Η Πρέμιερ Λιγκ στο πιάτο σας (pics)

Αρχίζει και πάλι... Πέρσι μας πρόσφερε μια ιστορία βγαλμένη από παραμύθι, με τη Λέστερ να αφήνει τους πάντες άφωνους και να αποδεικνύει έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα πως όλα γίνονται ακόμα και σε αυτή την εποχή που η ψαλίδα ανάμεσα σε μικρούς και μεγάλους συνεχώς και ανοίγει.

Το ακριβότερο και κατά πολλούς καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου κάνει σέντρα το μεσημέρι του Σαββάτου (13/8) και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού αρκετοί μονομάχοι του από τους 20 συνολικά θα παρουσιαστούν με σημαντικές αλλαγές.

Γιουνάιτεντ, Σίτι, Τσέλσι και Έβερτον είναι οι τέσσερις από τους μεγάλους που πορεύονται με νέο τεχνικό, ενώ συνολικά είχαμε οκτώ αλλαγές στους πάγκους. Παράλληλα, υπήρξαν και ομάδες που έκαναν μεγάλες μεταγραφές αλλά και άλλες που έχουν καθυστερήσει αρκετά. Σε αυτό παίζουν ρόλο και οι διοργανώσεις που είχαμε/έχουμε αυτό το καλοκαίρι (Euro, Κόπα Αμέρικα, Ολυμπιακοί Αγώνες).

Ακόμα υπάρχει πολύς χρόνος προκειμένου να γίνουν μεταγραφές και είναι δεδομένο ότι κάποιες ομάδες θα κινηθούν δυναμικά τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου και θα κλείσουν κενά που έχει το ρόστερ τους. Ωστόσο, το a-sports.gr σας παρουσιάζει πώς έχουν έως τώρα τα δεδομένα στις 20 ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ, τι πρέπει να περιμένουμε από αυτές, τι κενά έχουν και πού αξίζει να στραφεί η προσοχή μας.

Άρσεναλ

Ο στόχος είναι ίδιος τα τελευταία χρόνια με τις δικαιολογίες να έχουν στερέψει για τον Αρσέν Βενγκέρ πια... Έχει περάσει, άλλωστε, μία τριετία από την ατάκα του Ιβάν Γκαζίδη πως «περάσαμε σε μία νέα φάση και μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί προς κάθε σύλλογο στον κόσμο». Ωστόσο, δεν μοιάζουν ούτε φέτος ικανοί οι Λονδρέζοι να πάρουν το πρωτάθλημα και έτσι θα παλέψουν ξανά για να βγουν στην τετράδα. Η τρίτη θέση φαντάζει να είναι το ταβάνι, αλλά δεν αποκλείεται να πέσουν και θύμα έκπληξης σε περίπτωση που δεν ενισχυθούν, όπως πρέπει. Για άλλη μία φορά έχουν κινηθεί σε ρηχά νερά μεταγραφικά, ενώ τα κενά στο ρόστερ είναι εμφανή.

Ο Σάντσεζ θα είναι και πάλι κουρασμένος από το Κόπα Αμέρικα, όπως και πέρσι στις αρχές, Κοσιελνί και Ζιρού δεν έχουν κάνει προετοιμασία λόγω Euro, όπως και οι Ράμσεϊ και Οζίλ, ενώ ο σοβαρός τραυματισμός του Μερτεσάκερ κάνει επιτακτική τη μεταγραφή στόπερ. Μπορεί να ακούστηκε μέχρι και για τον Έβανς, σενάριο που έμοιαζε με κακόγουστο αστείο, αλλά φαίνεται πως το εν λόγω κενό θα κλείσει με τον Μουστάφι, μία εξαιρετική επιλογή. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να κρατήσει τη θέση του και μετά την επιστροφή του Μερτεσάκερ. Τέλος, δεδομένα θα βοηθήσει ο Τζάκα, ο οποίος θα δώσει πράγματα που έλειπαν από τους μέσους της Άρσεναλ.

Τι περιμένουμε να δούμε: Τον Τζάκα... Όλους τους άλλους τους ξέρουμε. Και φυσικά το πώς θα ταιριάξει ο Κοσιελνί με τον Μουστάφι, αφού ο Γάλλος είχε συνθέσει ένα πολύ καλό δίδυμο με τον Μερτεσάκερ, με τον έναν πρακτικά να συμπληρώνει τον άλλον.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Πέραν του στόπερ, χρειάζεται ένας πρωτοκλασάτος εξτρέμ για δεξιά, αν θέλει η Άρσεναλ να παλέψει για τον τίτλο μέχρι τέλους και εννοείται ένας φορ, δεδομένου ότι ο Γουέλμπεκ παραμένει τραυματίας.

Γουέστ Μπρομ

Εποχή Kινέζων στο «Χόθορνς» με τον Γκουατσουάν Λάι να παίρνει το 88% των μετοχών από τον Τζέρεμι Πιρς πριν από λίγες μέρες, αλλά να διαβεβαιώνει τον Τόνι Πιούλις ότι θα παραμείνει κανονικά στην ομάδα. Ο νέος ιδιοκτήτης είπε πως αρχικός στόχος για φέτος είναι η παραμονή και η αλήθεια είναι πως υπάρχει ο κατάλληλος προπονητής για να το πετύχει, αφού ο Πιούλις δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ. Η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, όμως, έχει πάει τα πάντα πίσω με αποτέλεσμα να έχει γίνει μόλις μία μεταγραφή, του Ματ Φίλιπς, ενός καλού εξτρέμ που έχει παραστάσεις και από Πρέμιερ Λιγκ.

Εκείνοι που έφυγαν ήταν οι Ανιτσέμπε, Λίντεγκααρντ και Σεσενιόν με τον τελευταίο να είχε παίξει πέρυσι βασικός περισσότερα από τα μισά ματς. Ήταν από τους ελάχιστους παίκτες που μπορούσαν να κάνουν κάτι απρόβλεπτο στη συγκεκριμένη ομάδα. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Μπεραϊνό, ο οποίος για άλλο ένα καλοκαίρι φλερτάρει με το να πουληθεί. Η Στόουκ ενδιαφέρεται έντονα, όπως και η Κρίσταλ Πάλας, και καλό θα ήταν να δοθεί αυτή τη φορά γιατί πέρυσι ήταν εμφανές πως δεν έχει διάθεση και περίμενε τη μεταγραφή με αποτέλεσμα να είναι μετριότατος. Θα χρειαστούν τουλάχιστον τρεις προσθήκες για να μεγαλώσει το ρόστερ και κυρίως για να βρεθούν παίκτες που να σκοράρουν. Πέρυσι, άλλωστε, έβαλε τα λιγότερα γκολ στο πρωτάθλημα μετά την Άστον Βίλα.

Τι περιμένουμε να δούμε: Θέαμα οι ομάδες του Πιούλις δεν παρουσιάζουν ποτέ και σπάνια έχουν παίκτες που να ξεσηκώσουν την κερκίδα. Αν υπάρχει κάτι που αξίζει να τσεκάρουμε είναι ο Ροντόν, ο οποίος στη δεύτερη χρονιά του στην Αγγλία θα είναι ακόμα καλύτερος. Σε περίπτωση που πάρει καμιά ευκαιρία ο 17χρονος Λέκο αρκετά μάτια θα πέσουν πάνω του, καθώς θεωρείται ιδιαίτερα ταλαντούχος.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Έναν φορ διαφορετικού τύπου από Ροντόν και Λάμπερτ, ειδικά αν φύγει ο Μπεραϊνό, έναν εξτρέμ ακόμα, σίγουρα έναν επιτελικό μέσο και ένα δεξί μπακ. Αν μείνουν λεφτά καλό θα ήταν να αποκτηθεί και αριστερό μπακ.

