομάδες, οπότε πιστεύω θα δυναμώσουν όλες οι ομάδες. Και αυτές που θα πάνε για τον τίτλο, αλλά και για τη σωτηρία τους».
Πολλοί αγώνες όμως, από τις 25 Ιουλίου έως τις 22 Μαΐου.
«Πιστεύω ότι όλοι οι παίκτες είναι προετοιμασμένοι, οι προπονητές ξέρουν τη δουλειά τους και πώς να μας προετοιμάσουν. Καλό είναι να έχουμε αγώνες».
Εσύ είσαι μαθημένος, γιατί με τον ΠΑΣ έχεις παίξει Ευρώπη νωρίτερα, από τον 2ο προκριματικό, αλλά και πλέι οφ.
«Ναι, αυτό σκέφτηκα μόλις μου κάνατε την ερώτηση. Πέρσι εγώ είχα ξεκινήσει ακριβώς την ίδια μέρα προετοιμασία και τράβηξε πολύ η χρονιά και είχαν κάνει καταπληκτική δουλειά οι άνθρωποι του ΠΑΣ, χωρίς να βγάλουμε τραυματισμούς. Και φέτος είναι κάπως το ίδιο σχεδόν, αλλά το επίπεδο εντελώς διαφορετικό».
Σε βλέπουμε ότι έχεις συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεσαι στον Ολυμπιακό. Κάποιοι άλλοι στο παρελθόν τσιμπιόντουσαν να δουν αν ζουν το όνειρο του Ολυμπιακού.
«Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ έκανα λίγο καιρό να το πιστέψω, γιατί κάθε παιδί που ασχολείται με μπάλα στην Ελλάδα, θέλει να παίξει στον Ολυμπιακό. Προσπάθησα να προετοιμάσω τον εαυτό μου. Να καταλάβω αρχικά σε ποια ομάδα πάω και μετά να δουλέψω στις διακοπές για να είμαι έτοιμος. Ηθελα όμως πρώτα να είμαι έτοιμος ψυχολογικά, οι απαιτήσεις είναι υψηλές και να βάλω το μυαλό μου σε μία θέση ώστε να καταλάβω πού ακριβώς πάω».
Τα προηγούμενα χρόνια είχε ακουστεί ότι είχες απασχολήσει ομάδες του εξωτερικού και τον Παναθηναϊκό. Ισχύει;
«Υπήρξε ενδιαφέρον, αλλά τι να πω τώρα. Ο μάνατζέρ μου τα ξέρει. Υπήρξε ενδιαφέρον όντως, αλλά όχι προτάσεις. Και από τον Παναθηναϊκό είχε φτάσει στα αφτιά μου ότι υπήρχε ενδιαφέρον».
Επειδή έχεις γεννηθεί στην Βραζιλία, αισθάνεσαι και Βραζιλιάνος;
«Νιώθω Βραζιλιάνος, γιατί όλη μου η οικογένεια είναι εκεί. Μόνο ο πατέρας μου είναι Έλληνας. Εχω την Βραζιλία στην καρδιά μου, γιατί γεννήθηκα εκεί, η μητέρα μου είναι από εκεί, οι υπόλοιποι συγγενείς μου μένουν μόνιμα εκεί. Οπότε ναι, νιώθω Βραζιλιάνος, αλλά περισσότερο Έλληνας γιατί μεγάλωσα εδώ, έζησα τα 2/3 της ζωής μου εδώ, οπότε νιώθω περισσότερο Έλληνας».
Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα στην Βραζιλία;
«Η Κορίνθιανς».
Θα ήθελες να παίξεις κάποια μέρα εκεί;
«Αυτό ήταν το πρώτο μου όνειρο ως πιτσιρικάς, γιατί όλη μου η οικογένεια ήταν Κορίνθιανς. Με το που κατάλαβα τι γινόταν γύρω μου στα 4, είχα στόχο να παίξω στην Κορίνθιανς».
Εκτός από ποδόσφαιρο ασχολείσαι με άλλο άθλημα;
«Όχι ιδιαίτερα. Μ' αρέσει πολύ το μπάσκετ. Πήγαινα και στην Ρόδο να δω τον Κολοσσό. Μ' αρέσει, παίζω κιόλας. Πριν τις προπονήσεις στον ΠΑΣ πηγαίναμε και κάναμε ένα ζέσταμα με σουτάκια».
Κάποιος μας είπε ότι παίζεις τένις.
«Ναι, παίζω και τένις. Στην Ρόδο τα καλοκαίρια επειδή έχω κάτι φίλους που παίζουν τένις, πήγαινα και έκανα κι εγώ προπονήσεις. Είναι όμως διαφορετικό. Στο μπάσκετ βρίσκεις πιο εύκολα φίλους να παίξεις. Το τένις είναι διαφορετικό. Μ' αρέσει ως άθλημα».
