«Απεδείχθη ότι οι δικονομικές διαδικασίες δεν εξυπηρετούν οιεσδήποτε σκοπιμότητες», δήλωσε η πρώην περιφερειάρχης Αττικής
Ελεύθερη χωρίς περιοριστικούς όρους αφέθηκε την Πέμπτη (18/7) μετά απολογία της, στην 7η τακτική ανακρίτρια Αθήνας, η απερχόμενη περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, για την υπόθεση της φονικής πλημμύρας στη Μάνδρα Αττικής τον Νοέμβριο του 2017 που στοίχισε τη ζωή σε 25 συνανθρώπους μας.
Η Ρένα Δούρου παράλληλα με την δια ζώσης απολογία της κατέθεσε και υπόμνημα στην ανακρίτρια στο οποίο επιρρίπτει μεταξύ άλλων ευθύνες στον τέως περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρό.
Υυποστήριξε ακόμα ότι οι δυο πραγματογνωμοσύνες, τις οποίες υπογράφουν 8 Ελεγκτές της Δημόσιας Διοίκησης(τη μια) και 3 Μηχανικοί, οι οποίοι ορίσθηκαν από το τεχνικό Επιμελητήριο (τη δεύτερη) δεν επιρρίπτουν καμία ευθύνη στις Υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής ούτε στην ίδια την Περιφερειάρχη. Αναφερόμενη στις πλημμύρες του Νοεμβρίου του 2017 επικαλέστηκε τη σφοδρότητα του φαινομένου, σημειώνοντας ότι σύμφωνα με τους επιστήμονες συμβαίνει μία φορά στα 200 χρόνια.
Ανέφερε επίσης πως «ήταν εκείνη που προσέφυγε πρώτη, το ίδιο βράδυ της τραγωδίας, στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου καταθέτοντας αναφορά με την οποία ζητούσε τη διερεύνηση των αιτίων της καταστροφής, τονίζοντας ότι «πρέπει να μπει τέλος στην κουλτούρα της ατιμωρησίας και της ανευθυνότητας» ενώ επέρριψε ευθύνες στον τέως περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρό. Μάλιστα η ίδια φέρεται να είπε πως κατά τη διάρκεια της θητείας της μπήκαν
Για πρώτη φορά, οι βάσεις σοβαρής αντιπλημμυρικής θωράκισης, τονίζοντας ότι έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται σε εξέλιξη, με ίδιους ή ευρωπαϊκούς πόρους, 163 αντιπλημμυρικά έργα, προϋπολογισμού περίπου μισού δις ευρώ την ώρα που η προηγούμενη Διοίκηση, το 2014, είχε 57 αντιπλημμυρικά έργα, προϋπολογισμού 60 εκατομμυρίων ευρώ.
Μετά την ολοκλήρωση της ανακριτικής διαδικασίας η Ρένα Δούρο δήλωσε:
«Η απλή έκφραση συλλυπητηρίων υπολείπεται της οδύνης για την απώλεια τόσων ζωών. Με την πεποίθηση αυτή, προσήλθα η ίδια στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τη νύχτα της εθνικής τραγωδίας
Προσήλθα διότι πιστεύω ότι ο σεβασμός στη μνήμη των νεκρών και στην οδύνη των οικείων τους, απαιτεί πράξεις και όχι λόγια. Απαιτεί τη διερεύνηση των πραγματικών αιτίων και επιβάλλει να μπει επιτέλους τέλος στην κουλτούρα της ατιμωρησίας.
Την ίδια στιγμή οι δικονομικές διαδικασίες δεν θα πρέπει να εξυπηρετούν οιεσδήποτε σκοπιμότητες. Και εξαρχής, με τη στάση μου έδειξα ότι πράγματι πιστεύω ότι η Δικαιοσύνη δεν τις εξυπηρετεί. Και πράγματι απέδειξε ότι δεν τις εξυπηρετεί.
Παράλληλα όμως εκφράζω την ιδιαίτερη ανησυχία μου για την τύχη όσων ασχολούνται με την Αυτοδιοίκηση γιατί η γενίκευση τέτοιου είδους κατηγορητηρίων θα μπορούσε να καταστήσει οποιονδήποτε από αυτούς, οποτεδήποτε, κατηγορούμενο με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».