Γουέστ Χαμ

Νέο γήπεδο, νέα όνειρα για τους Λονδρέζους, οι οποίοι θα έχουν και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μέσα στη χρονιά σε περίπτωση που καταφέρουν αυτή τη φορά να περάσουν το εμπόδιο της Άστρα (σ.σ. πέρυσι αποκλείστηκαν από την ίδια ομάδα). Το ρόστερ της μπορεί να αντέξει δύο διοργανώσεις. Είναι από τα πιο γεμάτα και ισορροπημένα στην Πρέμιερ Λιγκ και γι' αυτό πέρυσι η Χαμ κυνήγησε μέχρι και την τετράδα. Ο Σλάβεν Μπίλιτς αποδείχτηκε πολύ καλός και ήταν αυτό που έλειπε για να γίνει το παραπάνω βήμα μαζί με τον Παγιέτ. Το πιο ευχάριστο νέο ήταν ότι ο Γάλλος έμεινε και θα πλαισιωθεί με κάποιους πολύ καλούς παίκτες ακόμη.

Μόνο έναν καλό παίκτη έχασε, τον Τόμκινς, και γι' αυτό ίσως θα έπρεπε να αποκτηθεί ένας ακόμη στόπερ. Όσο για τις μεταγραφές της, ήταν εξαιρετικές. Κράτησε τον Λανσίνι, πήρε Τορέ, Φεγκουλί, Νόρντβαϊτ, Μαζουακού, Καλέρι και τον Αγιού. Ο τελευταίος θα μπορούσε να είναι εναλλακτική λύση ακόμα και σε μεγάλη ομάδα (πχ Λίβερπουλ, Τσέλσι, Άρσεναλ), ενώ και οι Φεγκουλί και Νόρντβαϊτ μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Οι Λονδρέζοι θα παλέψουν μέχρι τέλους για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο και είναι η μοναδική ομάδα πλην της Έβερτον, που θα μπορούσε να σπάσει το big six (Σίτι, Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Άρσεναλ, Λίβερπουλ, Τότεναμ).

Τι πρέπει να περιμένουμε: Να κοντράρει στα ίσα ακόμα και τους μεγάλους και να μην αποτελεί έκπληξη αν βάλει κάποιον από εκείνους από κάτω. Φυσικά τον Παγιέτ να κάνει ξανά μαγικά και να έχει ως πολύ καλά στηρίγματα τους Αγιού, Λανσίνι και Φεγκουλί.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Ένα δεξί μπακ για να μη χαραμίζεται εκεί ο Αντόνιο και έναν στόπερ. Καλό θα ήταν να πουληθεί τελικά ο Σακό και να αποκτηθεί ένας επιθετικός, ο οποίος θα κάνει τη διαφορά δεδομένου ότι ο Κάρολ στα μισά ματς θα είναι ξανά τραυματίας.

Γουότφορντ

Μπορεί ο Κίκε Φλόρες να έκανε πολύ καλή δουλειά πέρυσι, αλλά οι διοικούντες είχαν άλλη άποψη και μεγαλύτερους στόχους. Έτσι τον έδιωξαν και πήραν τον Βάλτερ Ματσάρι, έναν επίσης καταξιωμένο τεχνικό. Η φιλοσοφία του, όμως, είναι εντελώς διαφορετική και αναμένεται να δούμε το αγαπημένο του 3-5-2. το οποίο έπαιζε και στη Νάπολι, στην οποία είχε έναν παίκτη πίσω από τους δύο φορ (τον Χάμσικ). Στη Γουότφορντ αυτός θα είναι πιθανότατα ο Καπού με τους Ντίνι και Ιγκάλο να παραμένουν στο ρόστερ παρά τα όσα ακούστηκαν και να είναι οι... καλύτερες μεταγραφές. Πέρυσι εντυπωσίασαν ως δίδυμο και το ίδιο θα προσπαθήσουν να κάνουν και φέτος.

Ο Σούνιγκα είναι παίκτης που μπορεί να καλύψει την πλευρά και η μεταγραφή του θα βοηθήσει, όπως και εκείνη του Τζα Τζετζέ, ενώ ο Καμπασελέ ήρθε για να βγαίνουν τα κουκιά στα στόπερ, τα οποία θα είναι τρία. Ο Ντουκουρέ επιστρέφει από τον δανεισμό του και δεν αποκλείεται να ανεβάσει όλη τη μεσαία γραμμή με την παρουσία του, ενώ καλή είναι και η μεταγραφή του Σαξές. Ταλαντούχος και ο Σινκλέρ, αλλά έχει δρόμο ακόμα. Στα θετικά ότι δεν έφυγε κανένας που να ήταν πολύτιμος πέρυσι, αφού ακόμα και ο Χουράδο δεν προσέφερε τα αναμενόμενα. Να σημειωθεί πως δεν αποκλείεται να δούμε βασικό τον Χολέμπας. Τέλος, στόχος θα είναι και πάλι η σωτηρία, η οποία λογικά θα έρθει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Τι περιμένουμε να δούμε: Πάνω απ' όλα το δίδυμο των Ντίνι-Ιγκάλο και το πώς θα λειτουργήσει το 3-5-2 του Ματσάρι (σ.σ. εναλλακτικό του πλάνο το 4-3-3). Αν ο 20χρονος Σαξές προσαρμοστεί εύκολα, θα είναι ενδιαφέρον να τσεκάρουμε πώς θα τα πάει.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Έχει μία καλοστημένη ομάδα με αρκετές επιλογές. Ωστόσο, καλό θα ήταν να αποκτηθεί ένας ποιοτικός επιτελικός μέσος, ο οποίος θα πατά περισσότερο περιοχή και θα έχει το γκολ.

Έβερτον

Ολικό λίφτινγκ... Νέος ιδιοκτήτης (Φαράντ Μοσίρι), νέος διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος (Στιβ Γουόλς, ο άνθρωπος που έκανε μαγικά στη Λέστερ με τις μεταγραφικές επιλογές του), νέος προπονητής (Ρόναλντ Κούμαν). Η περσινή σεζόν ήταν εφιαλτική, τίποτα δεν πήγε καλά και δύσκολα θα επαναληφθεί. Οι Μέρσεϊσαϊντερς αυτή τη φορά θα είναι στη δεκάδα, θα παλέψουν για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά το πιο πιθανό θα είναι να τερματίσουν λίγο μετά, δηλαδή 8οι-9οι.

