Η ανθρώπινη ζωή δεν γυρίζει πίσω με αναβολές

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Όποιος από τους συμβούλους του Γιάννη Ανδριανού τού έριξε τη «μεγάλη» ιδέα της αναβολής των πρωταθλημάτων τον έσυρε σε μεγάλη γκέλα, αλλά πάνω απ’ όλους ευθύνεται ο ίδιος ο υφυπουργός Αθλητισμού… Μεγάλο παιδί είναι και έμπειρος στον πολιτικό στίβο.

Δεν λέω, βέβαια, αν ο στόχος ήταν να γίνει πρώτο θέμα στα site και γενικότερα ντόρος στα ΜΜΕ η αναβολή, αυτό επετεύχθη.

Είναι, όμως, ανατριχιαστικό στη μνήμη ενός νεκρού να προσπαθούμε με παλαιοκομματικές πρακτικές να εντυπωσιάσουμε. Είναι τραγικό και απαράδεκτο.

Καμία ανθρώπινη ζωή δεν γυρίζει πίσω με αναβολές. Μάλιστα, το ρεπορτάζ λέει και έτσι είναι (άσχετα αν δεν το επιβεβαίωναν από τη ΓΓΑ) ότι ο Ανδριανός συζήτησε το όλο θέμα με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά πριν ανακοινώσει την αναβολή με το πρόσχημα «στη μνήμη του αδικοχαμένου φιλάθλου του Εθνικού Κώστα Κατσούλη».

Ακόμα πιο μελετημένη και οργανωμένη πολιτικά απόφαση, δηλαδή. Ακόμα χειρότερα.

Στην Ελλάδα, ειδικά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα των μικρότερων κατηγοριών είναι καθαρά θέμα τύχης ότι δεν θρηνούμε θύματα τυφλού οπαδισμού κάθε λίγο και λιγάκι. Ένας κάφρος αρκεί. Και έστω έναν τέτοιο διαθέτει κάθε ομάδα, ακόμα και αν έχει όλους και όλους 300 νοματαίους να την υποστηρίζουν.

Από σπόντα και συγκυρίες ο Κατσούλης είναι το δεύτερο θύμα εντός ελληνικών γηπέδων μετά τον επίσης αδικοχαμένο Χαράλαμπο Μπλιώνα ανήμερα του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) το 1986 στο Αλκαζάρ από φωτοβολίδα στην καρωτίδα, γιατί στις εξέδρες κυκλοφορούν διαφόρων μεγεθών ανθρωποειδή με κασκόλ σε διάφορους χρωματικούς συνδυασμούς.

Και όλα αυτά στο βωμό του δόγματος ότι «όποιος δεν είναι μαζί μας και δεν έχει την ίδια άποψη με εμάς είναι εχθρός»!

Μια φασιστική (και όχι απλώς οπαδική) φιλοσοφία, η οποία πολλές φορές ενισχύεται από τις ίδιες τις διοικήσεις των ομάδων για να έχουν από κοντά τους οργανωμένους και να στοχοποιούν εύκολα όποιον θεωρούν αντίπαλο των συμφερόντων τους.

Λοιπόν, επειδή η εποχή μυρίζει και προεκλογική περίοδο, αυτή η αναβολή είναι η πιο άκαιρη και άστοχη κίνηση ψευτοευαισθησίας στα χρονικά του ελληνικού αθλητισμού. Κρίμα!