Ο Ερασιτέχνης θα τιμήσει την ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο του 1970
Ο Άρης βίωσε δύσκολα τα τελευταία χρόνια και αυτό δεν θα συνέβαινε αν ζούσε ο Νίκος Καμπάνης, σύμφωνα με τον Κώστα Παπαϊωάννου.
Ο παλαίμαχος άσος των Θεσσαλονικιών, που είναι ένας από τους βασικούς συντελεστές της ομάδας που κατέκτησε τον τελευταίο τίτλο του ποδοσφαιρικού τμήματος, μίλησε για τον τελικό του '70, εξήγησε τους λόγους που η ομάδα δεν κατέκτησε στη συνέχεια άλλους τίτλους, ενώ αναφέρθηκε και στη σημερινή κατάσταση, με δηλώσεις του στο Yellow Radio 92,8 την Τρίτη (28/6).
Αρχικά αναφέρθηκε στο εάν περίμενε ότι θα περάσουν 46 χρόνια δίχως τίτλο για τον Άρη: «Δεν θα το φανταζόμουν ποτέ, αλλά τα πράγματα έχουν έρθει έτσι που μια κοινωνία θρηνεί για την κατάντια του Άρη».
Στη συνέχεια μίλησε για τον τελικό του '70: «Πρώτα θα αναφερθώ στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό: όταν τελείωσε το παιχνίδι και κερδίσαμε με γκολ δικό μου πανηγυρίζαμε στα αποδυτήρια ότι το κύπελλο θα το κατακτούσαμε. Όταν έφτασε ο τελικός, είχαμε τέτοια ψυχολογία, ώστε όταν μπήκαμε μέσα στο γήπεδο αισθανόμασταν ότι το κύπελλο και το παιχνίδι θα το πάρουμε εμείς. Η ατμόσφαιρα ήταν καταπληκτική, υπήρχαν 50.000 θεατές εκ των οποίων μισοί ήταν της κάθε ομάδας. Όταν ξεκινούσε το παιχνίδι, μπήκαμε πολύ δυναμικά και στο 9ο λεπτό κάναμε το 1-0 με τον Κεραμυδά. Σημειώσαμε άλλα δυο γκολ με τον Αλέκο τον Αλεξιάδη που τα ακύρωσε ο τότε διαιτητής Μύγας. Φυσικά οι πανηγυρισμοί στο τέλος ήταν σε καταπληκτική ατμόσφαιρα, πανηγυρίζαμε όλοι μαζί την κατάκτηση ενός κυπέλλου».
Δεν θα μπορούσε να μη σχολιάσει την κατάσταση που επικρατούσε στη Θεσσαλονίκη την άλλη μέρα: «Αυτό που μου έχει μείνει είναι πως όταν τελείωσε το παιχνίδι όλοι οι Αρειανοί άναψαν είτε κεράκια είτε αναπτήρες και ήταν μια καταπληκτική ατμόσφαιρα. Δημιουργήθηκε τόσο ωραία ατμόσφαιρά που έμεινα κατάπληκτος. Στην πόλη την άλλη μέρα όλοι οι Αρειανοί μας δίναν συγχαρητήρια και εμείς νιώθαμε υπερήφανοι που υπηρετούσαμε έναν σύλλογο με τόσο μεγάλη ιστορία, και παίζαμε όχι μόνο για την φανέλα αλλά και για τον κόσμο. Γιατί, όπως ξέρετε, δεν ήμασταν επαγγελματίες. Παίρναμε κάποια λίγα λεφτά».
Αναφέρθηκε και στο πριμ της κατάκτησης του κυπέλλου που πήρε τότε: «Πήραμε 25.000 δραχμές για τους έξι αγώνες, ο ΠΑΟΚ εάν κέρδιζε μόνο τον τελικό θα κέρδιζε 50.000 δραχμές. Εμείς δεν ήμασταν τόσο ευκατάστατοι. Ο Νίκος ο Καμπάνης ήταν ένας παράγοντας υψηλών προδιαγραφώ -για εμένα ο μεγαλύτερος παράγοντας που έχει βγάλει το ελληνικό ποδόσφαιρο-, αλλά δεν ήταν ευκατάστατος για να μπορεί να μας υποσχεθεί περισσότερα. Εμείς, όμως, με αυτά ήμασταν ευχαριστημένοι γιατί η περηφάνια και η ευχαρίστηση ήταν μεγάλη που δώσαμε σε αυτόν τον κόσμο ένα κύπελλο».
Βέβαια, η συζήτηση δεν θα μπορύσε να μη φτάσει στο αν «λείπει» ο Νίκος Καμπάνης: «Εάν ζούσε ο Νίκος ο Καμπάνης ο Άρης δεν θα ήταν σε αυτήν την κατάσταση. Εγώ το 2002 είπα ότι η καταστροφή του Άρη είναι ο Σαουρίδης και οι υπαρχηγοί του. Έλεγα στον κόσμο ότι δεν πρέπει να πηγαίνουν στο γήπεδο γιατί θα τους ανδρώσετε. Και τους ανδρώσανε με χιλιάδες μεταγραφές και με τρομερά ελλείμματα… Εγώ δεν πάω στο γήπεδο από το 2004, γιατί έκανα δήλωση ότι αν δεν βγουν επισήμως αυτοί που φέραν τον Άρη σε αυτήν τη θέση, δεν θα ξαναπάω στο γήπεδο. Και ακόμα δεν έχει γίνει η εκκαθάριση…
Έξι χρόνια και ακόμα σιωπούν και για αυτό ο κόσμος αποφεύγει να πάει στο γήπεδο».
Ακολούθως αναφέρθηκε στους λόγους που δεν κατέκτησε ο Άρης κάποιον τίτλο έως το 1981-82: «Η μεγάλη απώλεια ήταν η απώλεια του μπαράζ του Βόλου. Από εκείνη την μέρα και μετά ήρθε η πτώση του Άρη. Ίσως δεν είχαμε τους παράγοντες που μπορούσαν να κρατήσουν τον Άρη. Το μεγαλύτερο λάθος έγινε το '76, όταν εννέα παίκτες μας τελειώσανε, γιατί τότε βγήκε ένας νόμος ότι όσοι παίκτες είχαν συμπληρώσει 8ετία διακινούνταν με 300.000 δραχμές. Πράγμα το οποίο ο τότε πρόεδρος Γεωργιάδης μαζί με τον Αλκέτα Παναγούλια που ανέλαβε προπονητής και τον Τάσο τον Μανολόπουλο αποχωρήσανε εννέα παίκτες που είχαν πολλά να προσφέρουν ακόμα».
Για το αν νιώθει μια θλίψη βλέποντας τον Άρη, είπε: «Κατάθλιψη νιώθω…».
Μίλησε και για το αν έχει σκεφτεί αυτά τα χρόνια να πάει στο γήπεδο: «Κρατάω τον λόγο μου. Πολλοί μου έχουν πει να πάω στο γήπεδο, όπως ο Σόλων, αλλά δεν θα το κάνω μέχρι να γίνει η εκκαθάριση. Να βγει επιτέλους ποιοι φέρανε τον Άρη σε αυτήν την κατάσταση. Αν κοιτάξουν τα βιβλία, θα βρούνε πολλά, αλλά δυστυχώς δεν θέλουν να τα βγάλουν. Και αυτό με λυπεί πάρα πολύ, γιατί σε αυτήν την ομάδα 10 χρόνια προσέφερα πάρα πολλά».
Τέλος, επισήμανε: «Φυσικά κατακτήσαμε το Κύπελλο με το σπαθί μας, γιατί κάναμε πολύ δυνατές νίκες, με τον Παναθηναϊκό στο Χαριλάου, με τον Ολυμπιακό εκτός, ο ΠΑΟΚ είχε πιο εύκολο πρόγραμμα από εμάς, αλλά εμείς κατορθώσαμε να το κατακτήσουμε. Όταν παρέδωσε το κύπελλο στον Χρηστίδη ο Ασλανίδης, γύρισε και κοίταξε από την άλλη πλευρά. Εύχομαι να βρεθεί ένας μεγάλος παράγοντας με μεγάλη οικονομική άνεση να καθαρίσει τους πάντες και τα πάντα και να φέρει τους πάντες πίσω στο Χαριλάου. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις οπωσδήποτε θα ξαναπάω και θέλω να ξαναπάω».
Η Τρίτη (28/6) είναι ανήμερα της επετείου για την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1970, από τον Άρη και ο Ερασιτέχνης με ανακοίνωσή του γνωστοποίησε ότι θα τιμήσει την τότε ομάδα, πριν από τον πρώτο αγώνα για τη νέα αγωνιστική περίοδο.
Η ανακοίνωση του Ερασιτέχνη Άρη αναφέρει: «Το Δ.Σ. του Α.Σ. ΑΡΗΣ σήμερα (28/6), ανήμερα της επετείου κατάκτησης του κυπέλλου Ελλάδος το 1970, χαιρετίζει όλους τους συντελεστές της μεγάλης εκείνης επιτυχίας. Με απόφασή του μάλιστα, πρόκειται να τους τιμήσει σε ειδική εκδήλωση πριν από τον πρώτο εντός έδρας αγώνα της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΑΡΗ στη Φούτμπολ Λιγκ».