Ο Κούμαν είναι δεδομένα ένας καλός προπονητής, το έδειξε και στη Σαουθάμπτον, και μένει να φανεί πώς θα χειριστεί τα 55.000.000 ευρώ που μπήκαν από την πώληση του Στόουνς. Ο τελευταίος όσο ταλαντούχος και να είναι δεν θα λείψει τόσο δεδομένης της κακής χρονιάς που έκανε πέρυσι. Ο Γουίλιαμς αποκτήθηκε για να τον αντικαταστήσει και είναι από τους πιο αξιόπιστους αμυντικούς του πρωταθλήματος. Τον ασταθή  Στεκέλενμπουργκ τον εκτιμά πολύ για κάποιον λόγο ο Κούμαν, το μεγάλο στοίχημα του οποίου θα είναι να σουλουπώσει αμυντικά την Έβερτον. Μεταγραφή που θα προσθέσει βάθος αυτή του Γκουέιγ, ενώ πολλά είναι τα χρήματα που δίνονται για τον Μπολάσι. Θα βοηθήσει αρκετά, αν ολοκληρωθεί η μεταγραφή, αλλά εκεί υπήρχαν ούτως ή άλλως οι Ντεουλουφέου, Μιραλάς και Λένον. Απαραίτητο να μείνει ο Λουκάκου, ενώ χρειάζεται ένας ποιοτικός που να κάνει τη διαφορά και να έχει τρεξίματα, κάτι που λείπει από τον Μπάρι και τον ΜακΚάρθι.

Τι περιμένουμε να δούμε: Την Έβερτον να παίζει πλέον πιο έξυπνα και να είναι πιο κυνική. Επίσης, τον Μιραλάς πολύ καλύτερο από πέρυσι και τον Μπολασί να γίνεται ο... νέος Μανέ του Κούμαν. Ρίξτε και μία ματιά στον νεαρό Τομ Ντέιβις.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Έναν μέσο ακόμα (σ.σ. το πρόβλημα σε αυτή τη θέση είναι η ποιότητα, όχι η ποσότητα αφού Γκίμπσον και Μπέσιτς είναι κάτω του μετρίου) και μία πιο δοκιμασμένη λύση για αντικαταστάτη του Λουκάκου.

Κρίσταλ Πάλας

Θα της γίνει μάθημα το περσινό πάθημα; Τη σεζόν που μας πέρασε ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά στο δεύτερο μισό την πήρε η κάτω βόλτα και έκανε μόλις δύο νίκες μετά τη Boxing Day! Ένας από τους λόγους ήταν ότι ο Πάρντιου δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο να μην έχουν σκαμπανεβάσματα οι ομάδες του πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ένας ακόμη ήταν ότι η Πάλας δυσκολευόταν πολύ να βρει δίχτυα, κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός πως πρώτος της σκόρερ ήταν ο Νταν, ένας κεντρικός αμυντικός. Φέτος οι Λονδρέζοι φαίνεται πως θα παλέψουν για μία θέση στη μέση της βαθμολογίας και λογικά θα είναι κοντά στη δεκάδα. Πολύ δύσκολα θα μπουν, όμως, σε αυτή εκτός και αν οι τελευταίες τους μεταγραφές είναι εντυπωσιακές.

Μανταντά, Τόμκινς και Τάουνσεντ είναι οι τρεις προσθήκες που έχουν κάνει έως τώρα. Όλες τους πολύ καλές για το συγκεκριμένο επίπεδο. Άπαντες αναμένεται να πάρουν φανέλα βασικού και το ενδιαφέρον στρέφεται πλέον στον φορ που θα αποκτηθεί. Έγινε προσπάθεια για Μπεντέκε και Μπατσουαγί, αλλά το κενό ακόμα δεν έχει κλείσει. Ο επιθετικός θα πρέπει να κάνει τη διαφορά και κυρίως να έχει το εύκολο γκολ. Τέλος, μεγάλη θα είναι η απώλεια του Μπολασί, ο οποίος πιθανότατα θα δοθεί στην Έβερτον. Το θετικό είναι πως τα χρήματα που θα μπουν στα ταμεία του συλλόγου είναιυπερβολικά (25.000.000 λίρες) και με αυτά η Πάλας μπορεί να κινηθεί για άλλον έναν εξτρέμ.

Τι περιμένουμε να δούμε: Πέραν των ξεσπασμάτων του Πάρντιου; Ποιος θα είναι ο φορ, αν ο Τάουνσεντ θα μπορέσει πρακτικά να καλύψει το κενό του Μπολασί και... τον Τόμκινς. Είναι η ευκαιρία του να κάνει μία γεμάτη σεζόν και να εντυπωσιάσει έχοντας δίπλα του έναν καλό αμυντικό όπως ο Νταν.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Πάνω απ' όλα φορ και σε δευτερευόντως έναν εξτρέμ κι έναν μέσο.

Λέστερ

Τα θαύματα συμβαίνουν μία φορά... Αυτό που κατάφερε πέρυσι η Λέστερ θα μείνει στην ιστορία, αλλά φέτος θα επιστρέψει στην πραγματικότητα. Θα είναι πάρα πολύ δύσκολο όχι το να επαναλάβει το περσινό, αλλά ακόμη και να βγει στην Ευρώπη. Λογικά θα μπει στην πρώτη δεκάδα χωρίς αυτό να είναι εύκολο, αφού εκτός των άλλων άπαντες θα την περιμένουν φέτος, ενώ εκείνη θα έχει και το Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο έως τώρα για τις «αλεπούδες».

Από εκεί και πέρα, όπως φάνηκε και στο Κομιούνιτι Σιλντ η Λέστερ θα είναι ανταγωνιστική και περίπου ίδια... Δεν έχασε παίκτες με εξαίρεση τον Καντέ, στη θέση του οποίου αποκτήθηκε ο Μεντί. Τσίλερ, Καπούστκα και Ερνάντεθ είναι κινήσεις για να μεγαλώσει και το ρόστερ της ομάδας, η οποία πέρυσι έπαιζε με σχεδόν την ίδια ενδεκάδα από τα μέσα της χρονιάς και μετά, ενώ εκείνος που ενδέχεται να πάρει φανέλα βασικού είναι ο Μούσα. Αποτελεί τη μεταγραφή-ρεκόρ για τον σύλλογο και έδειξε πολύ καλά στοιχεία και στα φιλικά. Τέλος, ο Βάρντι επέλεξε να μείνει ρίχνοντας... άκυρο στην Άρσεναλ και ο Κλαούντιο Ρανιέρι ευελπιστεί να κάνει το ίδιο και ο Μαχρέζ. Αν μείνει ο Αλγερινός, τότε η Λέστερ θα είναι και πάλι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τον καθένα και θα πάρει κάποια μεγάλα αποτελέσματα.

Τι περιμένουμε να δούμε: Σχεδόν τα πάντα... Από το πώς θα διαχειριστεί Τσάμπιονς Λιγκ και Πρέμιερ Λιγκ μαζί μέχρι το πώς θα είναι φέτος οι Βάρντι και Μαχρέζ που πέρυσι έκαναν τη χρονιά της καριέρας τους. Όσο για τους νέους, τα περισσότερα βλέμματα θα πέσουν στον Μούσα, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται ο Μεντί για να διαπιστώσουμε αν αποκτήθηκε ο νέος Καντέ. Επίσης, ρίξτε μία ματιά στον νεαρό Τσίλγουελ, όταν θα παίζει.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Δεν χρειάζεται κάτι, εκτός κι αν κάνει μία ακόμα προσθήκη στον χώρο του κέντρου ως εναλλακτική για να μεγαλώσει το ρόστερ της.

