Άλλο οι Εθνικές και άλλο οι σύλλογοι

Ολοκληρώθηκε το τριήμερο της πρεμιέρας του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ και όντως γίνονται πολλές συζητήσεις σχετικά με τις 11άδες που επέλεξαν οι προπονητές. Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με 11 μη Έλληνες, ενώ και στις αλλαγές του ξένοι προτιμήθηκαν.

Το είδαμε παντού γραμμένο και δικαίως, αφού είναι μάλλον κάτι πρωτοφανές. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε τι είναι σωστό, τι λάθος και πώς αντανακλά στους φιλάθλους. Είναι σίγουρο ότι ο κάθε τεχνικός παρατάσσει την ομάδα του με τους κατά τη γνώμη του καλύτερους ποδοσφαιριστές που διαθέτει και που βρίσκονται στην κατά τη γνώμη του καλύτερη δυνατή κατάσταση για τα ματς.

Άλλωστε, στη διάρκεια του χρόνου δεν μετρά τόσο το ποιοι αγωνίζονται αλλά το τι αποτελέσματα σημειώνονται και από αυτά σε συνδυασμό με την εμφάνιση προκύπτει ικανοποίηση ή δυσαρέσκεια. Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν μέσα στη Βέρνη, 1-0 τη Γιουνγκ Μπόις, και έθεσαν αμέσως τις βάσεις για την πρόκριση στον επόμενο γύρο. Και σταδιακά είναι μάλλον σίγουρο ότι θα δούμε αγωνιζόμενους τον Φορτούνη, τον Καπίνο, τον Σιόβα και τον Μπουχαλάκη.

Ας αφήσουμε, όμως, τους πρωταθλητές. Κι άλλοι σύλλογοι παρατάχθηκαν στην πρώτη αγωνιστική των ομίλων με ελάχιστους «ντόπιους». Ανάλογο παράδειγμα είναι και ο Παναθηναϊκός. Ο Αντρέα Στραματσιόνι στηρίχθηκε σε 14 ξένους παίκτες (με τις αλλαγές, φυσικά) στο ατυχές για τους «πράσινους» ματς με τον Άγιαξ και ο μοναδικός Έλληνας ήταν ο Κουτρουμπής. Όσο για τον ΠΑΟΚ, ο Βλάνταν Ίβιτς στο 0-0 με τη Φιορεντίνα έδειξε εμπιστοσύνη σε τέσσερις συμπατριώτες μας. Τους Γλύκο, Τζαβέλλα, Πέλκα και Αθανασιάδη. Μάλιστα, οι δύο τελευταίοι αντικαταστάθηκαν και οι Θεσσαλονικείς αγωνίζονταν για περίπου 15 λεπτά με μόνο δύο Έλληνες.

Με ξένα πρόσωπα αγωνίστηκαν ως επί το πλείστον οι ελληνικές ομάδες, όμως αυτό δεν συμβαίνει μόνο εδώ. Συμβαίνει παντού και αυτό σημαίνει ότι η ποιότητα δεν συμβαδίζει με την εθνικότητα των πρωταγωνιστών. Επίσης, το να είναι όλοι οι παίκτες γηγενείς δεν εξασφαλίζει το ότι ο εκάστοτε σύλλογος θα αποδώσει καλύτερα.

Ας δούμε τα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ ένα ένα, ώστε να γίνει αποδεκτό ότι σχεδόν όλοι βασίζονται σε «ξένους».

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ - ΣΕΛΤΙΚ 7-0

Ο Λουίς Ενρίκε χρησιμοποίησε τους Πικέ, Άλμπα, Μπουσκέτς και Σέρζι Ρομπέρτο. Τέσσερις ισπανικής καταγωγής άσοι σε μια ομάδα που διακρίνεται για τους γηγενείς της άσους, αλλά ακόμα και στις ακαδημίες της εξελίσσονται παιδιά από κάθε σημείο του πλανήτη. Όσο για την 11άδα της Σέλτικ, μόνο ο Τιέρνι και ο Μπράουν ήταν Σκωτσέζοι.

ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ - ΑΡΣΕΝΑΛ 1-1

Αν ο Ντιντιέ Ντεσάμπ ήταν στο Παρκ ντε Πρενς, θα παρακολουθούσε τις κινήσεις μόνο του Αρεολά και του Ραμπιό. Οι υπόλοιποι 9 που διάλεξε ο Έμερι ήταν ξένοι. Στους «κανονιέρηδες» έπαιζαν περισσότεροι Γάλλοι απ’ ό,τι στην Παρί (Κοσιελνί, Κοκελέν και ο Ζιρού ως αλλαγή!), αλλά μόνο ένας Άγγλος (ο Τσάμπερλεϊν).

