Η διεθνής τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, με συνέντευξή της στο a-sports.gr, μιλά για τη συγκλονιστική εμπειρία της Εθνικής Γυναικών στη Γαλλία * Δείτε φωτογραφίες και βίντεο από το ματς
Αν το σκεφτείτε, είναι ασύλληπτο… Στο «Roazhon Park» της Ρεν το βράδυ της Παρασκευής 3 Ιουνίου 2016 γράφτηκε ιστορία!
Στο ματς Γαλλία - Ελλάδα για την προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου γυναικών καταμετρήθηκαν 24.835 θεατές! Αριθμός που αποτελεί ρεκόρ προσέλευσης όλων των εποχών στη Γαλλία στο γυναικείο ποδόσφαιρο και οι διεθνείς μας είχαν την… ευλογία να ζήσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία.
Η Εθνική μας απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, που έχει το απόλυτο νικών σε όσα ματς έχει δώσει στα προκριματικά, πάλεψε στα ίσα και ηττήθηκε με 1-0 έπειτα από μια εξαιρετική εμφάνιση με κορυφαία την τερματοφύλακα Ελένη Πελετίδου.
Το a-sports.gr μίλησε με την 36χρονη διεθνή γκολκίπερ του νταμπλούχου ΠΑΟΚ (φέτος φορά για δέκατη συνολικά σεζόν τη φανέλα με το δικέφαλο στο στήθος), η οποία μας περιγράφει τα όσα έζησε και δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ!
Ελένη, πόσα χρόνια παίζεις ποδόσφαιρο;
«Θα σου πω… 22 στα 23 χρόνια!».
Πες μας λίγο τη διαδρομή σου;
«Γεννήθηκα στην Κοζάνη και ξεκίνησα από δύο τοπικές ομάδες, τον Ολυμπιακό Κοζάνης και τον ΠΑΟΚ Κοζάνης, για να μεταγραφώ στο μεγάλο ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης το 2002 και να παίξω αρχικά μέχρι το 2008. Εν συνεχεία σταμάτησα για δύο χρόνια, έπειτα αγωνίστηκα για τρεις περιόδους στη Γλυφάδα, 2011, 2012, 2013, και το 2014 επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ».
Και στην Εθνική;
«Αν και δεν έχω πρόχειρο τον ακριβή αριθμό, οι συμμετοχές μου είναι περισσότερες από 30».
Μεγάλη εμπειρία, λοιπόν, έχεις ζήσει πολλά στα γήπεδα… Άρα αυτά που έγιναν στη Γαλλία, στο γεμάτο γήπεδο με τις 25.000 κόσμου, πώς σου φάνηκαν;
«Τι να σου πω… Εμπειρία μοναδική, φανταστική. Απλά καταπληκτική η ατμόσφαιρα. Ούτε εγώ ούτε καμία από τις συμπαίκτριές μου είχαμε ζήσει ποτέ κάτι ανάλογο. Και όπως μάθαμε στην πορεία, η προσέλευση αυτή αποτελεί ρεκόρ και για Γαλλία, δεν ξανάγινε δηλαδή».
Ωραία αίσθηση…
«Ασφαλώς, αλλά, για να πω την αλήθεια, τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα για μας… Και αυτό γιατί, από την άλλη, υπήρχε μεγάλη λύπη που εμείς δεν έχουμε ανάλογη συμπαράσταση. Εμείς μετά βίας στον τελικό Κυπέλλου μαζέψαμε 500 φιλάθλους και πολλούς λέω. Και μιλάμε για τον ΠΑΟΚ, την καλύτερη ομάδα του γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, με πρωταθλήματα και Κύπελλα».
Ήταν κόλλημα, όμως, αυτό που έβλεπες και άκουγες;
«Σίγουρα… Και δεν θα κρυφτώ… Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύω τον κόσμο, αλλά για πολύ λίγο, γιατί η πίεση των αντιπάλων μας ήταν ασφυκτική και συνεχόμενη σε όλη τη διάρκεια του 90λεπτου. Δεν σου άφηνε περιθώρια η Γαλλία να παρασυρθείς…».
Και να ήθελες, λοιπόν, δεν μπορούσες να σκεφτείς και πολλά…
«Πραγματικά, αλλά αυτό που προκύπτει είναι ένα: Στα 23 χρόνια που παίζω ποδόσφαιρο τόσοι θεατές στο σύνολο όλων των αγώνων που έχω παίξει δεν με είχαν δει, όσοι στο παιχνίδι με τη Γαλλία. Δεν ξανάγινε!».
Πώς ήταν οι φίλαθλοι στις εξέδρες;
«Ο κόσμος ήταν πολύ εκδηλωτικός με την ομάδα της Γαλλίας, αλλά και εμείς κερδίσαμε το χειροκρότημά του και το σεβασμό. Μας επιβράβευσαν για την προσπάθεια και κατά την έξοδό μας από το γήπεδο για να μπούμε στο πούλμαν μάς περίμενε κόσμος, χιλιάδες! Ζητούσαν αυτόγραφα και ήθελαν να βγουν φωτογραφίες μαζί μας».
Μάλιστα, είχατε και ευχάριστες εκπλήξεις…
«Και δεν ήταν οι μόνες. Στις εξέδρες υπήρχαν διάσπαρτες πέντε ελληνικές σημαίες. Στο τέλος του παιχνιδιού, πήραμε μία ελληνική σημαία και κάναμε ένα γύρο περιμετρικά για να χαιρετήσουμε τους θεατές».
Να σε γυρίσω λίγο στο αγωνιστικό κομμάτι. Λόγω της παντοδυναμίας του αντιπάλου, αυτό ήταν το ματς της ποδοσφαιρικής καριέρας σου που είχες την περισσότερη… δουλειά κάτω από τα δοκάρια από οποιοδήποτε άλλο;
«Ναι, ήταν από τα παιχνίδια με την περισσότερη πίεση που έχω δεχθεί ποτέ!».
Παρ' όλα αυτά, τα πήγες περίφημα και ήσουν η MVP της Ελλάδας…
«Συνολικά η Εθνική έκανε σπουδαία εμφάνιση. Όλα τα κορίτσια τα έδωσαν όλα. Υπάρχει, όμως, εξήγηση και για τη δική μου παρουσία, αν θες… Μέσα από αυτά τα παιχνίδια, είσαι συγκεντρωμένη πάρα πολύ και έτσι εκμηδενίζεις τα λάθη. Αυτό, λοιπόν, έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη δυνατή εμφάνιση».
Από κάθε άποψη, λοιπόν, το ματς στη Γαλλία ήταν αξέχαστο…
«Ήταν πρωτόγνωρο για όλες μας. Ούτε τα κορίτσια που έπαιξαν με την Εθνική στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα δεν το ένιωσαν αυτό».
Ποιες ήταν οι κοπέλες που συμμετείχαν στην Εθνική Γυναικών τότε και είναι και τώρα στην ομάδα, θυμάσαι;
«Ναι, φυσικά… Η Δήμητρα Παντελιάδου, η Τασούλα Παπαδοπούλου και η αρχηγός μας και με το ρεκόρ συμμετοχών σε όλες τις εθνικές ομάδας της χώρας μας, η Ναταλία Χατζηγιαννίδου».
Και κλείνοντας, να υποθέσω, λοιπόν, ότι ούτε στους «32» του Τσάμπιονς Λιγκ που έπαιξες με τον ΠΑΟΚ τον περασμένο Οκτώβριο στη Σουηδία, που είναι ανεπτυγμένο πολύ το γυναικείο ποδόσφαιρο, έγινε κάτι ανάλογο με τη Γαλλία ως προς τον κόσμο…
«Ναι. Δεν είχε τόσο κόσμο. Άντε να είχε 3.000-4.000 φιλάθλους στο παιχνίδι στο Έρεμπρο στις εξέδρες. Τέτοιο μεγαλείο όπως στη Γαλλία ποτέ!».