Λίβερπουλ

Χειρότερη από πέρυσι δεν γίνεται να είναι. Δεν θα έχει Ευρώπη, ο Γιούργκεν Κλοπ έκανε την προετοιμασία και τον σχεδιασμό, γνωρίζει πλέον τα... κατατόπια στο Νησί και θα προσπαθήσει να οδηγήσει τους «κόκκινους» στην τετράδα. Πιο πάνω από την τέταρτη θέση δύσκολα θα τους δούμε, αλλά ακόμη και για το Τσάμπιονς Λιγκ οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους. Χρήματα για παίκτες από το πάνω ράφι δεν δόθηκαν ξανά με τη Λίβερπουλ με τη Λίβερπουλ να παραμένει πιστή στο πλάνο των τελευταίων ετών, το οποίο δεν έχει βγει.

Πολλές προσδοκίες υπάρχουν από τον Μανέ. Έχει στοιχεία που έλειπαν από τους Μέρσεϊσαϊντερς με πρώτο τη διεισδυτικότητα και το παιχνίδι στα πλάγια. Εξτρέμ δεν υπήρχε έως τώρα για να δίνει πλάτος στο γήπεδο. Ο Μάτιπ είναι ένας σοβαρός αμυντικός και μένει να φανεί πώς θα δέσει με τον Λόβρεν. Άγνωστο ποιο θα είναι τελικά το μέλλον του Σακό, ενώ ο Κάριους αποτελεί βήμα προόδου. Το αρνητικό είναι ότι τραυματίστηκε και στην αρχή της σεζόν θα παίξει πάλι ο Μινιολέ. Στοίχημα ο Στάριτζ λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών του. Αν είναι υγιής, όλα αλλάζουν επιθετικά. Να σημειωθεί ότι και ο Οριγκί θα είναι πιο έτοιμος, κάτι που φάνηκε από τα μισά της περσινής σεζόν. Τέλος, ενδιαφέρουσα η κίνηση με Βαϊνάλντουμ. Πολύ καλός παίκτης, εξελίξιμος, αλλά ερωτηματικό το πώς θα χωρέσει από τη στιγμή που υπάρχει και ο Φιρμίνο.

Τι περιμένουμε να δούμε: Τους παίκτες του Κλοπ να κάνουν αυτά που ήθελε ο Γερμανός δεν μπορούσαν πέρυσι λόγω διαφορετικής προετοιμασίας, δηλαδή να πιέζουν ασφυκτικά, να κλέβουν μπάλες και να βγάζουν γρήγορες αντεπιθέσεις.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Οπωσδήποτε έναν αριστερό μπακ... Η τρύπα με τον Μορένο είναι μεγάλη και δεν γίνεται να στηριχτεί στον Ισπανό ξανά η Λίβερπουλ. Καλό θα ήταν να αποκτηθεί άλλος ένας μέσος.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ολοκαίνουρια... Επανεκκίνηση έκανε η Γιουνάιτεντ με τον Ζοσέ Μουρίνιο να τη χτίζει από την αρχή ξοδεύοντας, όπως και σε κάθε ομάδα του, υπέρογκα ποσά για μεταγραφές και συμβόλαια. Η παρουσία του Πορτογάλου τεχνικού και όσα ακολούθησαν δείχνουν ξεκάθαρα πως οι «κόκκινοι διάβολοι» θα έχουν φέτος πρωταγωνιστικό ρόλο και στόχο την επιστροφή στην κορυφή. Είναι το ένα από τα δύο μεγάλα φαβορί αν και τα τελευταία χρόνια όποιος κατακτά το Κομιούνιτι Σιλντ δεν παίρνει το πρωτάθλημα (σ.σ. τελευταία φορά το έκανε η Γιουνάιτεντ το 2011). Τα προβλήματα που υπήρχαν στο ρόστερ ήταν πολλά και σχεδόν όλα τα κενά έκλεισαν.

Ο Μουρίνιο πήγε κλασικά σε δοκιμασμένες λύσεις. Ήθελε έναν σκόρερ γιατί έβλεπε πως η Γιουνάιτεντ αγκομαχά να βάλει γκολ και πήρε τον Ιμπραΐμοβιτς. Ήθελε δημιουργό, στόπερ και μέσο, ψώνισε ξανά από το πάνω ράφι με τους Μχιταριάν, Μπεγί και Πογκμπά. Θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να δέσουν όλοι τους, αλλά τα υλικά για την επιτυχία υπάρχουν. Το μόνο του πρόβλημα είναι πώς θα χωρέσει μαζί Μχιταριάν και Ρούνεϊ. Θα είναι λάθος, πάντως, να πάει δεξιά ο Αρμένιος (σ.σ. παίζει πολύ καλύτερα πίσω από τον φορ) για να βρεθεί χώρος για τον Άγγλο, ο οποίος είναι συνεχώς σε πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια. Τέλος, μένει να φανεί αν άπαντες και κυρίως ο Πογκμπά μπορούν να διαχειριστούν την πίεση που θα υπάρχει. Ο Γάλλος, πάντως, αποδεδειγμένα θα δυσκολευτεί στο 4-2-3-1 αν δεν έχει ελευθερίες και πρέπει να μένει δίπλα στον δεύτερο μέσο (Κάρικ ή Σναϊντερλίν).

Τι περιμένουμε να δούμε: Από τον Μουρίνιο με τα γνωστά mind games του, έως τους Ζλάταν και Πογκμπά. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει το πώς θα προσαρμοστεί ο τελευταίος.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Τι άλλο; Τόσα χρήματα δόθηκαν για μεταγραφές... Κινήθηκε καλύτερα από κάθε ομάδα, πήγε σε top class επιλογές και δημιουργήθηκε μετά από χρόνια ένα ισορροπημένο ρόστερ.

Μάντσεστερ Σίτι

Άργησαν αρκετά οι Άραβες, αλλά πήραν τελικά μετά από χρόνια προπονητή ανάλογο των φιλοδοξιών που έχουν. Η Σίτι αναμένεται να αποκτήσει ξεκάθαρη ταυτότητα πλέον και θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα προσαρμόσει τη φιλοσοφία του ο Πεπ Γκουαρντιόλα ώστε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της Πρέμιερ Λιγκ. Ο στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από το πρωτάθλημα και είναι πολύ πιθανό να κοντραριστεί μέχρι τέλους με τη συμπολίτισσά της Γιουνάιτεντ. Η μετάβαση στο ποδόσφαιρο του Γκουαρντιόλα για κάποιους ίσως δεν είναι εύκολη, όπως ο Χαρτ και η πλειοψηφία των αμυντικών του.

Παρεμπιπτόντως, θα είναι πολύ σημαντικό να παραμείνει υγιής ο Κομπανί, αλλά αυτό μοιάζει δύσκολο. Έτσι οι Οταμέντι, Μανγκαλά και Στόουνς θα πρέπει να είναι πιο σοβαροί από πέρυσι. Ο τελευταίος ειδικά έχει όλα τα προσόντα για να γίνει εξαιρετικός στόπερ, αλλά θα πρέπει να δουλέψει ώστε να αποφύγει εμφανίσεις όπως αυτές που έκανε πέρυσι. Σανέ και Ζίντσενκο είναι επίσης προσθήκες κυρίως για το μέλλον και η μοναδικά πραγματικά τοπ επιπέδου για να κάνει άμεσα τη διαφορά είναι εκείνη του Γκιουντογάν. Πρόκειται για τον μέσο που χρειαζόταν ακριβώς η Σίτι. Θα δώσει κάποιες βοήθειες, αλλά δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά ο Νολίτο. Συνολικά, όμως, το ρόστερ είναι γεμάτο.

Τι περιμένουμε να δούμε: Να παίζει ίσως και το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στο πρωτάθλημα. Από εκεί και πέρα τον Σανέ, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος και αυτό θα φανεί, αν προσαρμοστεί γρήγορα.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Ο Αγκουέρο τραυματίζεται συχνά, οπότε χρειάζεται κάποιος που να μπορεί να καλύψει το κενό του επάξια, κάτι που δεν κατάφερε ποτέ ο Μπονί, ο οποίος αναμένεται να πουληθεί. Δεν είναι βέβαιο πως μπορεί ο Νολίτο να είναι αποτελεσματικός στην κορυφή.

Μίντλεσμπρο

Επέστρεψε για να μείνει... Στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από οκτώ χρόνια βρίσκεται η Μπόρο, η οποία είναι σαφώς σε πολύ καλύτερη μοίρα από τις άλλες δύο ομάδες που ανέβηκαν και οι πιθανότητες παραμονής της είναι αρκετές. Δεν είναι μόνο μεγαλύτερο μέγεθος από Χαλ και Μπέρνλι, έχει και πολύ περισσότερα χρήματα. Βελτιώθηκε σε όλες τις γραμμές κάνοντας και κάποιες προσθήκες που θα προκαλέσουν αίσθηση, όπως οι Βαλντές, Μπαραγάν και Νεγρέδο. Όλοι τους είναι μεταγραφές από το πάνω ράφι.

Το ίδιο ισχύει και για τον Μάρτεν ντε Ρουν, ο οποίος θα κάνει τη διαφορά στον χώρο του κέντρου. Έμεινε ο Γκαστόν Ραμίρες, ο οποίος έχει σκαμπανεβάσματα αλλά είναι ποιοτικός, ενώ στοίχημα είναι ο Φίσερ. Πρόκειται για μεγάλο ταλέντο, αλλά στα 22 του δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί αμέσως στις απαιτήσεις της Πρέμιερ Λιγκ. Από εκεί και πέρα, η Μπόρο είναι γεμάτη μπροστά, αλλά θα χρειαζόταν ίσως ένας ακόμη στόπερ. Το δίδυμο Αγιάλα-Γκίμπσον ήταν πέρυσι το καλύτερο της Τσάμπιονσιπ, αλλά ο Ισπανός ταλαιπωρείται από μικροτραυματισμό, ενώ ο Εσπινόσα, ο οποίος αποκτήθηκε, προέρχεται από μεγάλο διάστημα αποχής. Να σημειωθεί ότι στο ρόστερ υπάρχει και ο Κωνσταντόπουλος. Πέρυσι έλαμψε, αλλά φέτος ξεκινά ως τρίτος τερματοφύλακας, αφού εκτός του Βαλντές αποκτήθηκε και ο Γκούζαν, ένας μετριότατος κίπερ, ο οποίος ήταν πέρυσι στην Άστον Βίλα, τη χειρότερη αμυντικά ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ.

Τι περιμένουμε να δούμε: Θα ήταν ωραίο να πάρει κάποια στιγμή μία ευκαιρία στην Πρέμιερ Λιγκ ο Κωνσταντόπουλος και ως επιβράβευση για την περσινή του χρονιά. Από εκεί και πέρα, τον Καράνκα σε τέτοιο επίπεδο, ο οποίος τον Μάρτιο είχε ένα απίστευτο ξέσπασμα προς τους παίκτες του και λίγο έλειψε να φύγει, και τους Ντε Ρουν και Φίσερ.

Τι πρέπει να αποκτήσει ακόμα: Έκανε τόσες μεταγραφές που το ρόστερ έχει γεμίσει. Με άλλον έναν στόπερ μοιάζει να είναι πλήρης.

Μπέρνλι

Έπεσε προ διετίας και επέστρεψε αμέσως κατακτώντας και το πρωτάθλημα μάλιστα στην Τσάμπιονσιπ. Ωστόσο, τα νέα έκτοτε δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστα, αφού πρακτικά ο Σον Ντιν βλέπει τη διοίκηση να μην του δίνει τα χρήματα που θα ήθελε για μεταγραφές και το ρόστερ να είναι ιδιαίτερα φτωχό. Η Μπέρνλι έχει κινηθεί σε ρηχά νερά με μοναδική πραγματικά καλή κίνηση την προσθήκη του διεθνή Ισλανδού Γκούντμουντσον. Σχετικά γνωστός και ο Φλάναγκαν, ο οποίος αποκτήθηκε με τη μορφή δανεισμού από τη Λίβερπουλ, ενώ οι άλλες δύο προσθήκες δεν είναι ενδεκαδάτες.

Οι τρύπες είναι εμφανείς με πρώτη αυτή στον χώρο του κέντρου, αφού αποχώρησε ο Μπάρτον. Ο Νταφ κρέμασε τα παπούτσια του έγινε μέλος του τεχνικού επιτελείου και επομένως πρέπει να αποκτηθεί και στόπερ. Επιπλέον, το πρόβλημα δεν είναι τόσο ποσοτικό όσο ποιοτικό, αφού στην Πρέμιερ Λιγκ τα δεδομένα είναι διαφορετικά και οι απαιτήσεις πολύ μεγαλύτερες. Γκρέι και Βόουκς είναι ένα δυναμικό δίδυμο μπροστά, ενώ ο Μπόιντ είναι σταθερή αξία. Τέλος, απαγορευτικό κρίνεται το να πουληθεί ο Μάικλ Κιν (τον θέλει η Λέστερ) ώστε να μη δημιουργηθούν περισσότερα κενά. Όσο για τον στόχο; Φυσικά η παραμονή, η οποία δύσκολα θα έρθει, αν δεν γίνουν μεταγραφές εντός των επόμενων ημερών.

Τι περιμένουμε να δούμε: Τον Γκρέι, τον πρώτο σκόρερ και καλύτερο παίκτη της Τσάμπιονσιπ για τη χρονιά που μας πέρασε. Έβαλε 23 γκολ σε 41 ματς και στα 25 του δείχνει έτοιμος για το βήμα στην Πρέμιερ Λιγκ.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Στόπερ και μέσος για αρχή... Ένας δημιουργός, επίσης, θα ήταν καλή επιλογή.

Μπόρνμουθ

Πέρυσι κατάφερε να σωθεί κόντρα στις αρχικές προβλέψεις των περισσότερων και φέτος θα επιδιώξει να κάνει ξανά το ίδιο χωρίς να είναι εύκολο. Ο Έντιν Χόουι έχει αποδείξει πως είναι αρκετά καλός προπονητής και γι' αυτό αναμένεται να παρουσιάσει και πάλι ένα ανταγωνιστικό σύνολο. Καλό θα ήταν να είναι και λίγο πιο συμπαγές από πέρυσι και να παίζει, όταν χρειαστεί, με σκοπιμότητα, καθώς τη χρονιά που μας πέρασε είχε τη δεύτερη χειρότερη άμυνα στην κατηγορία πίσω από την ουραγό Άστον Βίλα (σ.σ. ίδιο αριθμό τερμάτων δέχτηκε και η Νόριτς, που επίσης έπεσε). Το ανησυχητικό, πάντως, είναι πως δεν έχει γίνει μεταγραφή στόπερ, ενώ έφυγε o μέχρι πρότινος αρχηγός της ομάδας, Τόμι Έλφικ.

