Γι' αυτό πήρε το νταμπλ

Το 17ο νταμπλ στην ιστορία του κατέκτησε ο Ολυμπιακός, ακόμη κι αν τη φετινή σεζόν δέχτηκε μεγάλη κριτική για την ποιότητά του και το πώς απέδιδε στους αγωνιστικούς χώρους.

Το πρωτάθλημα τελικά πήγε με μεγάλη ευκολία στον Πειραιά, όπως αποτυπώνεται και από τη διψήφια διαφορά από το δεύτερο Παναθηναϊκό, ενώ το βράδυ του Σαββάτου (23/5) βάφτηκε ερυθρόλευκο και το Κύπελλο.

Σε αυτή τη διοργάνωση ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε περισσότερο, αλλά στο τέλος προστέθηκε και ο συγκεκριμένος τίτλος στην τροπαιοθήκη του. Έτσι, το a-sports.gr παραθέτει τους 10 λόγους για τους οποίους και φέτος ο Ολυμπιακός πήρε τα πάντα στην Ελλάδα.

Αρχικά ήταν η καλύτερη ομάδα και φέτος. Μπορεί να μην ήταν τόσο καλός όσο άλλες χρονιές, αλλά είχε μεγαλύτερη ποιότητα από τους αντιπάλους του. Για του λόγου το αληθές, μιλάμε για την ομάδα με την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, αυτή που είχε τις λιγότερες ήττες, τις περισσότερες τελικές προσπάθειες, ασίστ και γεμίσματα. Ήταν, δηλαδή, η ομάδα με την πρωτιά σε πάνω από μισές ειδικές κατηγορίες, ενώ και στο Κύπελλο βρήκε δίχτυα 24 φορές (26, αν πάρουμε ως δεδομένο ότι ο αγώνας με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ κατακυρώθηκε με 0-3).

Όλα αυτά, βέβαια, έχουν να κάνουν και με τους αντιπάλους. Ο Ολυμπιακός και φέτος δεν είχε τον ανταγωνισμό που θα περίμενε κανείς. Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε εκπληκτικά, αλλά αποδείχτηκε λίγος. Μετά το διπλό στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ήρθαν οι εκτός έδρας διασυρμοί με Ξάνθη και ΠΑΣ Γιάννινα και κάπου εκεί κατέρρευσε εντελώς. Στη συνέχεια εκείνος που προσπάθησε να δυσκολέψει τους Πειραιώτες ήταν ο Παναθηναϊκός. Ωστόσο, μετά τη νίκη στη Λεωφόρο ήρθε η αφαίρεση βαθμών. Οι «πράσινοι» δεν πίστεψαν ότι το -6 θα γύριζε και στη συνέχεια έκαναν τη μία γκέλα μετά την άλλη.

Ο Ολυμπιακός έφτασε στο νταμπλ και γιατί είχε τον καλύτερο παίκτη για φέτος στην Ελλάδα. Με τον Μάρκους Μπεργκ να βγάζει πολλούς τραυματισμούς, ο Αλεχάντρο Ντομίνγκεζ παίρνει το συγκεκριμένο τίτλο περπατώντας. Όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του, εκείνος ήταν εκεί για να την πάρει από το χέρι και να την οδηγήσει σε νίκες και τελικά σε τίτλους. Το γκολ-ποίημα στον τελικό του Κυπέλλου με την Ξάνθη ήταν απλώς άλλη μία τρανή απόδειξη πως ο μαέστρος του Ολυμπιακού μπορεί να κάνει θαύματα με την μπάλα.

Συν τοις άλλοις, είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη οικονομική άνεση και συνεπώς τις περισσότερες επιλογές στο ρόστερ της. Αυτό φαίνεται ακόμη και στις αποτυχίες της. Όταν, δηλαδή, τον Ιανουάριο έκανε την κάκιστη επιλογή να πάρει τον Σαντάνα, αυτό δεν κόστισε. Λίγο μετά γύρισε ο Μποτία, συνέθεσε ένα καλό δίδυμο με τον Σιόβα και το κενό που είχε δημιουργηθεί καλύφθηκε. Αντιθέτως, ο ΠΑΟΚ, για παράδειγμα, πλήρωσε ακριβά την επιλογή Ρικάρντο Κόστα, ο οποίος σχεδόν σε κάθε ματς που αγωνίστηκε εκτέθηκε.

Παρεμπιπτόντως, ο Ολυμπιακός τόλμησε να πάρει και ένα ρίσκο που βάσει αποτελέσματος τον δικαίωσε. Ο λόγος για την αλλαγή προπονητή. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι ο Βίτορ Περέιρα είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που έχουν περάσει από τη χώρα μας. Ίσως να μην είναι καλύτερος ούτε από τον Μίτσελ. Ωστόσο, με τον Ισπανό φαινόταν πως η κατάσταση δύσκολα θα διορθωθεί μέσα στη χρονιά και η έλευση του Πορτογάλου ήταν ευεργετική, τουλάχιστον για κάποιους παίκτες. Είχε και εκείνος τις εμμονές του, όμως «κέρδισε» και κάποιους παίκτες από τους οποίους ο Ολυμπιακός πήρε τελικά κάποια πράγματα.

Η απόφαση πιστώνεται στον Βαγγέλη Μαρινάκη, όπως και πολλά ακόμη. Ο Ολυμπιακός είχε και φέτος σταθερότητα διοικητικά και γενικά έναν άνθρωπο που «έτρεξε» για το σύλλογο όποτε χρειάστηκε για να τον προστατέψει. Επίσης, παρακολουθούσε τα πάντα διά ζώσης, χωρίς, όμως, να μεταφέρει και στην ομάδα την ένταση. Σε αντίθεση με άλλους παράγοντες, οι τοποθετήσεις των οποίων έδιναν συνεχώς άλλοθι στους παίκτες και «χαλούσαν» τη νοοτροπία τους.

Ειρήσθω εν παρόδω, σε αυτό έπαιξε ρόλο και συνολικά η νοοτροπία νικητή που έχει αποκτήσει ο Ολυμπιακός μετά τους συνεχόμενους τίτλους. Αυτή, μάλιστα, ήταν μια από τις μεγαλύτερες διαφορές συγκριτικά με τους διώκτες του. Από τη στιγμή που οι Πειραιώτες πάτησαν γκάζι και έπιασαν κορυφή στο πρωτάθλημα, τα πάντα τελείωσαν. Ο λόγος είναι πως αφενός απέκτησαν ψυχολογία οι «ερυθρόλευκοι» και αφετέρου Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ κλήθηκαν να τα βγάλουν πέρα με την πίεση που δέχονταν για αποτέλεσμα, κάθε φορά που ο αντίπαλός τους νικούσε. Αυτό δεν μπορούσαν να το διαχειριστούν.

Πέραν, όμως, των παραπάνω ο Ολυμπιακός είχε και την τύχη με το μέρος του. Γιατί, όσο ικανός και να είσαι, χρειάζεται και αυτή κάποιες στιγμές. Ένα μαραθώνιο, όπως το πρωτάθλημα, δεν τον κερδίζεις με τύχη, αλλά για το Κύπελλο δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο. Μια στιγμή είναι αρκετή για να αλλάξει τα δεδομένα και κάτι τέτοιο έγινε στον αγώνα με την ΑΕΚ, όταν στο ΟΑΚΑ ο Χάρα σκόραρε λίγο πριν από το τέλος γλιτώνοντας τους Πειραιώτες από τον αποκλεισμό. Ακόμη και στον τελικό με την Ξάνθη, πάλι μία ενέργεια ήταν αρκετή για να αλλάξουν τα δεδομένα. Οι ακρίτες ήταν καλύτεροι σε όλο το πρώτο ημίχρονο, αλλά το λάθος του Μπέρτου ήταν αρκετό για να πάρουν προβάδισμα οι «ερυθρόλευκοι» με τον Χάρα και να τελειώσουν τα πάντα εκεί.

Από εκεί και πέρα, ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ο Ολυμπιακός έκανε το νταμπλ είναι ο κόσμος του, ο οποίος τον στήριξε περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα. Μπορεί να υπήρχαν γκρίνιες κατά διαστήματα φέτος στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», μπορεί η προσέλευση να μην ήταν ίδια με αυτή των προηγούμενων ετών, όμως οι Πειραιώτες έκοψαν και φέτος περισσότερα εισιτήρια από κάθε άλλη ομάδα. Η διαφορά, μάλιστα, με τους υπόλοιπους στη Σούπερ Λίγκα ήταν πολύ μεγάλη, αφού κατά μέσο όρο είχαν 18.297 θεατές, τη στιγμή που ο δεύτερος σε αυτή την κατάταξη ΠΑΟΚ είχε 10.547.

Ο τελευταίος λόγος για την κατάκτηση του νταμπλ ήταν το κίνητρο. Για το πρωτάθλημα το κίνητρο είναι πάντα μεγάλο και γνωστό, αφού πλην του τίτλου κάθε ομάδα με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και συνεπώς πολύ σημαντικά έσοδα. Ο Ολυμπιακός, όμως, αυτή τη φορά είχε κίνητρο και για το Κύπελλο. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγε αρκετές φορές στις προπονήσεις ζητώντας από τους παίκτες του το νταμπλ και τονίζοντας πως οτιδήποτε άλλο θα είναι αποτυχία. Τους ξεκαθάρισε πόσο σημαντικό ήταν για το σύλλογο και τελικά ο τίτλος κατακτήθηκε.

Τα δέκα βήματα για το νταμπλ

Εκτός από τους δέκα λόγους για τους οποίους η σεζόν κλείνει επιτυχημένα για τον Ολυμπιακό, το a-sports.gr σας παραθέτει και τις δέκα στιγμές-κλειδιά που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.

Το πρώτο καθοριστικό παιχνίδι ήταν αυτό με τον Παναθηναϊκό στις 26 Οκτωβρίου. Ο ΠΑΟΚ βρισκόταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και είχε νικήσει άνετα τη Βέροια λίγο πριν. Επομένως, περιθώρια για στραβοπατήματα δεν υπήρχαν. Οι Πειραιώτες με κεφαλιά του Αυλωνίτη πήραν τους τρεις βαθμούς, σε ένα ντέρμπι που γρήγορα θα ξεχαστεί.

Ο Ολυμπιακός συνέχισε να κυνηγά τον ΠΑΟΚ, ο οποίος πέρασε και από το Φάληρο αυξάνοντας τη διαφορά στο +5. Την αμέσως επόμενη αγωνιστική οι δύο ομάδες γκέλαραν και γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ο αγώνας με τον Λεβαδειακό ήταν κομβικής σημασίας για να μην έχουν οι Πειραιώτες τρίτο στραβοπάτημα. Τελικά, η νίκη ήρθε με ανατροπή στις καθυστερήσεις και σκόρερ τον Μήτρογλου.

Η επόμενη αγωνιστική φέρνει τους «ερυθρόλευκους» σε θέση βολής, καθώς ο ΠΑΟΚ διασύρεται με 3-0 στα Γιάννενα από τον ΠΑΣ. Εκεί επί της ουσίας ανοίγει και ο ασκός του Αιόλου για τους Θεσσαλονικείς, στους οποίους ξεσπά γκρίνια για το κοντό ρόστερ αλλά και για την αδράνεια της ομάδας στη συνέχεια στο μεταγραφικό κομμάτι.

Καθοριστικό είναι και το διπλό του Ολυμπιακού στην Ξάνθη στο ντεμπούτο του Βίτορ Περέιρα. Οι ακρίτες ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, δεν είχαν ήττα στην έδρα τους, αλλά με Μήτρογλου και Ντοσεβί οι Πειραιώτες πέρασαν από εκεί. Μία ημέρα πριν ο ΠΑΟΚ είχε χάσει σε άλλο ένα κρίσιμο εκτός έδρας παιχνίδι με 3-0 από τον Αστέρα Τρίπολης. Έτσι, ο Ολυμπιακός αναδείχτηκε πρωταθλητής χειμώνα πατώντας για πρώτη φορά (11/1) μόνος του στην κορυφή της βαθμολογίας.

Από εκεί και πέρα, τα πάντα εξαρτώνταν από αυτόν και το πώς θα διαχειριστεί τα δύσκολα παιχνίδια. Ένα εξ αυτών ήταν κόντρα στον Παναιτωλικό εντός έδρας, στο οποίο ήρθε η νίκη, όπως και σε αυτό με τον Ατρόμητο. Το ματς-κλειδί, όμως, ήταν εκείνο με τη Βέροια την 1η Φεβρουαρίου, όταν ο Ολυμπιακός ξανά με Μήτρογλου και Ντοσεβί πήρε το διπλό. Έτσι, πήγε στο +5, αφού ο ΠΑΟΚ μία ημέρα νωρίτερα είχε ηττηθεί εντός έδρας από τον Παναιτωλικό.

Λίγες ημέρες μετά οι «ερυθρόλευκοι» γνώριζαν την ήττα από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος μείωνε έτσι στους τρεις και έδινε νέο ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα. Ωστόσο, η αφαίρεση τριών βαθμών ψαλίδισε κάθε ελπίδα από τους «πράσινους», σε συνδυασμό με τη σταθερότητα που έδειξε ο Ολυμπιακός στη συνέχεια.

Στα τέλη του ίδιου μήνα (26/2) ο πειραϊκός σύλλογος αποκλειόταν από την Ευρώπη. Αυτό μπορεί να μη συνιστά επιτυχία, ήταν όμως πολύ σημαντικό για να πάρουν ανάσες οι παίκτες του, να συγκεντρωθούν μόνο στις εγχώριες διοργανώσεις, στις οποίες τα πήγαν περίφημα στη συνέχεια.

Ο αμέσως επόμενος αγώνας ήταν αυτός με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Αυτό το ματς ήταν επί της ουσίας ο τελικός του Ολυμπιακού για το Κύπελλο. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι μετέπειτα νταμπλούχοι φλέρταραν με τον αποκλεισμό, αλλά στο 89' ήρθε η λύτρωση από τον Χάρα.

Στις 18 Μαρτίου οριστικοποιήθηκε και το πρωτάθλημα. Ούτως ή άλλως το +6 θα άλλαζε δύσκολα, αλλά η ταφόπλακα για τον Παναθηναϊκό μπήκε με την ήττα του στο Περιστέρι. Ο Ολυμπιακός μία ημέρα μετά νικούσε τον Αστέρα Τρίπολης χωρίς να φορτσάρει και σφράγιζε το 42ο πρωτάθλημα.

Όσο για το τελευταίο βήμα προς το νταμπλ, δεν ήταν άλλο από αυτό που έγινε το βράδυ του Σαββάτου (23/5). Η Ξάνθη άντεξε για ένα ημίχρονο και στη συνέχεια το λάθος του Μπέρτου αλλά και ο Ντομίνγκεζ με μια μαγική έμπνευση τη σκότωσαν. Έτσι, ο Ολυμπιακός κατέκτησε και το 27ο Κύπελλο στην ιστορία του, με το 3-1 να αναγράφεται τελικά στον ηλεκτρονικό πίνακα του ΟΑΚΑ.