ΒΑΣΙΛΕΙΑ - ΛΟΥΝΤΟΓΚΟΡΕΤΣ 1-1

Ο στόπερ Λανγκ, ο μέσος Ζούφι και ο εξτρέμ Στέφεν θύμιζαν ότι η Βασιλεία είναι ελβετική ομάδα. Και για τη Λουντογκόρετς βουλγαρικής καταγωγής ήταν μόνο ο τερματοφύλακας Στογιάνοφ και ο μέσος Ντιάκοφ. Βουλγαρικής υπηκοότητας λογίζεται ο «Λατίνος» Μαρσελίνιο…

ΝΤΙΝΑΜΟ ΚΙΕΒΟΥ - ΝΑΠΟΛΙ 1-2

Στην Ντιναμό κυματίζει η ουκρανική σημαία, καθώς οι 8 της 11άδας της διεκδικούν θέση στην Εθνική (Σοφκόφσκι, Χατσερίντι, Μακαρένκο, Σίντορτσουκ, Ριμπάλκα, Χάρμας, Τσιγκάνκοφ και Γιαρμολένκο). Η Νάπολι όμως είχε μόνο έναν Ιταλό στην 11άδα της, τον Ζορζίνιο (αν και γεννήθηκε στη Βραζιλία…), και παρά το γεγονός αυτό κέρδισε…

ΜΠΕΝΦΙΚΑ - ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ 1-1

Πρωταθλητές Πορτογαλίας με μόλις τέσσερις Πορτογάλους, δηλαδή τους Σεμέδο, Πίτσι, Χόρτα και Γκουέδες, με τους δύο τελευταίους ίσως να μην έπαιζαν αν ήταν έτοιμοι ο Ζόνας με τον Μήτρογλου. Τουρκικό χρώμα στην 11άδα των πρωταθλητών Τουρκίας έδιναν μόνο ο γκολκίπερ Ζενγκίν, ο μεσοεπιθετικός Ερκίν και ο φορ Οζιακούπ.

ΜΠΑΓΕΡΝ - ΡΟΣΤΟΦ 5-0

Και η Μπάγερν, που θεωρητικά αποτελεί τη βάση της Εθνικής Γερμανίας, είχε στη σύνθεσή της μόνο τους Νόιερ, Χούμελς, Κίμιχ και Μίλερ. Στους φιλοξενούμενους, πρωτοεμφανιζόμενους και χαμηλότατου για δεδομένα Τσάμπιονς Λιγκ (αλλά και ρωσικού πρωταθλήματος) μπάτζετ, αγωνίστηκαν 5 Ρώσοι.

ΑΪΝΤΧΟΦΕΝ - ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 0-1

Πάρα πολλούς Ολλανδούς επέλεξε ο Φιλίπ Κοκού. 7 για την ακρίβεια (Ζουτ, Βίλεμς, Μπρένετ, Πρέπερ, Χέντριξ, Ντε Γιονγκ, Νάρσινχ) και η PSV αποτέλεσε ενδιαφέρουσα εξαίρεση. Η Ατλέτικο κέρδισε με μόνο 4 «ντόπιους» στο βασικό σχήμα, τους Χουανφράν, Γκάμπι, Σαούλ και Κόκε.

ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ - ΓΚΛΑΝΤΜΠΑΧ 4-0

Ο Στόπερ Στόουνς και ο Στέρλινγκ ήταν οι εκλεκτοί Άγγλοι του Γκουαρντιόλα. Η Γκλάντμπαχ είχε περισσότερο εθνικό στοιχείο με τους Στρομπλ, Στιντλ, Χαν, Κράμερ και Νταούντ (γεννημένος στη Συρία αυτός).

ΛΕΒΕΡΚΟΥΖΕΝ - ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ 2-2

Τέσσερις συμπατριώτες του επέλεξε ο Γερμανός Ρότζερ Σμιντ, τους Λένο, Τα, Μπέντερ και Μπραντ. Αντίθετα, οι μαχητικοί Ρώσοι ήταν 7 στους 11 (Ακινφέεφ, Μπερεζούτσκι, Ιγκνάσεβιτς, Στσενίκοφ, Ιόνοφ, Τζαγκόεφ και Γκολόβιν).

ΤΟΤΕΝΑΜ - ΜΟΝΑΚΟ 1-2

Και η Τότεναμ μπορεί να θεωρηθεί βάση της Εθνικής Αγγλίας. Την Τετάρτη (14/9) όμως έπαιξαν μόνο οι Γουόκερ, Ντέλε Άλι, Ντάιερ και ο Χάρι Κέιν. Στη Μονακό φέρνουν κάτι από Γαλλία μόνο ο Σιντιμπέ και ο Μπακαγιόκο.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ - ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ 2-1

Το «καμάρι» των Ισπανών εθνικοφρόνων είχε στη σύνθεσή του μόνο τρεις που θα μπορούσαν να γίνουν μέλη της «φούρια ρόχα», τους Κασίγια, Σέρχιο Ράμος και Καρβαχάλ. Η Σπόρτινγκ ήταν γεμάτη πρωταθλητές Ευρώπης, 6 τον αριθμό (Πατρίσιο, Περέιρα, Αντριέν Σίλβα, Καρβάλιο, Σεμέντο και Μάρτινς).

