Άλλη μία αποχώρηση από τα Τρίκαλα

Συνεχίζονται οι αποχωρήσεις στον ΑΟΤ.

Και η επί σειρά ετών γραμματέας, Στεφανία Παπαστάθη, αποφάσισε να αποχωρήσει, ευχαριστώντας με μία μακροσκελή ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άπαντες για τη συνεργασία και ιδιαίτερα τον Χρήστο Γιαλιά.

Μάλιστα, εξήρε την προσπάθειά του, σημειώνοντας, όμως, ότι ο στόχος δεν επετεύχθη αφού «τους “δαίμονες” και τα φαντάσματα δεν τα πολεμάς ποτέ με έντιμο τρόπο, παρά μόνο αν γίνεις “ένα” με αυτά. Αυτό όμως δεν θα το έκανε ποτέ!».

Αναλυτικά: «Η ζωή μας είναι γεμάτη κύκλους.. οι φίλοι μας, οι σχέσεις μας, το σχολείο, η δουλεία μας… όλα είναι μικροί ή μεγάλοι κύκλοι στην ζωή…

Όταν λοιπόν ένας κύκλος κλείνει το καταλαβαίνεις, το νιώθεις, όσο και αν δεν θες (κάποιες φορές να το παραδεχτείς).. έτσι λοιπόν για μένα είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ένας κύκλος στη ζωή μου τελείωσε πλέον… το μέσα μου το μαρτυρά και αυτό είναι το πιο σημαντικό!

“Αυτά που είχα να κάνω… και ήταν πολλά… ολοκληρώθηκαν…”

Ο “Α.Ο. ΤΡΙΚΑΛΑ” για μένα είναι οικογένεια, κομμάτι ζωής, είναι σχολείο, είναι πολύτιμο. Όμως έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή που παίρνεις δύσκολες αποφάσεις γιατί έτσι πρέπει. Αποχωρώ με πολλή αγάπη και ευγνωμοσύνη για όλα όσα έμαθα, κατέκτησα, πήρα, κέρδισα. Στην καρδιά μου θα έχουν ξεχωριστή θέση αυτά τα 4 χρόνια όσο ζω και πάντα θα τα τιμώ. Κρατώ μόνο τα καλά στοιχεία, τις όμορφες αναμνήσεις και όλα όσα με έκαναν καλύτερο άνθρωπο.

Αποχωρώ από την τυπική και έμμισθη θέση μου, παραμένω, όπως ήμουν πάντα άλλωστε, φίλαθλος, ένθερμη οπαδός όπου χρειάζεται, μέλος αυτής της μεγάλης οικογένειας, που τα τελευταία χρόνια ήταν τόσο άρτια δομημένη, τόσο αληθινή και τόσο δεμένη, όσο ίσως δεν ήταν ποτέ στα προηγούμενα χρόνια της.

Αυτά τα 4 χρόνια με τις ακούραστες, ατελείωτες ώρες δουλειάς, περάσαμε πολλά και δύσκολα και θέλω να πιστεύω ότι μαζί με τους συνεργάτες μου σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων.
Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Τους 220 περίπου ποδοσφαιριστές (επαγγελματίες και ερασιτέχνες), τους 9 προπονητές, τους συνεργάτες από το αγωνιστικό και τεχνικό team, τους άμεσους συνεργάτες του γραφείου, που για εμένα ήταν και θα παραμείνουν για πάντα δάσκαλοι, φίλοι παντοτινοί, οικογένεια, άνθρωποι που θα έχουν ξεχωριστή θέση πάντα στο μυαλό και την καρδιά μου.

Ευχαριστώ τους αφανείς φίλους που βοήθησαν αμερόληπτα και ουσιαστικά την ομάδα, όπου χρειάστηκε.

Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα και ξεχωριστά, τα παιδιά μου, γιατί έτσι τα θεωρούσα πάντα, τους γονείς και τους προπονητές της ακαδημία του ΑΟ ΤΡΙΚΑΛΑ που τα δύο πρώτα χρόνια με εμπιστεύτηκαν στην ανασύσταση της. Όλοι εμείς μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, με πολύ αγάπη, προσπάθεια, πείσμα, στόχο και υπομονή καταφέραμε να φτιάξουμε και να διατηρήσουμε, τον κορμό των τμημάτων υποδομής που συνεχίζουν και σήμερα με απόλυτη επιτυχία.

Ευχαριστώ τους ΣΑΚΑΦΛΙΑΔΕΣ για το ξεκίνημα, για τη πορεία, για τη βοήθεια, για το σεβασμό, για την εκτίμηση, στο πρόσωπο μου, ξέρουν αυτοί!!!! Όπως ξέρουν, ότι από την αρχή, ήταν και θα παραμείνει αμοιβαίο.

Ευχαριστώ τους Προέδρους, προσωρινούς και εθελοντές που στήριξαν με ρίσκο τα πρώτα αλλά σημαντικά βήματα του Α.Ο.ΤΡΙΚΑΛΑ.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς, στον Κο Χάρη Κουτσούρη για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου και την επιλογή του να μου αναθέσει αυτή τη σημαντική θέση κάνοντας με, μέρος της ιστορίας της ομάδας. Τον ευχαριστώ για τη γενναιότητα, την τόλμη, την αποφασιστικότητα και την αισιοδοξία που επέδειξε με την κίνηση της ανασύστασης και κατά συνέπεια της ύπαρξης αυτής της ομάδας σήμερα.

Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στον Πρόεδρο της ομάδας Κο Γιώργο Γιαλιά για την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο μου. Στην ιστορία του Α.Ο.ΤΡΙΚΑΛΑ και στις καρδιές των Τρικαλινών, θα γραφτεί ως ο νεότερος, ο διακριτικότερος, ο αντικειμενικότερος και ο πιο ένθερμος πρόεδρος της ομάδας, που αν και δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τα Τρίκαλα πριν την αναλάβει , αγάπησε τη πόλη, τους ανθρώπους και την ομάδα, ίσως περισσότερο από κάποιους που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ.

Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ απέραντης ευγνωμοσύνης στον Κο Χρήστο Γιαλιά, αρχικά γιατί με κράτησε σε αυτή τη θέση, εμπιστευόμενος το ένστικτο του, το οποίο ελπίζω να μην πρόδωσα ποτέ. Τον ευχαριστώ για τα μαθήματα ζωής που έχω πάρει αυτά τα δύο χρόνια. Είμαι περήφανη που όντας δίπλα του σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια, τον βοήθησα από τη δική μου θέση.

Ή εντολή του ΜΙΑ “Οργάνωση, Αποφασιστικότητα, Εντιμότητα, Συνέπεια” όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους.

Δυστυχώς ο στόχος δεν επετεύχθη, γιατί τους “δαίμονες” και τα φαντάσματα δεν τα πολεμάς ποτέ με έντιμο τρόπο, παρά μόνο αν γίνεις “ένα” με αυτά. Αυτό όμως δεν θα το έκανε ποτέ!!

Εύχομαι σε όλους μας, υγεία και καλή επιτυχία σε ότι θα επιλέξει ο καθένας μας να κάνει από εδώ και στο εξής.

Συγνώμη για τη μεγάλη επιστολή, αλλά η ιστορία και η οικογένεια του Α.Ο.ΤΡΙΚΑΛΑ είναι εξίσου μεγάλη.

Ραντεβού λοιπόν, εκεί στη πλατεία, με το διώροφο μικρό λεωφορείο, περιτριγυρισμένο από τους ποδοσφαιριστές, με τα κόκκινα και μπλε καπνογόνα, με τον ύμνο να αντηχεί από άκρη σε άκρη της πόλης. Όλοι εμείς που βάλαμε λιθαράκι σε αυτή τη γιορτή, θα ανταμώσουμε εκεί! Και ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε όλοι.

Καλή Αντάμωση!!!!»