29/03/2024
Η συνέντευξη | Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016 - 22:40

Κούγιας: «Περήφανος για την ΑΕΛ, απογοητευμένος με Τσιώλη» (video)

Ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος των «βυσσινί» με συνέντευξή του στο a-sports.gr μιλά για την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα και σχολιάζει αιχμηρά το απρόσμενο διαζύγιο με τον έμπειρο κόουτς

Ως τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική στιγμή και χαρά που έζησε χαρακτηρίζει ο Αλέξης Κούγιας τη φετινή επιτυχία της ΑΕΛ να επιστρέψει ως πρωταθλήτρια στη Σούπερ Λίγκα.

Ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ομάδας της Λάρισας δηλώνει, μέσω του a-sports.gr, περήφανος για τους «βυσσινί» και τον κόσμο, αναλύει τα μυστικά της επιτυχίας τη σεζόν που πέρασε, αν και τη χαρακτηρίζει «διαδικαστική» βάσει της ιστορίας του συλλόγου.

Παράλληλα, όμως, ζητά υπομονή εν όψει του νέου πρωταθλήματος, καθώς η επόμενη χρονιά θα είναι πολύ δύσκολη, ξεκαθαρίζοντας ότι η ΑΕΛ οφείλει σταδιακά να είναι και στα υψηλά κλιμάκια της μεγάλης κατηγορίας, όπως της αρμόζει.

Ο Κούγιας, ωστόσο, εμφανώς στενοχωρημένος, δεν κρύβει την πικρία του για το απρόσμενο διαζύγιο με τον Σάκη Τσιώλη, δηλώνοντας την απογοήτευσή του και αφήνοντας αιχμές για το άδοξο φινάλε με τον έμπειρο προπονητή.

Αναλυτικά, διαβάστε τη συνέντευξη του Αλέξη Κούγια στο a-sports.gr (την οποία μπορείτε και να παρακολουθήσετε ολόκληρη και στο σχετικό video):

Κύριε Κούγια, η ΑΕΛ επιστρέφει στη θέση της, στη Σούπερ Λίγκα, μιλήστε μας για αυτή την οπωσδήποτε πολύ μεγάλη επιτυχία…

«Ναι, είναι μια επιτυχία, όμως για μια ομάδα όπως η ΑΕΛ, που είναι φύσει και θέσει στη Σούπερ Λίγκα είναι μια διαδικαστική επιτυχία. Και όχι μόνο, είναι μια ομάδα που θέλει και πρέπει να κοιτάζει στη βαθμολογία της Σούπερ Λίγκας στα ψηλά με ό,τι σημαίνει αυτό. Βέβαια, δεν μπορείς να φτιάξεις ομάδα τέτοια από τη μια στιγμή στην άλλη, όμως από την άλλη πλευρά δεν μπορείς να ακυρώσεις αυτή την κυριαρχική θέση της ΑΕΛ στο ελληνικό ποδόσφαιρο…

Είμαι πολύ ευχαριστημένος για αυτό που έγινε. Οφείλονται πάρα πολλά στους ποδοσφαιριστές μας, στους προπονητές μας. Στον κ. Ντόστανιτς και στον κ. Τσιώλη και στους συνεργάτες τους. Οφείλονται πάρα πολλά στον κόσμο και εμείς ως διοίκηση έχουμε ένα μικρό μερίδιο και εγώ προσωπικά σε αυτή την άνοδο. Εξασφαλίσαμε μια διοικητική και οικονομική ηρεμία, τις κρίσιμες στιγμές πήραμε σωστές αποφάσεις, όμως το ποδόσφαιρο, όπως ξέρετε, είναι απρόβλεπτο και από τη στιγμή που για να υπάρχει μια επιτυχία θα πρέπει να συνυπάρξουν απόψεις πολλών ανθρώπων, καταλαβαίνετε ότι ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα. Και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι και άλλες ιδιαίτερα ανταγωνιστικές ομάδες με οικονομική ευρωστία και με δυνατότητες για να κάνουν αξιόλογες ομάδες δεν το κατάφεραν και έχασαν την άνοδο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Απόλλων κατά πρώτο λόγο, που είναι μια ομάδα σωστά επανδρωμένη από πλευράς διοικήσεως με καλούς προπονητές και ποδοσφαιριστές και δεν το κατάφερε. Τα ίδιο και τα Τρίκαλα και η Λαμία. Και αν λάβετε υπ’ όψιν σας ότι προηγουμένως από κακές διοικητικές επιλογές κατέρρευσαν ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Εργοτέλης, καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι να κρατήσεις μια ομάδα».