ΛΕΓΚΙΑ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ - ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ 0-6

Η Λέγκια εμφανίστηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά από 20 χρόνια και το γεγονός ότι επέλεξε να βασιστεί σε 5 Πολωνούς αμυντικούς, άπειρους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ίσως και να αποτελεί την αιτία της συντριβής, αν κρίνουμε και από τα στιγμιότυπα του αγώνα. Στους Βεστφαλούς το γερμανικό στοιχείο αντανακλούσε στα ονόματα μόλις των Σμέλτσερ, Γκέτσε και Βάιγκλ.

ΠΟΡΤΟ - ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ 1-1

Μόλις δύο διεθνείς Πορτογάλοι (Ντανίλο Περέιρα, Αντρέ Σίλβα) στο βασικό σχήμα των «δράκων». Οι Ισπανοί ήταν περισσότεροι (Κασίγιας, Μαρκάνο και Όλιβερ Τόρες). Η Κοπεγχάγη είναι μία κατηγορία μόνη της. Σχεδόν όλοι Σκανδιναβοί στην 11άδα της. 6 Δανοί και 3 Σουηδοί.

ΜΠΡΙΖ - ΛΕΣΤΕΡ 0-3

Ακόμα η χαμηλού μπάτζερ Μπριζ μπήκε στο γήπεδο μόλις με 4 Βέλγους. 3 Άγγλους διάλεξε ο Ρανιέρι, τον Βάρντι, τον Ολμπράιτον και τον Ντινικγουότερ.

ΛΥΩΝ - ΝΤΙΝΑΜΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ 3-0

Στη Λυών εδώ και τρία χρόνια έχει επικρατήσει η πολιτική να δημιουργηθεί βάση από νεαρούς Γάλλους που αργά ή γρήγορα θα μεταπωληθούν ακριβά. Και το πλάνο τους λειτουργεί μια χαρά. Αγωνίστηκαν οι Μορέλ, Γιάνγκα Εμπιβά, Γκοναλόν, Φερί, Τολισό, Κορνέ και να φανταστεί κανείς ότι έλειπαν ο Βαλμπουενά και ο Λακαζέτ. Η μοναδική ομάδα που συνδύασε ποιότητα με εθνικό στοιχείο και νίκησε. 5 Κροάτες ξεκίνησαν για την Ντιναμό Ζάγκρεμπ.

ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ - ΣΕΒΙΛΛΗ 0-0

Υπάρχει μια τετράδα που σε όποια ομάδα κι αν συναντηθεί δεν πρόκειται να αλλοιωθεί. Οι Μπουφόν, Κιελίνι, Μπονούτσι και Μπαρτσάλι αποτελούν την άμυνα της «Κυρίας» καθώς και της Εθνικής Ιταλίας, ίσως και της… μικτής κόσμου, αν κληθούν. Αυτοί οι τέσσερις ήταν και οι Ιταλοί των «μπιανκονέρι» στο ματς με τους Σεβιγιάνους, που μεταξύ άλλων βασίστηκαν και σε 5 Ισπανούς (Ρίκο, Εσκουδέρο, Ιμπόρα, Σαράμπια, Βιτόλο).

Τα ίδια και στο Γιουρόπα Λιγκ

Στην πρεμιέρα των ομίλων πραγματοποιήθηκαν 24 παιχνίδια. Και η κατάσταση με το έμψυχο δυναμικό των ομάδων ήταν παρόμοια του Τσάμπιονς Λιγκ. Ομάδες με υψηλό μπάτζετ και φιλοδοξίες βασίζονταν κυρίως σε ξένους. Και οι λιγότερο ονομαστές σε ντόπιους. Μόλις δύο Κύπριοι έπαιξαν στη νίκη του ΑΠΟΕΛ επί της Αστάνα (Σωτηρίου και Εφραίμ), μόνο δύο Ιταλοί (ο γεννημένος στη Βραζιλία Έντερ και ο Ντ’ Αμπρόσιο) στην ήττα της Ίντερ από τη Χάποελ Μπερ Σεβά και μόνο ένας (ο Ελ Σαραουί) στην 11άδα της Ρόμα, που είχε 4 Βραζιλιάνους και 3 Αργεντινούς.

Τα αντίπαλα «κάστρα» είναι βέβαια η Αθλέτικ Μπιλμπάο, που αποτελείται αποκλειστικά από Βάσκους (ούτε καν Μαδριλένους ή Καταλανούς) ή παίκτες που έχουν άλλη εθνικότητα αλλά βασκικές ρίζες (όπως ο Λαπόρτ, που θεωρείται Γάλλος). Ανάλογο «κάστρο» έχτισε και η άσημη Ντάνταλκ. Αυτή αντιμετώπισε την Άλκμααρ με 11 Ιρλανδούς και απέσπασε ισοπαλία με 1-1 στην πρώτη της συμμετοχή σε φάση ομίλων.

Συνολικά οι περισσότερες ομάδες χρησιμοποιούν στην πλειονότητά τους από 3 έως 5 ντόπιους, αλλά η ομοιογένεια χτίζεται με τις προπονήσεις και στους αγώνες και όχι με τις ταυτότητες. Άλλο πράγμα οι Εθνικές και άλλο οι σύλλογοι.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΖΙΜΟΥΡΤΟΣ