Editorial
Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μαντάρα παντού! Με μια λέξη: Επικίνδυνη… Αυτή η κυβέρνηση με την ψευδεπίγραφη ετικέτα της «πρώτης φοράς Αριστερά», η οποία αποκολλήθηκε μερικές εβδομάδες αργότερα, αποτελεί ό,τι χειρότερο πέρασε διαχρονικά από τη Μεταπολίτευση και μετά σε αυτό τον τόπο.
Μιλάμε για τη μεγαλύτερη πολιτική «απάτη» ειδικού σκοπού… Φλόμωσαν με ψέματα έναν κουρασμένο και απογοητευμένο κόσμο, ο οποίος από τα δέκα που άκουγε προεκλογικά θα έμενε ευχαριστημένος αν γίνονταν πράξη τα τρία (προς Θεού, μην πάει ο νους σας συνειρμικά σε ό,τι παραπέμπει ο συγκεκριμένος αριθμός σε τέτοιες περιπτώσεις) και δεν έκαναν τίποτα!
Δεν έβαλαν ούτε έναν απατεώνα στη φυλακή, έτσι για τα μάτια του κόσμου και για να δώσουν έστω την αίσθηση της λαϊκής δικαιοσύνης.
Μα μην πάω μακριά. Έχω προσωπικό παράδειγμα. Τις προάλλες, γενικός γραμματέας πρωτοκλασάτου υπουργείου δεν αντέδρασε για τη μη τήρηση μιας δικαστικής απόφασης που καταπατείται, αλλά αναρωτήθηκε γιατί το θύμα «κυνηγά» το θύτη μετά την ηθική δικαίωσή του (άσχετα αν δεν βρίσκει πεδίο εφαρμογής)! Αυτό σας το αναφέρω για να αντιληφθείτε την αρρωστημένη νοοτροπία, την ανοργανωσιά, την ασχετοσύνη και την παντελή έλλειψη γνώσης του διοικείν που επικρατεί γενικώς.
Αλλά τι λέω, τους αδικώ… Έκαναν πράξη δύο δεσμεύσεις τους: Άνοιξαν την ΕΡΤ με σκοπό και στόχο να έχουν ένα φιλικό σε αυτούς κανάλι και φρόντισαν να αποκαταστήσουν (επαναπροσλάβουν) τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Όλα τα άλλα τα άφησαν για την… άλλη ζωή.
Και τι έκαναν; Πέρα από την τραπεζική ανωμαλία, συμφώνησαν με τους εταίρους-δανειστές τα χειρότερα δυνατά μετά τις ψευτομαγκιές της δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης, υπέγραψαν το τριτοτέταρτο μνημόνιο, πετσοκόβουν τα τελευταία απομεινάρια συντάξεων, ισοπεδώνουν το ασφαλιστικό και εξολοθρεύουν τα ελάχιστα ακόμα υγιή Ταμεία.
Ισοπέδωση παντού εν μέσω της επιχειρηματολογίας της διπλής… καραμέλας: Πως όλα όσα τώρα συμβαίνουν γίνονται προς χάριν της εξυγίανσης ώστε να έρθει το τέλος της αμαρτωλής διαπλοκής του χθες και παράλληλα ότι για όλα τα δεινά που βιώνει ο Έλληνας φταίνε οι κυβερνήσεις της προηγούμενης 40ετίας.
Το αξιοπερίεργο, όμως, είναι ότι στις θέσεις-κλειδιά αυτής της κυβέρνησης του πρώην ή δήθεν ΣΥΡΙΖΑ κουμάντο κάνουν ως επί το πλείστον τα τριτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’90!
Βέβαια, οι ασχολούμενοι με το χώρο του Αθλητισμού είχαμε σχετικά γρήγορα την ευκαιρία να… ανακαλύψουμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η επιλογή του Σταύρου Κοντονή ως πολιτικού προϊσταμένου των σπορ είχε προκαλέσει έκπληξη αρχικά, για να ακολουθήσει η απόλυτη απογοήτευση στη συνέχεια…
Όλα για τις εντυπώσεις, πίσω από βαρύγδουπες εξαγγελίες, ένα νόμο που θύμιζε εποχές Στάλιν (ο υφυπουργός να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, επικαλούμενος π.χ. λόγους δημόσιας τάξης) και στο… τσακ ευρωπαϊκό δυστύχημα. Μια μικρογραφία του μεγάλου Grexit ήταν και ο παρ’ ολίγον αποκλεισμός του ποδοσφαίρου από τη ΦΙΦΑ, εξάλλου, αν το σκεφτείτε.
Και όλα αυτά από κάποιον που εμφανίζεται από τους πιο έμπιστους του πρωθυπουργού…
Δες τον Κοντονή να σου πω τι Τσίπρας είσαι, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος για να αντιληφθεί εύκολα το τι συμβαίνει…
Κλείνοντας, βέβαια, και για να ευθυμήσουμε, με αφορμή την ανέκδοτη απόφαση του υφυπουργού Αθλητισμού για τελικό Κυπέλλου Ελλάδας με μαθητές στις 7 Μαΐου, η μεγάλη απορία είναι μία: Ο Κοντονής με τέτοια… αγάπη για τη νεολαία προτιμά και νοσταλγεί άραγε «τα μαθητικά τα χρόνια» της Άννας Βίσση της δεκαετίας του ’80, όπου τους… μαθητές τούς τρώει το στρες και είπε να τους πάει γήπεδο, αδιαφορώντας όμως για το πώς θα συμβεί, ή μήπως θυμήθηκε περισσότερο τα ακούσματα των Πασχάλη και Οlympians στα 60s με το κλασικό «όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο…»; Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα…