Και η ΑΕΛ ανέβηκε ως πρωταθλήτρια, αυτό δεν της άρμοζε;

«Αν λάβεις υπ’ όψιν τη βαρύτητα του ονόματος της ομάδας, την υποδομή της, τα όσα πρέπει να έχει μια ομάδα και τα έχει στον υπέρτατο βαθμό η ΑΕΛ. Τα προπονητικά κέντρα, το στάδιό της. Τη λαχτάρα ολόκληρης της πόλης για αυτή την επιτυχία και την εξέλιξη της ομάδας είναι αυτονόητος ο τίτλος του πρωταθλητή και χαίρομαι πολύ που, παρότι πολλές φορές τα αυτονόητα δεν επαληθεύονται, εδώ επαληθεύτηκαν…».

Σε αυτή τη φετινή διαδρομή καλύτερα από το διοικητικό ηγέτη δεν νομίζω ότι θα μπορούσε άλλος να μας πει αν υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε ότι μπορεί να μη βγει το πλάνο ή κάποιες καταστάσεις που θεωρείτε ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ώστε να φτάσει η ομάδα στην επιτυχία…

«Όταν τελείωσε η μεταγραφική περίοδος του προηγούμενου καλοκαιριού και είδα τα ρόστερ των αντιπάλων μας και επειδή τόσα χρόνια γνωρίζω πολύ καλά και την αξία των ποδοσφαιριστών και την αξία των προπονητών των αντιπάλων τους, είπα ότι η ΑΕΛ θα πάρει το πρωτάθλημα. Είναι αλήθεια ότι ναι μεν το λαχταρούσαν όλοι, από τους βοηθούς προπονητή, τους οπαδούς μας, τους ποδοσφαιριστές μας, υπήρχε όμως μια επιφύλαξη. Όταν όμως ήρθαν τα πρώτα αποτελέσματα και τις πρώτες 7-8 αγωνιστικές αφήσαμε ήδη τον Απόλλωνα δέκα βαθμούς πίσω, που ήταν ο κύριος αντίπαλός μας. Όταν άρχισε να φαίνεται η μελλοντική κατάρρευση του Ολυμπιακού Βόλου και του Εργοτέλη, οι οποίοι είχαν μείνει ήδη οριστικά πίσω. Όταν τα Τρίκαλα και η Λαμία είχαν συνεχείς αποτυχίες και εμείς ήμασταν αήττητοι, κάναμε μία ήττα απρόσμενη από την Κέρκυρα στην έδρα μας, αλλά είδαμε ότι και η Κέρκυρα δεν έχει τίποτα το διαφορετικό, αλλά και το μικρό ρόστερ και τα προβλήματα που έχει, τότε πήραμε πολύ κουράγιο και όσο πέρναγε ο καιρός μέρα με τη μέρα φτάναμε πιο πολύ στο στόχο.

Υπήρξε ένας προβληματισμός μετά την ήττα από τον Παναιγιάλειο, γιατί η ομάδα βρέθηκε για πρώτη φορά τρίτη, καθώς ποτέ δεν είχε χάσει την πρώτη θέση και ακολουθούσαν τα ντέρμπι με τον Απόλλωνα, την Κέρκυρα και τα Τρίκαλα που ήταν δύσκολοι αγώνες και σε άλλες πολύ δύσκολες έδρες όπως είναι ο Αγροτικός Αστέρας, ο Πανσερραϊκός, ο Αχαρναϊκός. Έδρες που δεν πέρναγε κανείς. Εκεί υπήρξε ένας προβληματισμός, αλλά με ηρεμία και με την καλή επιλογή που κάναμε με τον κ. Τσιώλη, που για μένα σε εκείνη τη στιγμή ήταν ιδανική επιλογή με ό,τι ενστάσεις έχει ο καθένας, καταφέραμε και πετύχαμε αυτό που όλοι προσδοκούσαμε και για το οποίο όλοι χαιρόμαστε».

ael-kougias1Με μια τεράστια διαδρομή που έχει στο ποδόσφαιρο ο Αλέξης Κούγιας. Ήταν από τις πιο καλές στιγμές που έχετε ζήσει σε αυτόν το χώρο, αυτή η κατάληξη με την ΑΕΛ. Και είναι και μια δικαίωση, γιατί πολλές φορές βρεθήκατε να κυνηγάτε ανόδους, αλλά για διάφορους λόγους αυτό δεν γινόταν…

«Είναι αλήθεια ότι πάντοτε όποια ομάδα είχαμε, από τον Άρη Πετρούπολης ακόμα μέχρι την ΑΕΛ, οι ομάδες μου ήταν πρωταγωνίστριες. Και είναι αλήθεια ότι πάντοτε κάποιες αόρατες δυνάμεις επενέβαιναν και ματαίωναν την επίτευξη των στόχων, είτε από τη Γ’ Εθνική να ανέβει στη Β’ Εθνική και μετά από τη Β’ Εθνική να ανέβει στην Α’ Εθνική, αν δείτε τη διαδρομή των ομάδων μου από το 1980 περίπου, που έχω δικές μου ομάδες, θα δείτε ότι είναι πάντοτε έντονες οι διαδρομές, αλλά δύσκολα κατακτούσαμε ανόδους. Το καταφέραμε με αίμα. Και έτσι με αίμα ανέβηκε ο ΠΑΣ Γιάννινα στη Β’ Εθνική και μετά δεν κατάφερε για τρεις αγωνιστικές περιόδους για ένα βαθμό να ανέβει στην Α’ Εθνική και ενώ την επόμενη χρονιά με το ίδιο υλικό που άφησα στον κ. Χριστοβασίλη ανέβηκε με 15 βαθμούς διαφορά.

Το ίδιο και η Παναχαϊκή, δύσκολα ανέβηκε από τη Δ’ στη Γ’ και από τη Γ’ στη Β’ και βλέπετε ομάδες, τις… γνωστές που αναδείχθηκαν μετά το βόθρο του ελληνικού ποδοσφαίρου και τα στημένα παιχνίδια. Και εμείς χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια για να ανέβει η Παναχαϊκή και πήραμε το πρωτάθλημα. Και ενώ εκείνη τη χρονιά υποτίθεται ότι θα ανέβαινε ο πρώτος, τελικά ανέβηκαν πέντε! Και ανέβηκε και ο Πλατανιάς που ήταν πέμπτος. Την επόμενη χρονιά στα πλέι οφ, γιατί οι πρώτες θέσεις ήταν… κλεισμένες με τη Βέροια και τον Πανθρακικό, γιατί εμάς μας είχαν βάλει -7 βαθμούς, αλλά παίξαμε και πάλι πρώτοι στα πλέι οφ, αλλά ξέρετε τότε τι έγινε με τον Πλατανιά.

Το ίδιο και με την Παναχαϊκή πέρσι με την ΑΕΚ, όλοι έχουν πληροφορηθεί τι έγινε και μάθαμε και τα ξέρουμε όλα. Φέτος με την ΑΕΛ, όμως, πράγματι είναι η πιο μεγάλη μου ποδοσφαιρική στιγμή και η πιο μεγάλη μου ποδοσφαιρική χαρά. Και χαίρομαι που αυτή τη χαρά τη ζήσαμε τόσο έντονα πριν από λίγες ημέρες στη Λάρισα και το ευχαριστήθηκε πολύ 15.000 κόσμος».

Επειδή μιλήσατε για τον κόσμο, πόσο σημαντικό κεφάλαιο είναι για μια ομάδα και ειδικά για την ΑΕΛ, που είναι μια ειδική περίπτωση. Είναι μια κατηγορία μόνη της στην Ελλάδα, αν σκεφτούμε ότι είναι αυτή που κατάφερε να σπάσει την κυριαρχία των ομάδων του πρώην ΠΟΚ και των κλασικών ομάδων της Θεσσαλονίκης, κάτι που είναι ανεπανάληπτο…

«Ναι, δεν το έχει καταφέρει καμία ομάδα. Φανταστείτε ότι δεν το κατάφερε ούτε ο μεγάλος Ηρακλής με τον Χατζηπαναγή. Και η ΑΕΛ το κατάφερε σταδιακά. Αν μελετήσει κανείς με ποιον τρόπο κατακτήθηκε αυτό το πρωτάθλημα, θα δει ότι τις δύο προηγούμενες χρονιές η ΑΕΛ ήταν πάντοτε στην πεντάδα και ακολούθως μετά κατέκτησε και το πρωτάθλημα κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, εκμεταλλευόμενη μια πολύ μεγάλη συγκυρία τότε, καθώς δεν επιτρέπονταν μεταγραφές, ήταν η περίοδος των 8ετιών, αν θυμάστε, οπότε μπορούσες να χτίσεις μια ομάδα, καθώς οι ομάδες έπρεπε οι παίκτες να μείνουν υποχρεωτικά οκτώ χρόνια σε μια ομάδα, αν ήθελε η ομάδα να τους κρατήσει. Και η ΑΕΛ το κατάφερε αυτό, έτσι έγινε και η μεγάλη ΑΕΛ, η μεγάλη Παναχαϊκή, ο ΠΑΣ Γιάννινα, η Δόξα Δράμας, ο ΟΦΗ που άφησαν ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο…

Όμως, το δύσκολο είναι τώρα, πολύ δύσκολο. Θέλει και γνώση αλλά και να μην παρεκκλίνεις από τις αρχές σου. Γιατί η ΑΕΛ είναι η μοναδική ομάδα που κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα το 1987-88, πήρε Κύπελλο το 1985 το πρώτο, αν δεν κάνω λάθος, από τον ΠΑΟΚ το 4-1 και πήρε και δεύτερο Κύπελλο το 2007. Δεν υπάρχει ομάδα που να έχει επανέλθει έτσι… όμως, κοιτάξτε την καταστροφή που ακολούθησε αυτές τις επιτυχίες. Και έφτασε στο σημείο να σέρνεται επί χρόνια στα τοπικά πρωταθλήματα πριν την αγοράσει ο κ. Πηλαδάκης και μετά ο κ. Πηλαδάκης, που δεν γνώριζε ποδόσφαιρο πέφτοντας θύμα κακών συμβούλων, κακών προπονητών να φτάσει η ΑΕΛ να παίζει επί πέντε χρόνια σε όλα τα κακοτράχαλα γήπεδα της Ελλάδας και, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την περιφέρεια, να αγωνίζεται με ομάδες που ούτε καν θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι θα επισκεφθούν το γήπεδό της… Όμως, ήρθαμε και τώρα θέλει πολλή γνώση και θέλει όλοι που είναι πραγματικά στο περιβάλλον της ΑΕΛ να επιδείξουν και γνώση και αυτοσυγκράτηση και σοβαρότητα και να κρατήσουν και τις αρχές τους».

ael-omada-16Επόμενη χρόνια η πρώτη της επιστροφής φρονείτε ότι θα είναι πολύ δύσκολη, γιατί θα έρθει μεν μια ομάδα με μεγάλη ιστορία και παράδοση στην κατηγορία, αλλά για κάποια χρόνια έλειπε, άρα αυτή η μετάβαση είναι επικίνδυνη;

«Είναι αντικειμενικά δύσκολη. Παρότι έχουν μικρύνει οι διαφορές μεταξύ των κατηγοριών και βλέπετε ότι ακόμα και ποδοσφαιριστές που μεσουρανούσαν πέρσι στη Σούπερ Λίγκα, πολλοί από αυτούς στη Φούτμπολ Λιγκ αγωνίζονταν για να μπουν στην 11άδα… Ακόμα και ξένοι, καλοί ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν να βρουν θέση στην ενδεκάδα. Κοιτάξτε τις πρώτες ομάδες του πρωταθλήματος της Φούτμπολ Λιγκ και δείτε ποιοι ποδοσφαιριστές ήταν στο δυναμικό τους και δείτε πόσοι έμεναν εκτός της 11άδας…

Στην ΑΕΛ αγωνίστηκαν για να βρουν θέση στην 11άδα ο Κουτσιανικούλης, ο Λαμπρόπουλος, ο Ναγιάρ, ο Βέρτζος, ο Κομεσίδης, ο Μπόγιοβιτς, που ήταν ποδοσφαιριστές Α’ Εθνικής. Και έγιναν αναντικατάστατα στελέχη κάποια παιδιά που δεν τα ήξερε κανείς, που έπαιζαν πέρσι στη Β’ και τη Γ’ Εθνική. Το ίδιο και στον Απόλλωνα, κοιτάξτε τον Παρπέξ, διεθνής Γάλλος ποδοσφαιριστής και δεν έπαιζε, ο Φομίν δεν έπαιζε. Τι προβλήματα δημιούργησαν κάποιοι πολύ καλοί ποδοσφαιριστές όπως ο Κονέ, ο Βάντερσον, που θεωρούσαν ότι θα πάρουν τη φανέλα στο σπίτι και ούτε τα μισά παιχνίδια δεν έπαιξαν. Και αντί για αυτούς έπαιξε σχεδόν 34 παιχνίδια ο Πάνος που είναι ένα νέο παιδί, ο Βαλεριάνος μέχρι να φύγει, ο Φατιόν, ένα καταπληκτικό παιδί που κανείς δεν το περίμενε, που πήρε θέση βασικού έναντι του Παρπέξ.

Είναι, λοιπόν, πολύ μικρές οι αποστάσεις, αλλά για μια ομάδα σαν την ΑΕΛ, που σκοπός της δεν είναι να είναι απλώς μια από τις 16 της Σούπερ Λίγκας, αλλά να προσπαθήσει να κοιτάξει στα μάτια όλες τις ομάδες, η προσπάθεια θα είναι πολύ δύσκολη. Και μέχρι να αποκτήσουμε μια σταθερότητα, ένα σταθερό κορμό, ένα σταθερό προπονητή, μια εμπιστοσύνη και ταυτόχρονα έναν προβληματισμό στους αντιπάλους μας ότι παίζουν με μια καλή ομάδα, αλλά και εμπιστοσύνη στους οπαδούς μας στο δικό μας περιβάλλον, αυτό θέλει χρόνο. Εκεί πρέπει να έχουμε υπομονή και πρέπει να βρούμε και τους καλύτερους ανθρώπους για να καταφέρουν αυτό το επίτευγμα».

Η λέξη υπομονή είναι το μυστικό, είναι και το κλειδί για να μπορέσει να πορευτεί εν ηρεμία η ΑΕΛ και είναι και ένα μήνυμα ως προς τον κόσμο, ως προς τις προσδοκίες;

«Αλήθεια είναι αυτό. Αλήθεια, χρειάζεται υπομονή, επιμονή και χρειάζεται και εμπιστοσύνη, αυτό είναι το παν. Είναι ξεκάθαρο. Και από την άλλη πλευρά να συνεργάζεσαι με ανθρώπους οι οποίοι δεν θα προσπαθήσουν να σε εκμεταλλευτούν, δεν θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την αγάπη που δείχνει ο κόσμος στο πρόσωπό τους, γιατί ο κόσμος της Λάρισας είναι συναισθηματικός και είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει αυτό το περιβάλλον στην ομάδα».

ael-tsiolisΑναφορικά με την απρόσμενη εξέλιξη της αλλαγής προπονητή, είναι κάτι που αλλάζει το σχεδιασμό σας…

«Κοιτάξτε, η ΑΕΛ πέρσι δεν σχεδιάστηκε από τον προπονητή της… Σχεδιάστηκε από τον κ. Κυπαρίσση, από τον κ. Κατσάρα, που ήταν ο άμεσος συνεργάτης του μετέπειτα προπονητή που ήρθε. Και είχαμε την επιλογή ενός εξαιρετικού προπονητή και ανθρώπου, του κ. Ντόστανιτς, ο οποίος δούλεψε πολύ την ομάδα και στο τέλος παρουσίασε ένα αξιόλογο σύνολο, αν και ήταν ένα σύνολο 27 καινούργιων ποδοσφαιριστών, που δεν είχαν ξαναπαίξει μαζί. Είμαι πολύ στενοχωρημένος με την εξέλιξη και τη λύση της συνεργασίας με τον κ. Τσιώλη, ήταν απρόσμενο αυτό που έγινε. Έχω δεσμευτεί ηθικά, εκτός αν προκληθώ, να μην κοινολογήσω τους λόγους. Κάναμε μια κοινή ανακοίνωση, την οποία υπογράψαμε, ελπίζω και ο ίδιος να σεβαστεί, αλλά είμαι πολύ στενοχωρημένος στην κυριολεξία για αυτή την εξέλιξη. Και πραγματικά δεν το περίμενα… Όμως, με αυτά που έχω ζήσει στο ποδόσφαιρο, δεν πρέπει ποτέ να λες δεν περιμένω κάτι, τόσο από συμπεριφορές ποδοσφαιριστών όσο και από συμπεριφορές προπονητών. Εγώ αγαπώ το ποδόσφαιρο παθολογικά, είναι για μένα η προσωπική μου εκτόνωση. Γιατί εργάζομαι πολύ σκληρά, όμως στενοχωριέμαι όταν κάποιος εκμεταλλεύεται την αγάπη μου για το ποδόσφαιρο ή προσπαθεί να το κάνει και δεν δείχνει προς εμένα ένα σεβασμό. Χρειάζεται να υπάρχει σεβασμός. Όπως εγώ σέβομαι αυτό τον άνθρωπο που επιλέγω και ποτέ δεν παρεμβαίνω στο έργο του, όμως έχω απαιτήσεις από αυτόν. Θέλω να εργάζεται πρώτα απ’ όλα, να εργάζεται σοβαρά, θέλω να έχει στο μυαλό του το καλό του κλαμπ, όχι του ιδιοκτήτη, το καλό των οπαδών και δεν σας κρύβω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που νιώθω απογοήτευση και έρχομαι στη δύσκολη θέση να λύσω τη συνεργασία με ένα συνεργάτη μου. Έτσι έγινε και με τον κ. Τσιώλη, δεν περίμενα με τίποτα να υπάρξουν αυτού του είδους οι διαφωνίες που προέκυψαν. Ήμουν ξεκάθαρος από την πρώτη στιγμή με τον κ. Τσιώλη ποιοι άνθρωποι μένουν στην ΠΑΕ και ότι η πολιτική της ΠΑΕ είναι να μην αλλάζει τα αποδυτήριά της. Δεν είναι ωραία πράγματα ούτε οι ποδοσφαιριστές ούτε το οικοδόμημα μιας ομάδας να αλλάζει κάθε τόσο αποδυτήρια… Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θέλω να πω ακριβώς τι συνέβη, αν όμως προκληθώ θα πω…».

ael-kosmosΚαι κλείνοντας, αν είναι με κάτι πιο ευχάριστο και αισιόδοξο, κάτι που θέλετε να πείτε στον κόσμο της ΑΕΛ για την επόμενη μέρα. Και μιλάμε για τον κόσμο της ΑΕΛ ο οποίος σας έδειξε σε αυτή την πρώτη σεζόν που είστε στην ομάδα ότι σας αγκάλιασε, ότι σας πίστεψε και ότι ήταν δίπλα σας. Και αυτό νομίζω βοήθησε στο τελικό αποτέλεσμα, που ήταν θετικό…

«Είμαι ευγνώμων στον κόσμο της ΑΕΛ. Την πρώτη μέρα που παρουσιαστήκαμε στον κόσμο της ομάδας δεσμεύτηκα ότι θα τους κάνω περήφανους. Και όπως είπα και στη γιορτή που διοργανώσαμε για την κατάκτηση της ανόδου… Ναι μεν, πράγματι επιτεύχθηκαν όλοι οι στόχοι και άρα αυτό που τους υποσχέθηκα έγινε πραγματικότητα, αλλά συνέβη και κάτι πολύ όμορφο. Με έκαναν και εμένα πολύ περήφανο γιατί είμαι πρόεδρος αυτής της ομάδας και γιατί έχω αυτούς τους οπαδούς. Εύχομαι αυτή η σχέση να συνεχιστεί να υπάρχει και πραγματικά είμαι βέβαιος ότι, όταν υπάρχει αυτή η ηρεμία, που καταφέραμε να έχουμε φέτος, μόνο καλά μπορούμε να δούμε από την ΑΕΛ».

Μοιραστείτε το: