Ποιος θα πάρει την ευθύνη;

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ως προς την υγειονομική διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού η Ελλάδα τα πάει περίφημα με ελάχιστες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές εν συγκρίσει με την υπόλοιπη Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αν και η οικονομική καταστροφή των μέτρων προστασίας είναι αυτή που θα προκαλέσει μεγαλύτερη «αρρώστια» στον γενικό παραγωγικό πληθυσμό άμεσα…

Μοιραία, απαραίτητα και αναγκαία το «λουκέτο» έπληξε κάθε αθλητική δραστηριότητα και φυσικά -και- το ποδόσφαιρο στη χώρα μας… Αναστολή σε Σούπερ Λίγκα 1, Σούπερ Λίγκα 2, Football League και στις διοργανώσεις της ΕΠΟ (όλα τα ερασιτεχνικά από Γ’ Εθνικής και ποδόσφαιρο γυναικών έως τις ΕΠΣ).

Τώρα, λοιπόν, που ξεκίνησε η κουβέντα της επανεκκίνησης καλό θα είναι να δούμε τα δεδομένα και αφού σημειώσουμε ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού, Λευτέρης Αυγενάκης έχει τοποθετηθεί εκτενώς υπογραμμίζοντας ότι οι διοργανώτριες θα αποφασίσουν και εκείνος ως Πολιτεία θα επικυρώσει - νομιμοποιήσει είτε την οριστική διακοπή είτε τη συνέχιση των πρωταθλημάτων…

Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, όποιος το έχει ξεχάσει από τις 13 Μαρτίου 2020 σταμάτησαν οι προπονήσεις (αναφερόμαστε στις κανονικές ομαδικές) και το χρονοδιάγραμμα που περιγράφεται, αναφέρει άρση της απαγόρευσης αυτής στα μέσα Μαΐου. Κοινώς δύο μήνες μετά!

Σε αυτό το σημείο είναι σκόπιμο να ειπωθεί ότι δύο μήνες οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές δεν σταματούν τις προπονήσεις ούτε σε κανονικές συνθήκες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι χωρίς δείγμα υπερβολής ένας μήνας προετοιμασίας είναι μια μέση και μάλλον μικρή περίοδος ομαλής περιόδου επανάκαμψης σε κάπως ικανοποιητικά επίπεδα αγωνιστικής κατάστασης (τα περί 2-3 εβδομάδων είναι στην πραγματικότητα απλά κοροϊδία).   

Το να ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα -εννοείται χωρίς φιλάθλους στις εξέδρες- δεν είναι μια εύκολη περίπτωση… Και μιλάμε για την Ελλάδα, πάντα, που έδειξε πως η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει προς τα έξω το επίτευγμα της έγκαιρης ενεργοποίησης μέτρων, της μικρής διασποράς του ιού και των ελάχιστων θυμάτων…

Ως εκ τούτου, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο Αυγενάκης… πετάει το μπαλάκι στις διοργανώτριες να αποφασίσουν εκείνες αν θα συνεχίσουν ή όχι τα πρωταθλήματα υπογραμμίζοντας από τη δική του πλευρά θα νομιμοποιήσει την όποια απόφαση τους!

Και ουσιαστικά η απόφαση θα παρθεί από τη Σούπερ Λίγκα 1 και μόνο!  Η μεγάλη κατηγορία θα παρασύρει και τη δεύτερη και την τρίτη επαγγελματική κατηγορία, καθώς είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Δεν γίνεται να συνεχιστεί η SL1 και να μην συμβεί το ίδιο στις άλλες δύο, αλλά και αντιστρόφως αν δεν ολοκληρωθούν αγωνιστικά και λήξουν το πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία, ανάλογο τέλος θα υπάρξει τόσο για την SL2 όσο και για την FL.

Ποιος θα πάρει την ευθύνη είναι το θέμα στην επανέναρξη, εδώ είναι η ουσία. Γιατί και με «κεκλεισμένων των θυρών» οι απολύτως απαραίτητοι των δύο ομάδων είναι στο σύνολο τους 120 (60 για κάθε ΠΑΕ)… Δεν είναι λίγοι… Οι δε ποδοσφαιριστές θα παίζουν με μάσκες ή όχι και θα είναι υποχρεωτικά εσώκλειστοί στις λοιπές εξωγηπεδικές δραστηριότητες τους;

Αλλά αυτά δεν είναι τα μόνα ερωτηματικά… Υπάρχουν σημαντιότερα προβλήματα, που ανακύπτουν: Τι θα συμβεί αν βρεθεί κάποιος ή κάποιοι θετικοί στον κορωνοϊό; Μοιραία δεν θα μπει σε καραντίνα είτε όλη η ομάδα του ασθενή ή ακόμα και εκείνη, η αντίπαλη που αγωνίστηκε στο τελευταίο ματς; Θα ισχύει το 14ήμερο; Μμμ… Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Νέα αναστολή για δύο εβδομάδες στο πρωτάθλημα; Και για τι πρωτάθλημα παρωδία θα μιλάμε;

Επιπρόσθετα ακούσαμε πρόσφατα τον επικεφαλής του ΠΣΑΠ, τον Γιώργο Μπαντή να δηλώνει ραδιοφωνικά ότι οι ποδοσφαιριστές είναι διατεθειμένοι να παίξουν γιατί όλοι πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις… Ωστόσο, αφενός αυτή η άποψη εκφράζει όλους τους συναδέλφους του και αλήθεια αν τυχόν συμβεί κάτι (αφού μιλάμε για ανθρώπινες ζωές), το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών θα δεσμευτεί ότι δεν θα ζητήσει αποζημίωση από κάποια ΠΑΕ -πόσο μάλλον των μικρότερων επαγγελματικών κατηγοριών, που συντριπτικά δεν έχουν μαντήλι να κλάψουν-;

Λοιπόν τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά στο κομμάτι της επανέναρξης στην Ελλάδα (βάλτε ότι πρέπει να βρεθεί λύση με ξενοδοχεία και μετακινήσεις αποστολών), που επειδή τα πήγε εξαιρετικά έως τώρα θέλει να το κρατήσει αυτό το ρεκόρ σε παγκόσμια κλίματα. Κάτι που το ακούμε και το βλέπουμε αυτό καθημερινά ως επιχείρημα μη χαλάρωσης από τις αναφορές Τσιόδρα και Χαρδαλιά…

Όσο για το κομμάτι της οικονομικής απώλειας των ομάδων; Είτε ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα είτε όχι (με απονομή φυσικά τίτλου – εξάλλου στη Σούπερ Λίγκα 1 η κανονική περίοδος ολοκληρώθηκε με μη ανατρέψιμη τη διαφορά του 1ου Ολυμπιακού από το δεύτερο ΠΑΟΚ σε απόσταση 14 βαθμών) η ζημιά είναι πάρα πολύ μεγάλη ήδη. Δύο μήνες στο τίποτα και με τίποτα από εισπράξεις. Δύο μήνες με τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών να τρέχουν και να πρέπει να πληρωθούν έστω κι αν υπάρξουν φυσιολογικά και λογικά… κουρέματα, με ασφάλειες και λοιπά πάγια να μην παύουν να υπάρχουν, γιατί το 800άρικο για 1,5 μήνα δεν έλυσε όλα τα ζητήματα. Όσο δε δεν υπάρχει απόφαση οριστική η καταστροφή μεγαλώνει ανά 24ώρο…

Και δεν είμαστε βέβαιοι πόσο μεγάλη «ανάσα» θα αποτελέσουν τα υπολείμματα των τηλεοπτικών συμβολαίων εν Ελλάδι (εξάλλου το συμβόλαιο μια ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ ισούται με όλη τη Σούπερ Λίγκα 1)…

Έτσι, για το μόνο που είμαστε σίγουροι είναι ότι κάποιος θα πρέπει να πάρει την ευθύνη της επανέναρξης με ό,τι αυτό μπορεί να συνοδευτεί.

Τέλος, αν και είναι σαφές από το πιο πάνω παράδειγμα, είναι φρόνιμο να μην μπαίνουμε σε μη συγκρινόμενα μεγέθη. Τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα (Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία) θα ολοκληρωθούν με όποιο τίμημα γιατί εκεί τα οικονομικά δεδομένα είναι ασύγκριτα και σε επίπεδο τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Και η ΟΥΕΦΑ θέλει τη βιτρίνα της να συνεχίσει μέχρι τέλους, όπως και εκείνη θα ολοκληρώσει ακόμα και τον Σεπτέμβριο τόσο το Τσάμπιονς Λιγκ όσο και το Γιουρόπα Λιγκ.        

Η Ελλάδα διαθέτει ένα δευτερότριτο πρωτάθλημα (με μεγάλη επιείκεια) με τα οικονομικά μεγέθη στήριξης του -πέρα από τα χρήματα των πραγματικών ισχυρών ιδιοκτητών- να είναι αποκαρδιωτικά έως ανύπαρκτα.