Από εκεί και πέρα, η Μπόρνμουθ γέμισε μεσοεπιθετικά. Ο Άιμπ είναι ταλαντούχος, ταχύς, διεισδυτικός και θα δώσει αρκετά πράγματα αν καταφέρει να έχει και σταθερότητα στο παιχνίδι του. Τέτοιου στυλ ήταν και οι υπόλοιπες προσθήκες, δηλαδή με πολύ νεαρούς ποδοσφαιριστές (σ.σ. κανένας δεν είναι άνω των 22 ετών). Ο Μουσέ έδειξε πολύ καλά δείγματα γραφής στη Λι Χαβρ, μία ομάδα που βγάζει συνεχώς ταλέντα (Παγιέτ, Μαχρέζ μεταξύ άλλων), ενώ παίκτης που θα απασχολήσει σε 2-3 χρόνια είναι ο Λιούις Κουκ. Στα συν ότι ο Γουίλσον θα είναι υγιής φέτος, όπως και ο Μινγκς. Πολύ σημαντική η απώλεια του Ρίτσι και καλό θα ήταν να αποκτηθεί ένας ακόμη μέσος.

Τι περιμένουμε να δούμε: Τον Άιμπ τον ξέρουμε και σε τέτοιου στυλ ομάδα δεν αποκλείεται να αποδειχτεί πολύ χρήσιμος. Έτσι τα βλέμματα στρέφονται σε Λιούις Κουκ και Μούσα, ενώ με ενδιαφέρον περιμένουμε και τον Γουίλσον που είχε κάνει καλά ματς μέχρι να τραυματιστεί σοβαρά.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Σίγουρα έναν κεντρικό αμυντικό και το ιδανικό θα ήταν να μην είναι και αυτός νεαρός, αφού χρειάζονται και έμπειροι.

Σάντερλαντ

Ήταν η ομάδα που πλήρωσε την ηχηρή αποτυχία της Αγγλίας στο Euro, αφού βρέθηκε ξαφνικά να ψάχνει για προπονητή. Ο Άλαρνταϊς έγινε ομοσπονδιακός τεχνικός αντικαθιστώντας τον Χόντσον και οι «μαυρόγατες» πήγαν σε έναν άλλον έμπειρο και δοκιμασμένο κόουτς τον Μόγιες. Δεν ρίσκαραν και ορθά έψαξαν για μία σφαλή επιλογή. Ο 50χρονος μπορεί να μην κάνει για τη Γιουνάιτεντ ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα θέλει να πρωταγωνιστήσει, όμως, από εκεί και πέρα θα δώσει τη σταθερότητα που χρειάζεται. Έτσι η φετινή σεζόν αναμένεται να είναι πιο ήρεμη και η σωτηρία να έρθει πιο νωρίς.

Όσον αφορά το ρόστερ, έγινε ολικό ξεσκαρτάρισμα. Μπράουν, Μπάκλεϊ, Γκρέιαμ, Ρομπέρζ, Βερχίνι είχαν δείξει αποδεδειγμένα πως δεν έχουν να προσφέρουν κάτι και αποχώρησαν, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους Φλέστερ και Τζακερίνι. Ο τελευταίος δεν έπιασε ποτέ και γι' αυτό πουλήθηκε στη Νάπολι έστω κι αν είχε κάνει πολύ καλό Euro. Αποκτήθηκαν οι Τζιλομποτζί και ΜακΝάιρ για το κέντρο της άμυνας, το οποίο είχε μεγάλα προβλήματα τα τελευταία χρόνια. Αν μείνει ο Κονέ, τον οποίο θέλει η Έβερτον, τότε θα είναι πλήρης στη συγκεκριμένη θέση. Στα πλάγια οι λύσεις είναι περιορισμένες και κυρίως μεσοεπιθετικά. Γίνεται να σώσει πάλι μόνος του τη Σάντερλαντ ο Ντεφόου; Θα χρειαστεί βοήθεια και κάπως θα πρέπει να βρεθούν γκολ και από τους υπόλοιπους.

Τι περιμένουμε να δούμε: Τον Τζιλομποτζί, αφού πέρυσι μείναμε με την απορία. Πόσο κακός μπορεί να ήταν για να μην παίξει σε μία Τσέλσι που παρέπαιαν οι αμυντικοί της; Επίσης, πώς αποκτήθηκε από τους Λονδρέζους, αν τελικά δεν τους έκανε; Και φυσικά την επιστροφή Μόγιες στην Πρέμιερ Λιγκ. Τέλος, τον Γιανουζάι, ο οποίος καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι ένα ταλέντο που χάνεται σιγά-σιγά στην πορεία.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Τουλάχιστον έναν επιθετικό (ίσως και δύο) και έναν εξτρέμ που θα κάνει τη διαφορά.

Σαουθάμπτον

Είναι η ομάδα που πουλάει μέχρι και προπονητές. Μετά τον Ποκετίνο, ο οποίος πήγε το 2014 στην Τότεναμ, έκανε το ίδιο και με τον Κούμαν βάζοντας στα ταμεία της 5.000.000 λίρες από τη... μεταγραφή του στην Έβερτον. Αντικαταστάτης του ο Κλοντ Πιέλ, ο οποίος είδε σημαντικούς παίκτες του να παραχωρούνται, όπως γίνεται κάθε χρόνο στους «Άγιους». Ο ίδιος έχει πολύ καλό όνομα στη Γαλλία, αλλά αυτή είναι η πρώτη του δουλειά εκτός της χώρας του. Γκαστόν Ραμίρες και Χουάνμι δεν θα λείψουν, αλλά Γουανιάμα και Μανέ ήταν κομβικοί για τη Σαουθάμπτον και δεν είναι εύκολο να καλυφθεί το κενό τους.

Έως ώρα είναι τέσσερις οι μεταγραφές που έγιναν από τη Σαουθάμπτον. Ο ΜακΚάρθι προορίζεται για να καλύψει το κενό του Στεκέλενμπουργκ και να έχει ανταγωνισμό ο Φόρστερ, ο Χόιμπιεργκ για να παίξει στο κέντρο αντί του Γουανιάμα (αν και τα χαρακτηριστικά τους είναι διαφορετικά) και ο Ρέντμοντ για τα πλάγια αντί του Μανέ. Δόθηκε και ο Πελέ στην Κίνα και έμειναν οι Λονγκ, Όστιν και Ροντρίγκες, με τον τελευταίο να μην έχει επιστρέψει ουσιαστικά από τον σοβαρό προ διετίας τραυματισμό του. Τέλος, θα παλέψει και φέτος για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος. Παρεμπιπτόντως, θα έχει και υποχρεώσεις για το Γιουρόπα Λιγκ και μένει να φανεί πώς θα αντεπεξέλθει παίζοντας έως τον Δεκέμβρη σταθερά δύο φορές την εβδομάδα.

Τι περιμένουμε να δούμε: Πώς σκέφτεται την ομάδα του ο Πιέλ. Επίσης, να απελευθερωθεί επιτέλους ο Τάντιτς, τον οποίο άφηνε χωρίς λόγο στον πάγκο κάποιες φορές ο Κούμαν, και να είναι καλύτερος ο Κλάσι στη δεύτερη χρονιά του.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Καλό θα ήταν να βρει έναν πιο ποιοτικό του Ρέντμοντ εξτρέμ. Απαιρέτητος ένας ακόμη επιθετικός.

Σουόνσι

Πέρυσι έφτασε κάποια στιγμή να κινδυνέψει, κάτι που ήταν κατόρθωμα με το ρόστερ που είχε. Φέτος δεν αποκλείεται να συμβεί το ίδιο και με δεδομένες τις σημαντικές απώλειες που μετρά, αλλά θα βρει πάλι την άκρη. Πουλήθηκαν οι δύο από τους τρεις καλύτερους παίκτες της, Αγιού και Γουίλιαμς, ενώ παραχωρήθηκαν και οι Παλόσκι, Έντερ και Γκομίς, όλοι δηλαδή οι επιθετικοί που υπήρχαν στους «κύκνους». Κανείς εκ των τριών τελευταίων δεν έκανε τη διαφορά απλώς θα έπρεπε να βρεθούν οι αντικαταστάτες τους.

Οι κινήσεις που έγιναν στη συγκεκριμένη θέση ήταν εξαιρετικές. Γιορέντε και και Μπαστόν ήταν οι δύο νεοαποκτηθένετες. Για τον πρώτο δεν χρειάζονται συστάσεις και καλείται απλώς να αναγεννηθεί και να αποκτήσει ξανά τη σχέση που είχε με τα αντίπαλα δίχτυα πριν λίγα χρόνια. Η Σουόνσι χρειαζόταν οπωσδήποτε σκόρερ και κάτι τέτοιο είναι ο Μπαστόν, o οποίος αποτέλεσε τη μεταγραφή-ρεκόρ του συλλόγου λόγω των 18 γκολ σε 36 ματς με την Εϊμπάρ στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Η μεταγραφή του Φερ ανεβάζει επίπεδο το κέντρο της ομάδας, ενώ ερωτηματικό αποτελεί το πόσο μπορεί να βοηθήσει ο Φαν ντερ Χουρν. Σταθεροί αξία οι Κι, Ράουτλεντζ, Ντάιερ, Κορκ και Μοντέρο, θα είναι ξανά πρώτο βιολί ο Σίγκουρντσον, από τον οποίο θα περνά κάθε σχεδόν επίθεση.

Τι περιμένουμε να δούμε: Πέρα από τον Σίγκουρντσον, ο οποίος κάθε χρόνο κάνει τη διαφορά; Πώς θα καλυφθεί το κενό του μέχρι πρότινος αρχηγού Γουίλιαμς και το πώς θα συνυπάρξουν Γιορέντε και Μπαστόν, οι οποίοι είναι πιθανό να μοιράζονται τον χρόνο και να μην παίζουν συχνά μαζί.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Σίγουρα έναν στόπερ αντί του Γουίλιαμς. Καλό θα ήταν να υπάρχουν και πιο ποιοτικοί παίκτες στα πλάγια της άμυνας.

Στόουκ

Άλλαξε την ταυτότητα της ομάδας, την πήγε ένα κλικ πιο πάνω αλλά κάπου εκεί έπιασε ταβάνι. Ο λόγος για τον Μαρκ Χιουζ με τον οποίο η Στόουκ παίζει πλέον ποδόσφαιρο και όχι ξύλο όπως στο παρελθόν. Χαρακτηριστικό ότι επέλεξε να πάρει τον Άλεν, έναν παίκτη που δεν έχει δύναμη, δεν παίζει σκληρά, αλλά βοηθά πολύ στην κυκλοφορία μπάλας. Πήρε επίσης τον νεαρό Σουίνι και τον Σομπχί, έναν Αιγύπτιο εξτρέμ, ο οποίος θεωρείται ιδιαίτερα ταλαντούχος. Ωστόσο, για άλλη μια χρονιά αναμένεται να κινηθεί στα ίδια, να είναι δηλαδή κοντά στη μέση της βαθμολογίας διεκδικώντας μία θέση στη δεκάδα.

Η Στόουκ είναι μία σταθερή ομάδα και τα τελευταία χρόνια ξέρεις τι να περιμένεις (σ.σ. τερμάτισε ένατη και τις τρεις χρονιές του Χιουζ). Δεν έχασε παίκτες και δύσκολα θα αλλάξει κάτι ακόμα και στην ενδεκάδα, στην οποία πιθανότατα νέο πρόσωπο θα είναι μόνο ο Άλεν. Από εκεί και πέρα, το ρόστερ είναι ισορροπημένο. Αρναούτοβιτς και Σακίρι θα είναι τα κλειδιά μεσοεπιθετικά, ο Ιμπουλά θα δεσπόζει στο κέντρο, ενώ ο Σόουκρος θα είναι ο ηγέτης της άμυνας. Όσο για τον Μπάτλαντ, με αντίστοιχα καλές εμφανίσεις με τις περσινές δεν αποκλείεται να πάρει μεταγραφή. Λίγο πιο παραγωγικοί χρειάζεται να είναι οι Χοσέλου και Μπόγιαν.

Τι περιμένουμε να δούμε: Τον Σομπχί λόγω των συστάσεων που τον συνοδεύουν. Θα χρειαστεί υπομονή, όμως, αφού είναι μόλις 19 ετών. Επίσης, τις εμπνεύσεις του Σακίρι και τα εντυπωσιακά -μερικές φορές- γκολ του Αρναούτοβιτς συνήθως κόντρα στους μεγάλους.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Σε γενικές γραμμές είναι πλήρης, αλλά αν αποφάσιζε πως ήρθε η ώρα για το παραπάνω βήμα, θα μπορούσε να πάρει έναν ποιοτικό επιτελικό μέσο και να παίζουν δίπλα του οι Σακίρι και Αρναούτοβιτς.

Τότεναμ

Μπορεί να κάνει ανάλογα καλή σεζόν με την περσινή; Αυτή είναι η απορία όλων για την Τότεναμ. Οι βαθμοί που πήρε, πάντως, δεν ήταν πολλοί για τα δεδομένα της Πρέμιερ Λιγκ και ίσως χρειαστεί περισσότερους φέτος για να μπει στην τετράδα. Αυτός είναι ο στόχος και δεν αποκλείεται η μάχη να είναι τελικά κόντρα στη μισητή αντίπαλο Άρσεναλ. Διαφορές συγκριτικά με την περσινή σεζόν δεν υπάρχουν πλην μίας αλλά πολύ σημαντικής... Ο λόγος για το Τσάμπιονς Λιγκ, το οποίο αναγκάζει τα «σπιρούνια» να δίνουν δύο ματς την εβδομάδα με ένα ρόστερ όχι ιδιαίτερα μεγάλο.

Με αυτό το σκεπτικό αποκτήθηκαν οι Γιάνσεν και Γουανιάμα, προκειμένου να μπορούν να πάρουν ανάσες οι Κέιν και Ντάιερ, αλλά χρειάζονται κι άλλοι. Επιπλέον, η Τότεναμ με τα τωρινά δεδομένα θα είναι σχεδόν η ίδια ομάδα, αφού έχει επιλέξει να μην κάνει καμία μεταγραφή ενδεκάδας. Σπάνια το βλέπεις αυτό και όσο καλή κι αν ήταν η περσινή χρονιά. Υπάρχουν παίκτες, άλλωστε, που είναι πιθανό να μην επαναλάβουν τις περσινές εξαιρετικές εμφανίσεις τους. Επομένως, θα χρειαζόταν ένας πιο ποιοτικός εξτρέμ ή ένας μέσος. Η εξάρτηση από τους Έρικσεν, Άλι και Κέιν είναι πολύ μεγάλη μεσοεπιθετικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περσινή πολύ καλή σεζόν η Τότεναμ είχε την καλύτερη επίθεση, την καλύτερη άμυνα, αλλά νίκησε μόλις σε 19 ματς, ακριβώς στα μισά δηλαδή.

Τι περιμένουμε να δούμε: Αν ο Ποκετίνο θα καταφέρει να παρουσιάσει ξανά ένα τόσο καλό σύνολο και αν ο Άλι μπορεί να κάνει ανάλογα καλές εμφανίσεις με πέρυσι.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Έναν εξτρέμ, ο οποίος θα έχει το γκολ, για να μένει στον πάγκο ο ασταθής Λαμέλα, όταν δεν είναι καλά. Θα ήταν χρήσιμος και ένας μέσος που θα έκανε περισσότερα πράγματα και κυρίως θα σκόραρε πιο συχνά από τον Ντεμπελέ.

Τσέλσι

Το πώς θα παρουσιαστεί αποτελεί μεγάλο μυστήριο και αυτό έχει να κάνει με την αλλαγή προπονητή. Ο Αντόνιο Κόντε δοκιμάζει την τύχη του εκτός Ιταλίας και αναμένεται να χτίσει μία σκληροτράχηλη ομάδα που θα πηγαίνει για το... μισό μηδέν, κάτι που ταιριάζει στον σύλλογο λόγω Ζοσέ Μουρίνιο. Ο άλλοτε προπονητής της Γιουβέντους έδειξε πως δεν θα αλλάξει την τετράδα στην άμυνα, αλλά από εκεί και πέρα ψάχνεται. Στόχος δεν είναι άλλος από τον τίτλο, αλλά αυτός δεν θα είναι εύκολο να έρθει. Η επιστροφή στην τετράδα σε μία σεζόν που δεν θα υπάρχει και η Ευρώπη θα είναι σαφές βήμα βελτίωσης και είναι πολύ πιθανό να έρθει.

Από εκεί και πέρα, είναι εμφανές πως ο Κόντε δεν έχει τα υλικά που θα ήθελε. Ποιοι θα είναι στην άμυνα; Τέρι, Κέιχιλ και Ιβάνοβιτς έδειξαν ανεπαρκείς πέρυσι και χρειάζεται τουλάχιστον ένας στόπερ κλάσης και πιθανότατα ένας ακόμα φορ, αφού ο Κόστα είναι στην πόρτα της εξόδου. Αρκετά καλός ο Μπατσουαγί, αλλά όχι για να βασιστούν πάνω του οι Λονδρέζοι. Ως δεύτερος μπορεί να δώσει πολλά και να καλύψει και -αν χρειαστεί- το κενό του Ισπανοβραζιλιάνου στα ματς που θα είναι τραυματίας. Πάρα πολύ καλή η μεταγραφή του Καντέ, αφού τέτοιος παίκτης δεν υπήρχε με τον Μάτιτς να παρουσιάζεται συνεχώς και χειρότερος. Ο Γάλλος με τα τρεξίματά του θα βοηθήσει και τον Φάμπρεγκας να ασχοληθεί περισσότερο με το δημιουργικό κομμάτι..

Τι περιμένουμε να δούμε: Τον Αζάρ να επιστρέφει στα στάνταρ του γιατί η περσινή σεζόν ήταν τραγική για εκείνον. Επίσης, τη φιλοσοφία του Κόντε και τον Πέδρο να δικαιώνει όσους τον πίστεψαν και τον πήραν στο Λονδίνο.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Τουλάχιστον έναν αμυντικό και έναν φορ, αν φύγει τελικά ο Κόστα. Αν υπάρχει η σκέψη να πάει δεξιά ο Αθπιλικουέτα, θα έπρεπε να αποκτηθεί και αριστερό μπακ.

Χαλ

Έκανε ό,τι και η Μπέρνλι... Έπεσε προ διετίας και αμέσως ανέβηκε. Δεν αποκλείεται να έχουν και την ίδια τύχη οι δύο ομάδες, δηλαδή να υποβιβαστούν ξανά. Οι «τίγρεις» είναι για πολλούς λόγους το μεγάλο φαβορί. Ο ιδιοκτήτης τους, Ασέμ Αλάμ αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, ο γιος του τσακώθηκε με τον Στιβ Μπρους και ο τελευταίος αποχώρησε. Η ομάδα έμεινε χωρίς προπονητή, δεν έπεισε τον Κρις Κόουλμαν και τελικά θα πορευτεί με τον Μάικ Φίλαν, άλλοτε βοηθό του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Έγιναν συζητήσεις για να πουληθεί η ομάδα, αλλά αυτές δεν προχώρησαν και τα προβλήματα είναι πάρα πολλά.

Για να καταλάβει κανείς πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στη Χαλ, μιλάμε για τη μοναδική ομάδα που δεν έχει κάνει έως τώρα ούτε μία μεταγραφή! Ο Μπρους είχε ζητήσει έξι προσθήκες και έκτοτε μόνο φεύγουν παίκτες με πρώτο τον Ντιαμέ, τον χρυσό σκόρερ του τελικού της Τσάμπιονσιπ. Αποχώρησε και ο Αλούκο, ενώ εκτός με σοβαρούς τραυματισμούς θα είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα οι Ντόουσον, ΜακΓκρέγκορ, Οντουμπατζό και Άλεξ Μπρους. Μέσα σε όλα έχουν εξοργιστεί και οι οπαδοί, οι οποίοι με ανακοίνωσή τους εξήγγειλαν πως θα διαμαρτυρηθούν προσεχώς με πορείες για την όλη κατάσταση. Επομένως, έως τώρα τίποτα δεν πηγαίνει καλά αυτό το καλοκαίρι για τη Χαλ.

Τι περιμένουμε να δούμε: Να γίνονται μαζεμένες μεταγραφές στο τέλος μήπως και σωθεί η κατάσταση. Ίσως τον Γιακούποβιτς (παλιό τερματοφύλακα του Ολυμπιακού Βόλου) να παίζει αρχικά λόγω του τραυματισμού του ΜακΓκρέγκορ και φυσικά τον Σνόντγκρας να επιστρέφει στο πρωτάθλημα που αξίζει να είναι. Ένας παίκτης που αποτελεί πολυτέλεια για κάθε ομάδα της Τσάμπιονσιπ.

Τι πρέπει να πάρει ακόμα: Δεδομένα τουλάχιστον έναν φορ περιοχής και έναν περιφερειακό, έναν εξτρέμ κι έναν μέσο.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΙΡΑΚΗΣ