Απολογήθηκε ο καθ' ομολογίαν δολοφόνος του Φύσσα * «Είσαι ψεύτης», φώναξε μέσα στο δικαστήριο ο πατέρας του θύματος
Προκλητικός... Ο Γιώργος Ρουπακιάς απολογήθηκε ενώπιον του δικαστηρίου ο Γιώργος Ρουπακιάς, ο καθ' ομολογίαν δολοφόνος του Παύλου Φύσσα το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου του 2013 στο Κερατσίνι.
Η απολογία του εξοργίζει και σοκάρει, αφού σε κάποια στιγμή ανέφερε ότι πρόκειται για μια «απλή ανθρωποκτονία», χαρακτηρίζοντας ουσιαστικά υπερβολικό τον σάλο που έχει προκληθεί.
Τα όσα είπε προκάλεσαν την αντίδραση του πατέρα του θύματος που σε κάποια φάση φώναξε: «Είσαι ψεύτης».
Η μητέρα του άτυχου μουσικού δεν βρέθηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου κατά την απολογία.
Ο Ρουπακιάς μίλησε για τη σχέση του με τη Χρυσή Αυγή, ενώ περιέγραψε με λεπτομέρειες το τι συνέβη το μοιραίο βράδυ.
Αρχικά, αναφερόμενος στο τηλεφώνημα που δέχθηκε εκείνο το βράδυ να πάει στην Τοπική της Νίκαιας γιατί κάτι είχε συμβεί, είπε: «Εμένα το μυαλό μου πήγε στο κακό με το μήνυμα. Σκέφτηκα μήπως μας έχουν πετάξει καμία μολότοφ ή έχουν σπάσει την είσοδο της πολυκατοικίας. Παλαιότερα μας είχε πει ο Πατέλης ότι όσοι μένουμε κοντά, όταν μας χρειάζεται να τρέχουμε.
Εγώ προσπάθησα να βρω Πατέλη και Καζαντζόγλου αλλά δεν τα κατάφερα. Είπα στον Δήμου να πάει και ότι έρχομαι κι εγώ. Κατευθύνομαι στην τοπική, δεν βλέπω κανέναν απ’ έξω και συνεχίζω προς το ραντεβού μου με τον Καζαντζόγλου.
Ήταν όλοι με αναμμένες μηχανές. Ήταν 8-10 μηχανές και κάποιες είχαν 2 άτομα. Εγώ από το σωματότυπο κατάλαβα κάποιους».
Τότε η πρόεδρος του απάντησε ότι είχε τοποθετήσει και τον Γιώργο Πατελη στο σημείο σε κάποια από τις απολογίες του.
Τότε απάντησε: «Ήμουν φορτισμένος και ταραγμένος κι έφτιαξα μια ιστορία από το μυαλό μου. Όταν έφθασα στην Τοπική Οργάνωση της Χρυσής Αυγής ρώτησα «τι έγινε ρε παιδιά;», και μου είπαν “την έπεσαν σε δικό μας στο Κερατσίνι και πάμε να την απεγκλωβίσουμε”.
Τους ακολούθησα με το αμάξι. Στη μέση της διαδρομής βρήκαμε και το Τζόρβα. Φτάσαμε στο Κοράλλι την καφετέρια. Βλέπω τον Παυλο Φύσσα και καμία εικοσαριά άτομα. Είχε τελειώσει ο αγώνας και δεν ξέρω αν ήταν παρέα του όλοι αυτοί ή απλώς τελείωσα ο αγώνας. Ήταν όλοι σταματημένοι μπροστά από την καφετέρια. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Δεν τον ήξερα καθόλου μέχρι εκείνη τη στιγμή».
Αυτή του η φράση εξόργισε τον πατέρα του Φύσσα που φώναξε «Είσαι ψεύτης!» από το σημείο που καθόταν.
Και ο κατηγορούμενος συνέχισε: «Ήταν ο Φύσσας με καμία εικοσαριά άτομα. Έκοψαν μετά οι μηχανές, έκοψα κι εγώ και με κατάλαβε ο Φύσσας και μου φώναξε “γαμώ το σπίτι σου”. Ήταν μικρό το στενό, έκοψαν οι μηχανές, έκοψα κι εγώ. Δεν του απάντησα και άνοιξα την πόρτα για να κατέβω.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένα της ομάδας ΔΙΑΣ και μου χτυπάει το καπό και μου λέει “έλα, έλα”, σαν να μου λέει φύγε. Έφυγα πήγα λίγο πιο κάτω και άφησα το αυτοκίνητο αλλά ήταν το μισό απ έξω. Βλέπω στο αντίθετο ρεύμα της Παναγή Τσαλδάρη μια θέση. Περίμενα να περάσουν 2 αυτοκίνητα και πήγα στο αντίθετο ρεύμα για να μπω να παρκάρω».
Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Πρόεδρος: Οι αστυνομικοί έχουν καταθέσει ότι εκεί υπήρχαν άνθρωποι με κοντάρια και λοστούς.
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα
Π: Γιατί να το πουν αυτό οι αστυνομικοί;
Κ: Δεν ξέρω, αλλά δεν ήταν λογικό.
Π: Άρα είναι αναληθής αναφορά των αστυνομικών;
Κ: Έχουν κάνει πολλές αναληθείς αναφορές. Το ξέρετε.
Στη συνέχεια, είπε: «Μόλις άφησα το αυτοκίνητο βλέπω στο δρόμο το Φύσσα με 3-4 άτομα ακόμα. Είναι 2-3 μέτρα πιο πίσω του τα άτομα. Είναι μια παρέα. Φωνές άκουγα αλλά δεν ξέρω από που. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματα μας. Είχαμε απόσταση 4 μέτρα. Έγιναν όλα σε δευτερόλεπτα. Μάλλον με θυμήθηκε και μου λέει «τι είναι ρε;» κι έρχεται κατά πάνω μου. Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου, τράβηξα χειρόφρενο και τράβηξα ένα μαχαίρι που είχα».
Π: Μισό λεπτό. Γιατί πήρατε μαχαίρι. Ήσασταν στο αμάξι.
Κ: Τι να έκανα; Να έκλεινα τις ασφάλειες; Είχα ανοιχτά παράθυρα.
Π: Σήμερα αυτό θα κάνατε;
Κ: Ε τι θα έκανα;
Π: Είχατε την ευχέρεια να φύγετε.
Κ: Πως να φύγω είχε κίνηση;
Π: Να κλείστε ασφάλειες και παράθυρα. Κρατούσε μαχαίρι ή κάτι;
Κ: Όχι δεν κρατούσε. Αλλά ήταν ένα δευτερόλεπτο μακριά και είχε και 3-4 άτομα μαζί.
Π: Εσείς πήγατε να βοηθήσετε κάποιον στο Κερατσίνι υποτίθεται. Γιατί σταματήσατε εκεί;
Κ: Όχι, δεν τον ήξερα. Ήξερα ότι θα τους κυνηγήσουν; Ότι θα πέσω πάνω του την ώρα που παρκάρω; Αυτός σκέφτηκε προφανώς ότι πάμε να τον κυκλώσουμε, όχι ότι εγώ πάω να παρκάρω. Υπέθεσα ότι τους κυνήγησαν οι Χρυσαυγίτες και όταν με είδε μπροστά του σκέφτηκε ότι πάμε να τους κυκλώσουμε.
Και συνέχισε: «Στο αυτοκίνητο είχα ένα μαχαίρι. Και άνοιξα την πόρτα. Αν δεν είχα το μαχαίρι θα άνοιγα να φύγω πεζός.
Θα ήταν η τελευταία λύση γιατί θα με έφταναν. Είχα το μαχαίρι. Βγαίνω έξω, κάνω ένα βήμα στο πεζοδρόμιο κι αρχίζει να με χτυπάει γροθιές. Κρατώντας το μαχαίρι έκανα τα χέρια μου προς τα πάνω για να προστατευθώ. Ήταν πιο ψηλός από εμένα. Τα σήκωσα για να προστατέψω το κεφάλι μου. Του έριξα στα ποδιά για να κάνει πίσω. Όπως πήγα για τη δεύτερη είχε πέσει και τον πέτυχα στην καρδιά».
Π: Ο Ιατροδικαστής βρήκε χτυπήματα; Έχετε δει την έκθεση;
Κ: Έχω μαλακό τριχωτό κεφαλής και μου βρήκε κάποιες εκδορές. Στην έκθεση δεν αναφέρεται τίποτα.
Π: Η διαφορά ύψους με τον Φύσσα ποια ήταν;
Κ: Ένα κεφάλι περίπου...
Π: Την πρώτη φορά που τον χτυπήσατε;
Κ: Στο πόδι
Π: Όταν σκοπός κάποιου δεν είναι να σκοτώσει, επιλέγει μέρη που δεν είναι ζωτικά και τον αποδυναμώνει. Η συνέχεια γιατί χρειαζόταν;
Κ: Δεν έχω απασχολήσει ποτέ εγώ. Ούτε γήπεδο ούτε πουθενά. Το μόνο που θέλεις εκείνη την ώρα είναι να φύγεις από το χέρια του.
Π: Τα χέρια ενός ανθρώπου που σύμφωνα με τον ιατροδικαστή δεν σας έχει καταφέρει πλήγμα.
Κ: Ούτε να τον τραυματίσω ήθελα.
Π: Βρέθηκαν χτυπήματα στο θώρακα κι την καρδιά
Κ: Όταν σε βαράει ο άλλος κι είσαι σκυμμένος, πάνω στην ταραχή και την τρέλα δεν καταλαβαίνεις. Την ώρα που τρως ξύλο...
Π: Ναι που ξύλο βέβαια δεν προκύπτει
Κ: Έχει γίνει μια απλή ανθρωποκτονία και... το έκαναν
Π: Δεν μπορείτε ΠΟΤΕ να λέτε απλή άνθρωποκτονια.
Επίσης αναφέρθηκε εκτενώς και στη σχέση του με τη Χρύση Αυγή πως εντάχθηκε σε αυτή και τί ακριβώς έκανε.
«Ήμουν υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής. Το καλοκαίρι του 2012 πήγα για πρώτη φορά στην τοπική της Νίκαιας. Δεν με πήγε κάποιος, διάβασα στο Ίντερνετ και πήγα με τη σύζυγό μου. Στην αρχή πηγαίναμε αραιά και μετά πιο τακτικά. Όταν λέω “υποστηρικτής” της οργάνωσης, εννοώ ότι δεν είχα γραφτεί ποτέ και δεν είχα δώσει τη σχετική συνδρομή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αλλάζει κάτι στη σχέση μου με την οργάνωση.
Στην αρχή βοηθούσα όποτε μου ζητήσουν αν και στην συνέχεια έγινα κάτι σαν βοηθός του Τσακανίκα επειδή έμενε μακριά στη Γλυφάδα και δούλευε ο άνθρωπος.
Όποτε καθόμουν εγώ στο πόδι του. Οι αρμοδιότητες ήταν να πουλάμε κουπόνια για οικονομική ενίσχυση που έδινε ο Πατέλης, η πώληση ρούχων της Χρυσής Αυγής και είχα πάει και κάποιες φορές στη Μεσογειων να φέρω πράγματα» περιέγραψε στο δικαστήριο».
Σχετικά με τη φράση του «χρυσαυγίτης δε γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι, χρυσαυγίτης πεθαίνεις» ισχυρίστηκε ότι την είχε ακούσει από τον βουλευτή Αλεξόπουλο και τον είχε εντυπωσιάσει: «Είχα πάει στη κατασκήνωση στη Νέδα.
Κάποια στιγμή ανακάλυψα τα όπλα και ρώτησα τον Πατέλη “τι είναι αυτά εδώ πέρα”, μου είπε ότι τα “έφερε ένας συναγωνιστής”, αλλά ήταν με πλαστικές σφαίρες. Και δε χρησιμοποιήθηκαν ποτέ, παρά μόνο για να φωτογραφηθούμε.
Ο Πατέλης έριξε μια στον αέρα για να φωτογραφηθεί» σχολίασε σχετικά με της φωτογραφίες από την επίμαχη κατασκήνωση.
Αναφερόμενος στον όρκο που έδιναν τα μέλη της Χρυσής Αυγής, είπε: «Στη Νέδα, ήμασταν ο Καζαντόζγλου, ο Πατέλης και ο Τσακανίκας, με τον τελευταίο να διαβάζει ένα κείμενο. Ήμουν κι εγώ και άλλοι δυο εκεί. Όταν τελείωσε αυτό που διάβαζα, είπαμε ένα «ορκίζομαι». Ήταν ανούσιο τελείως. Δεν θυμάμαι τι έλεγε. Ξέρω ότι ήταν κάποιος αρχαίος ελληνικός όρκος. Τελειώσαμε με ένα χαιρετισμό που είναι αρχαίος ελληνικός, που κάποιοι λένε για τον Χίτλερ. Σημασία έχει τι νιώθεις εκείνη την ώρα».
Μάλιστα, λίγο αργότερα ξέσπασε και είπε στην πρόεδρο, λέγοντας: «Ποτέ πρόλαβε η πατρίδα μας και γέμισε με 600.000 ναζιστές; Εμείς χαιρετούσαμε έτσι επειδή ήταν αρχαίος χαιρετισμός, όχι για να υμνήσουμε τον Χίτλερ».
